Αφού οι δύο υπουργοί παρέδωσαν μέσα σε μερικές ημέρες τη λίστα με τα ονόματα όσων ενέχονται στη βία στα γήπεδα και έχουν σχέσεις με το οργανωμένο έγκλημα σημαίνει πως ήταν έτοιμη από καιρό. Απορία αφελούς: Γιατί δεν την είχαν ήδη καταθέσει στην Eισαγγελία για τα περαιτέρω; Γιατί έπρεπε να τραυματισθεί άγρια ένας αστυνομικός στα επεισόδια στου Ρέντη; Αν τις προάλλες δεν είχε σκοτωθεί ο αστυνομικός στη διάρκεια καταδίωξης στην Αθηνών – Κορίνθου, αλλά ο δολοφόνος του, ο οποίος ανήκει στη γνωστή ευαίσθητη κοινωνική ομάδα, τι θα γινόταν σήμερα; Αλλα μέλη της ομάδας θα έκλειναν τις οδούς κατηγορώντας την αστυνομία ότι δολοφονεί. Είπαμε, οι αστυνομικοί οπλοφορούν αλλά δεν δικαιούνται να χρησιμοποιήσουν τα όπλα που φέρουν για να μην προκαλούν τους εγκληματίες. Κι άλλη μια απορία αφελούς: Πώς είναι δυνατόν κάποιος να τοποθετεί εκρηκτικό μηχανισμό κάτω από τη σκοπιά χωρίς να τον αντιληφθεί ο σκοπός της σκοπιάς; Τρεις κουμπουροφόροι –επαγγελματίες όπως όλα δείχνουν– ανοίγουν πυρ εναντίον περαστικών. Θα το έκαναν με τόση άνεση αν υποψιάζονταν ότι ενδέχεται κάπου εκεί γύρω να περιπολούν αστυνομικοί; Απορία αφελούς θα μου πείτε κι αυτή. Πώς είναι δυνατόν ένας τύφλα στο μεθύσι να διασχίζει ανάποδα την πιο κεντρική λεωφόρο της πόλης, να φθάνει στην Αττική Οδό και τελικά η αστυνομία να καταφέρνει να τον ακινητοποιήσει στην Παλλήνη; Κι άλλη μια απορία αφελούς στην εμπόλεμη ζώνη της Αθήνας.
Πόσοι ακόμη θα πρέπει να πέσουν στα αφιλόξενα πεζοδρόμια της Αθήνας ηρωικώς μαχόμενοι κατά τροχοφόρων κάθε είδους; Πόσοι θα παραμείνουν ανάπηροι για όλη τους τη ζωή επειδή προσπάθησαν να περάσουν στο απέναντι πεζοδρόμιο; Πότε θα δούμε τροχονόμους, κι ας μην τους λένε τροχονόμους για να μην προκαλούν; Πότε θα ακούσουμε κάτι σοβαρό για την εφηβική βία και τις συμμορίες; Την ευθύνη για όλ’ αυτά την έχει μόνον η αστυνομία; Σίγουρα φέρει μεγάλο μέρος της ευθύνης, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε μερικές λεπτομέρειες. Για πολλά χρόνια ένα μέρος του πληθυσμού αντιμετώπιζε την αστυνομία ως εχθρό. Δεν είναι μόνον οι κουκουλοφόροι, αλλά και όσοι τους περιέβαλλαν με την ανοχή τους και τους περιέθαλπαν με την πολιτική τους κάλυψη. Το αποτέλεσμα είναι πως η αστυνομία έχει αφοπλισθεί, και στην κυριολεξία, αφού δεν τολμά να χρησιμοποιήσει όπλο, και ψυχολογικά όμως. Ξέρουν πως το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να μην μπλέξουν. Διαδηλώνουν επειδή είναι απροστάτευτοι και απειλούν με λευκή απεργία. Πότε η πολιτική αλλά και η φυσική ηγεσία της αστυνομίας θα ξεπεράσει το σύμπλεγμα της Μεταπολίτευσης, ότι η επιβολή της δημόσιας τάξης και η τήρηση των κανόνων είναι αντιδημοκρατικές πρακτικές;