Το αλαλούμ που προκλήθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ γύρω από τον εκλεκτό του για τον Δήμο Αθηναίων δείχνει με τον καλύτερο τρόπο το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει το κόμμα τής, ούτως ή άλλως, αποδυναμωμένης αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Είναι κοινό μυστικό σε όλες τις «φυλές» της Κουμουνδούρου ότι οι περιφερειακές εκλογές είναι χαμένη υπόθεση και ότι ορόσημο για την περαιτέρω πορεία του κόμματος θα είναι οι ευρωεκλογές του 2024. Αυτό, όμως, δεν αποτελεί δικαιολογία για την εικόνα που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ και τα μηνύματα που εκπέμπει προς την κοινωνία.
Η αρχική ιδέα να βρεθεί ένας κοινός υποψήφιος του «προοδευτικού χώρου» ήταν εκ των προτέρων καταδικασμένη, καθώς ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, δεν έχει δείξει ότι διακατέχεται από αυτοκτονικές τάσεις, για να προσφέρει σωσίβιο στον κλυδωνιζόμενο –και βασικό του πολιτικό αντίπαλο– ΣΥΡΙΖΑ.
Από τη στιγμή που το ναυάγιο οριστικοποιήθηκε και τυπικά, όλοι στην Κουμουνδούρου επιδόθηκαν σε έναν ανταγωνισμό λαθών και ανεπάρκειας. Υπό κανονικές συνθήκες, ο Δήμος Αθηναίων, υπό το ειδικό βάρος που έχει και το ιστορικό του προηγούμενο, αποτελούσε μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για την ανάδειξη εκείνης της υποψηφιότητας που θα μπορούσε να σταματήσει τη δημοφιλική αιμορραγία του κόμματος και να τονώσει το πολλαπλώς τραυματισμένο προφίλ του.
Πολύ περισσότερο στη μάχη των περιφερειών, η Κουμουνδούρου δεν κρατάει ούτε καν τα προσχήματα: δεν έχει επιλέξει ακόμη υποψηφίους στην Κεντρική Μακεδονία, στη Δυτική Ελλάδα και στο Βόρειο Αιγαίο, ενώ όπου απειλείται η «γαλάζια» κυριαρχία, αυτό οφείλεται σε αντάρτες της Ν.Δ. και όχι σε εκλεκτούς της αντιπολίτευσης.
Αντί, όμως, όλες οι τάσεις του κόμματος να αφοσιωθούν στο πώς θα βρεθεί αυτός ο ελκυστικός υποψήφιος, αποδύονται σε έναν ανταρτοπόλεμο φθοράς, έχοντας εμπλέξει την επιλογή υποψηφίου δημάρχου Αθηναίων στην εσωκομματική διαμάχη για την ηγεσία. Μόλις έγινε γνωστό ότι ο Κώστας Ζαχαριάδης δέχεται να κατέβει, άρχισε η υπερπροσφορά προτάσεων για υποψηφίους από τις τάσεις και από διεκδικητές της ηγεσίας, με πρώτο στόχο να πληγεί ο κ. Ζαχαριάδης, ο οποίος στηρίζει την Εφη Αχτσιόγλου, και δεύτερο το παζάρι για την επόμενη ημέρα στο κόμμα.
Προ του αδιεξόδου αποφασίστηκε να εκταφιαστεί και η περίπτωση του πρώην καλαθοσφαιριστή Νίκου Παππά, ο οποίος μόλις προ μηνός δήλωσε ότι διαφωνεί με πολλές επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά φαίνεται ότι το βασικό του «προσόν» είναι ότι δεν πρόσκειται σε κάποιον από τους υποψήφιους αρχηγούς.
Διακατεχόμενοι από το άγχος της διατήρησης του όποιου τμήματος εξουσίας και επιρροής θεωρούν ότι διαθέτουν σε ένα χώρο που κατά τα λοιπά καταρρέει, οι πρωταγωνιστές του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν τα όρια που έχει το κόμμα τους μετά και την έξοδο του Αλέξη Τσίπρα. Είναι, δε, απορίας άξιον πώς πιστεύουν ότι από τη στιγμή που δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε έναν υποψήφιο για ένα δήμο, θα μπορέσουν να πείσουν τους ψηφοφόρους ότι είναι ικανοί να κυβερνήσουν.