Δεν θα ‘πρεπε να εκπλαγούμε τόσο από τη νίκη Κασσελάκη στον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα, θα έπρεπε να την περιμένουμε. Αν το σκεφτείτε λίγο, θα δείτε ότι ο 35χρονος κ. Κασσελάκης αφήνει το ίδιο πάνω κάτω αποτύπωμα στον κόσμο με εκείνο που άφηνε ο κ. Τσίπρας το 2008 όταν εξελέγη, 34 ετών, πρόεδρος του Συνασπισμού. Εντάξει, ο Αλέξης Τσίπρας ήταν πολιτικοποιημένος από τα μαθητικά του χρόνια, γραμματέας της Νεολαίας, σαρξ εκ της σαρκός του κόμματος. Αλλά εξελέγη αρχηγός με κύριο προσόν τη φωτογένειά του, το επικοινωνιακό του ταλέντο και το ότι ήταν ένα νέο και άφθαρτο πρόσωπο απέναντι στον κουρασμένο εκπρόσωπο της κομματικής ορθοδοξίας Φώτη Κουβέλη.
Την επιδεξιότητά του στην επικοινωνία χρησιμοποίησε και ο εξ Αμερικής ορμώμενος κ. Κασσελάκης για να αιχμαλωτίσει το ακροατήριό του, που καθοδηγείται πλέον από τα κοινωνικά δίκτυα. Με απαστράπτον χαμόγελο, πόζες και αέρα σταρ μάς συστήθηκε μέσα από το Ινσταγκραμ, μας γνώρισε τον σύντροφό του, τον σκύλο του, μας έκανε κοινωνούς στις συνήθειες και τις προτιμήσεις του, ενώ έφτασε, εκτοξεύοντας που και που και κάποια αριστερά συνθήματα, να μαγνητοσκοπήσει ακόμη και βιντεοκλίπ με φόντο τον μαρτυρικό τόπο της Μακρονήσου. Στα ίδια, πάνω κάτω, είχε ποντάρει και ο κ. Τσίπρας το 2008. Είχε αφήσει μέχρι και τους Schooligans, κάποια παιδιά-δημοσιογράφους του γυμνασίου, να τον δέσουν με ένα σχοινί στην καρέκλα του γραφείου για να μη φύγει δήθεν και δεν απαντήσει στις ερωτήσεις τους – θυμάστε φαντάζομαι τις φωτογραφίες. Και τότε ο κ. Τσίπρας τις ίδιες αριστερές κοινοτοπίες έλεγε με αυτές του κ. Κασσελάκη, τις ίδιες απλουστευτικές λύσεις είχε για τα πάντα. Μιλούσε για τους κληρονόμους στην πολιτική, για την ισότητα που διεκδικεί η Αριστερά και για τα μεγάλα συμφέροντα που διαφεντεύουν τον τόπο. Μιλούσε για ριζοσπαστισμό και ρίξεις με ένα νόμο, ένα άρθρο και με νταούλια.
Και ο κ. Κασσελάκης: «Πρέπει να νικήσουμε όσους ωφελούνται από μια Ελλάδα άγονο χωράφι». «Θέλετε να βάλετε απέναντι στον κληρονόμο Μητσοτάκη ένα άτομο αυτοδημιούργητο;». «Χρειαζόμαστε ένα κράτος που διασφαλίζει ισοτιμία στην ευκαιρία». «Η προσπάθειά μου είναι ριζοσπαστική, όπως και η ζωή μου». Αυτό, όμως, που μέτρησε περισσότερο στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ για να δώσουν στον κ. Κασσελάκη σχεδόν 67.000 σταυρούς ήταν η σιγουριά –α λα Τσίπρα– ότι μπορεί να νικήσει τον κ. Μητσοτάκη. Να έχεις χάσει δύο φορές με 20 μονάδες διαφορά από τον Μητσοτάκη και αυτός να υπόσχεται νίκη – είναι ένα πρώτο μεγάλο βήμα προς τον θρίαμβο. Κι η ελπίδα πάντα πεθαίνει τελευταία.