O Κασσελάκης θα ανατάξει ή θα ανατινάξει τον ΣΥΡΙΖΑ; Η αλλαγή ηγεσίας θα σηματοδοτήσει μια εκσυγχρονιστική στροφή του κόμματος προς το Κέντρο ή θα αφήσει τον ΣΥΡΙΖΑ διασπασμένο και κολλημένο στα γνωστά αλλά ξεπερασμένα πολιτικά διλήμματα;
Η επικοινωνιακή δεινότητα του νέου αρχηγού και το νεανικό χαρωπό στυλ του έφεραν το χαμόγελο σε κάποιους απελπισμένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, που βρίσκονταν στα όρια της κατάθλιψης μετά τη συντριβή με 22,5 μονάδες διαφορά στις εκλογές του Ιουνίου. Ωστόσο, οι πρώτες δημοσκοπήσεις δεν δείχνουν κάποια αλλαγή εικόνας στο πολιτικό σκηνικό μετά την εκλογή Κασσελάκη – εξάλλου, ο κόσμος έχει κακή εμπειρία από μαθητευόμενους μάγους.
Και τα δύσκολα αρχίζουν τώρα. Οσα είχε πει προεκλογικά ο κ. Κασσελάκης για τις σπουδές του, την εργασιακή του σταδιοδρομία, τη σχέση του με τους Δημοκρατικούς στις ΗΠΑ, το παραδικαστικό κύκλωμα και τον πατέρα του θα ερευνηθούν εξονυχιστικά – ήδη υποχρεώνεται να πάει για 20 ημέρες φαντάρος, ενώ το δεξί του χέρι, ο πρώην ναύαρχος κ. Αποστολάκης, διαβεβαίωνε ότι δεν τίθεται θέμα θητείας.
Την ίδια στιγμή, τα ιστορικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που έχασαν αίφνης το κόμμα από έναν ουρανοκατέβατο γιάπη ο οποίος συμπαθούσε τον Μητσοτάκη, βαφτίστηκε αριστερός από τον Τσίπρα και προσπάθησε να το αποδείξει με μια εκδρομή-αστραπή στη Μακρόνησο, δεν πρόκειται να το βάλουν κάτω. Ηδη, Βούτσης, Φίλης και Σκουρλέτης ασκούν σκληρή κριτική, ενώ Αχτσιόγλου και Τσακαλώτος περιμένουν να αντιπαρατεθούν με τις περίφημες πολιτικές θέσεις του νέου «μεσσία», ο οποίος έκανε προεκλογική εκστρατεία κρυπτόμενος, με βιντεοκλίπ διανθισμένα με αριστερά τσιτάτα, χωρίς να πάρει μέρος στο ντιμπέιτ, ενώ έκτοτε απαντάει κυρίως σε lifestyle ερωτήσεις για τον Τάιλερ, το γυμναστήριο και τα φαγητά που του αρέσουν. Και όταν του ξεφεύγει κάποια ατάκα για τα πολιτικά, αναγκάζεται να βγάλει διόρθωση για να ανασκευάσει κάποια χοντράδα!
Ο κ. Κασσελάκης επιχειρεί να οικοδομήσει ένα προφίλ μοντέρνου πολιτικού, με φρέσκες ιδέες και νέα οπτική στα πράγματα, που δεν υπηρετείται όμως ούτε από τις κοινοτοπίες που λέει καθημερινά ούτε από την ομάδα του Παύλου Πολάκη και του Νίκου Παππά που τον πλαισιώνει. Δύο πρόσωπα που είναι συνυφασμένα με την τοξικότητα και τον λαϊκισμό-«κόκκινο πανί» για κάθε κεντροαριστερό ψηφοφόρο, που θα ήθελε ιδανικά να προσελκύσει ο νέος αρχηγός.
Επιπλέον, η απουσία Κασσελάκη από τα κοινοβουλευτικά έδρανα θα κάνει πιο δύσκολο το να αντιληφθεί η κοινωνία περί τίνος πρόκειται. Αν και κάποιοι που ποντάρουν στο επικοινωνιακό του άστρο τον πιέζουν πριν από τις ευρωεκλογές –αφού για μερικούς μήνες διαβάσει, ενημερωθεί, κάνει τις απαραίτητες πρόβες και αντιληφθεί πώς γίνεται η πολιτική στην Ελλάδα– να επιδιώξει να μπει στη Βουλή, προωθώντας έναν από τους βουλευτές Επικρατείας (π.χ. Οθωνα Ηλιόπουλο ή Βαγγέλη Αποστολάκη) να εκλεγεί με το ευρωψηφοδέλτιο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Προς το παρόν, πάντως, ο κ. Κασσελάκης έχει να περάσει τον Γολγοθά του συνεδρίου του κόμματος, τον Νοέμβριο ή όποτε γίνει. Οπου κάποια παραδοσιακά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσουν να τον αποδομήσουν και να τον ξεγυμνώσουν πολιτικά· αλλά και να απομυθοποιήσουν τον κ. Τσίπρα, επιρρίπτοντας σε αυτόν τις κύριες ευθύνες για τη συντριβή του κόμματος. Κάποιες αποχωρήσεις στελεχών θεωρούνται βέβαιες (χωρίς να αποκλείεται η διάσπαση), ωστόσο, οι ελπίδες για μια προοπτική εξουσίας που έχει δημιουργήσει μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ η εκλογή του κ. Κασσελάκη, παραμένει η πιο ισχυρή συγκολλητική ουσία για τους επαγγελματίες πολιτικούς.
Δεν θα αργήσουμε, εξάλλου, να μάθουμε εάν ο νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια επικοινωνιακή «φούσκα» χωρίς περιεχόμενο, ένας υπερκινητικός, αυτάρεσκος ηθοποιός, που θα αρκείται να διαβάζει με στόμφο την πρόζα που άλλοι γράφουν γι’ αυτόν ή κάποιος σοβαρότερος, που θα μπορούσε να προχωρήσει στον μετασχηματισμό του κόμματος.
Βέβαια, πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ ποντάρει στο επικίνδυνο παιχνίδι της επικοινωνίας για να πάρει την εξουσία. Ο Τσίπρας σε αγαστή συνεργασία με τον ανεκδιήγητο Καμμένο θέλησαν να παίξουν το ίδιο παιχνίδι όταν η χώρα είχε χρεοκοπήσει και βρισκόταν στο χείλος του γκρεμού. Χωρίς να ορρωδούν προ ουδενός, σέρφαραν στο κύμα της οργής του κόσμου υποσχόμενοι απίθανα ψέματα στην απελπισμένη από τα μνημόνια ελληνική κοινωνία: μείωση φόρων, αύξηση μισθών και συντάξεων, σβήσιμο χρέους και κατάργηση μνημονίων με ένα νόμο και ένα άρθρο. Λεφτόδεντρα και χρυσούς παραδείσους χωρίς κανένα κόπο. Ο ελληνικός λαός πλήρωσε ακριβά τα επίχειρα της ανεύθυνης αυτής στάσης. Εμαθε πλέον ότι για να προχωρήσει ο τόπος, χρειάζεται σχέδιο, σκληρή δουλειά και σοβαρότητα. Από επικοινωνία χορτάσαμε και καήκαμε.