Στην Ιστορία έχει περάσει η αποστροφή του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου όταν ο τελευταίος διέγραψε από το ΠΑΣΟΚ τον Γεράσιμο Αρσένη. Ηταν την 1η Μαρτίου του 1986, όταν, έπειτα από ομιλία του Γ. Αρσένη στην Καρδίτσα, δόθηκε η περίφημη δήλωση του Ανδρέα στις εφημερίδες, ότι «με τις πράξεις του ο κ. Αρσένης έθεσε εαυτόν εκτός Κινήματος».
Την πρόταση αυτή χρησιμοποίησε και ο Στέφανος Κασσελάκης για να διαγράψει τον Στέφανο Τζουμάκα. Οπως θα έλεγε και ο Μαρξ, η Ιστορία επαναλαμβάνεται, «τη δεύτερη φορά σαν φάρσα».
Ο Ανδρέας Παπανδρέου μπορούσε να διαγράψει στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Ο Στέφανος Κασσελάκης μπορεί; Ο πρόεδρος του πειθαρχικού συμβουλίου του κόμματος, Αντώνης Κοτσακάς, κατέστησε σαφές πως η επιτροπή δεοντολογίας (στην οποία παρέπεμψε τον κ. Τζουμάκα ο κ. Κασσελάκης, αφού πρώτα μιμήθηκε τον Ανδρέα Παπανδρέου) απολογείται μόνο στο συνέδριο του κόμματος, καθώς είναι το μόνο όργανο που έχει εκλεγεί από το συνέδριο του κόμματος.
Παράλληλα, τόνισε πως ο πρόεδρος ενός κόμματος έχει το δικαίωμα να αποφασίζει για διαγραφές, πλην όμως, «η απόφαση αυτή είναι αξιολογική και δεν δεσμεύει κανέναν».
Ενα καλό ερώτημα σε αυτό το σημείο είναι αν όλες αυτές οι διαγραφές που ανακοίνωσε ο κ. Κασσελάκης από την Αμερική (των κ. Τζουμάκα, Βίτσα, Σκουρλέτη και Φίλη) θα ισχύσουν. Αν η επιτροπή δεοντολογίας τις αρνηθεί, ποια θα είναι η επόμενη κίνηση του κ. Κασσελάκη απέναντι σε μια τέτοια θεσμική πλέον πράξη αμφισβήτησης;
Προτού όμως φτάσουμε εκεί, βρισκόμαστε στις παραμονές μιας άλλης μεγάλης μάχης: η Εφη Αχτσιόγλου έσπασε τη δική της σιωπή. Σε κοινή γραπτή δήλωσή της, μαζί με τους Αλέξη Χαρίτση και Νάσο Ηλιόπουλο, έγραψε πως η κατάσταση στο κόμμα δεν είναι απλώς ανησυχητική αλλά «διαλυτική», ζητώντας έκτακτη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε συγκαλώντας το Εκτελεστικό Γραφείο για σήμερα το απόγευμα. Παρόντες εκεί θα είναι, μεταξύ των άλλων, και ο Στ. Κασσελάκης (επιστρέφει από τις ΗΠΑ) και η Εφη Αχτσιόγλου. Θα θέσει η τελευταία θέμα ηγεσίας εκεί άραγε;
Διαλυτική κατάσταση όντως. Πλέον, βλέπουμε πρόσωπα, όχι κόμμα. Βλέπουμε, και ακούμε, να συγκρούονται πρόσωπα πατώντας πάνω σε έναν διαλυμένο ιστό, αυτόν που ήταν κάποτε ένα κόμμα.
Καλές οι μιμήσεις του Ανδρέα. Το 1986, όμως, το ΠΑΣΟΚ ήταν πανίσχυρο και λαοφιλέστατο. Αντιθέτως, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει περιπέσει σε ανυποληψία και οδηγείται προς τη διάλυση.