Ο Δήμος Αθηναίων τίμησε τον Γιώργο Λούκο με το μετάλλιο της πόλης. Του το οφείλαμε. Οχι μόνον για την αναβίωση του Φεστιβάλ Αθηνών που επί δεκαετίες παρήκμαζε. Αλλά και για την κακομεταχείριση που του επεφύλαξε η ελληνική πολιτεία, την οποία προσπάθησε να υπηρετήσει. Να της προσφέρει την πείρα του από τη διεύθυνση του φεστιβάλ της Λυών, αλλά και την εφευρετικότητά του και την ευαισθησία του απέναντι στην καλλιτεχνική δημιουργία. Θέλετε να το πείτε γούστο; Πείτε το γούστο, μια πολύτιμη κοινωνική αξία που έχει διαγραφεί από το λεξιλόγιό μας. Σ’ όλα αυτά ας προσθέσουμε και την εποπτεία του διεθνούς περιβάλλοντος που διέθετε ο Γιώργος Λούκος. Ας θυμίσω μόνον ότι την επέκταση του Φεστιβάλ Αθηνών στην οδό Πειραιώς την οφείλουμε στον Λούκο. Η πολιτεία τον αντάμειψε με μια δικαστική περιπέτεια η οποία έληξε με την αθώωσή του πριν από μερικούς μήνες. Ο Κώστας Μπακογιάννης βραβεύοντάς τον δεν απέδειξε μόνον ότι αναγνωρίζει την αξία του. Ξέπλυνε και το άγος μιας συμπεριφοράς. Εκ των υστέρων μπορούμε να πούμε ότι το 2015, όταν ο Λούκος αποπέμφθηκε από το φεστιβάλ κουβαλώντας τις κατηγορίες για ένα κακούργημα στους ώμους του, ο φθόνος και η μνησικακία ήσαν τα κυρίαρχα κίνητρα της πολιτικής δράσης και της κοινωνικής συμπεριφοράς. Στην καλύτερη περίπτωση έκρυβαν τη γύμνια τους με τα ρετάλια εκείνης της μακαρίτισσας ιδεολογίας που χώριζε τον κόσμο σε «δικούς μας» και τους άλλους. Οι ίδιοι παμπόνηροι σήμερα λένε ότι ο Μπακογιάννης βράβευσε τον Λούκο τώρα για να εκμεταλλευθεί πολιτικά τη δημοσιότητα. Κι αν το έκανε καλά το έκανε.
Δεν ξέρω αν ο τότε υπουργός Πολιτισμού κ. Μπαλτάς ζήτησε ποτέ συγγνώμη όχι μόνον προσωπικά από τον κ. Λούκο, αλλά και για την πτωτική πορεία του «Ελληνικού Φεστιβάλ». Να θυμίσω την τραγελαφική απόπειρα αντικατάστασής του από τον Γιαν Φαμπρ και κατόπιν την αδιάφορη πορεία του με τους διαδόχους του οι οποίοι απλώς προσπάθησαν ασθμαίνοντας να κρατήσουν όρθιο ό,τι μπορούσαν από το οικοδόμημά του. Τα αποτελέσματα είναι πενιχρά, τα είδαμε φέτος το καλοκαίρι. Να επισημάνω επίσης πως κανείς και καμία από τους διαδόχους του δεν ήταν παρών ή παρούσα στην τελετή βράβευσης. Ξέχασαν να τους καλέσουν άραγε; Ή μήπως δυσκολεύονται να τον αντικρίσουν κατάματα; Οσα χρόνια κράτησε η δικαστική του περιπέτεια έκαναν κάτι για να συμπαρασταθούν στον προκάτοχό τους; Ή μήπως ήθελαν να αφήσουν τη δικαιοσύνη ανεπηρέαστη; Ο Γιώργος Λούκος εξέτισε την ποινή που επιβάλλεται σε όσους επιχειρούν να ταράξουν την επαρχιώτικη νοοτροπία του καλλιτεχνικού μας κόσμου. Η βράβευσή του από τον Δήμο της Αθήνας είναι η ελάχιστη ηθική ανταμοιβή για όσα υπέστη τόσα χρόνια.