Εχοντας αφετηρία την εξελισσόμενη ωρίμανση της ελληνικής κοινωνίας και εκμεταλλευόμενος την εκλογική του παντοδυναμία, καθώς και την παρατεταμένη αναταραχή στην αντιπολίτευση, ο πρωθυπουργός προωθεί μια σημαντική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων.
Ηταν καιρός, έστω κι έτσι, να αλλάξει το σκηνικό στην ανώτατη εκπαίδευση. Κάτι δεν πάει καλά όταν μια χώρα είναι από τις ελάχιστες, αν όχι η μοναδική, στον κόσμο που απαγορεύει την ύπαρξη και λειτουργία μιας σημαντικής κατηγορίας ιδρυμάτων εκπαίδευσης, όπως είναι τα μη κερδοσκοπικά ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Το βήμα είναι αναγκαίο και έρχεται, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση και με αυτόν τον τρόπο, αφού η αλλαγή του περιβόητου άρθρου 16 του Συντάγματος παραμένει δέσμια ιδεοληψιών.
Το δικαίωμα ξένων πανεπιστημίων να ιδρύουν τμήματα μεταπτυχιακών ή προπτυχιακών σπουδών πρέπει να γίνει με προϋποθέσεις και η λειτουργία τους να διέπεται από αυστηρούς κανόνες υπό την επίβλεψη της ίδιας ανεξάρτητης Αρχής που εποπτεύει και τα δημόσια πανεπιστήμια, έτσι ώστε όχι μόνο να παρέχεται πραγματικά υψηλού επιπέδου μόρφωση –μέσω οικονομικής στήριξης και υποτροφιών και σε παιδιά που αδυνατούν να ανταποκριθούν στα δίδακτρα–, αλλά μέσα από έναν εποικοδομητικό διάλογο στη Βουλή και την ίδια την κοινωνία το νέο περιβάλλον να έχει θετικό πρόσημο στο εθνικό υποσυνείδητο.
Είναι βέβαιο ότι κάποιοι θα αμφισβητήσουν τη συνταγματικότητα του νέου νόμου. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη το σχετικό νομικό πλαίσιο της Ε.Ε. και τις θετικές γνωμοδοτήσεις έγκριτων συνταγματικών εμπειρογνωμόνων της χώρας, η υλοποίηση της μεταρρύθμισης φαίνεται να στηρίζεται σε υγιή νομικά θεμέλια.
Αυτό σημαίνει ότι η νέα κατάσταση στην ανώτατη εκπαίδευση, που πρέπει να περιλαμβάνει και θεσμική αποκόλληση των δημοσίων πανεπιστημίων από αναχρονιστικές δυσκαμψίες και εξαρτήσεις, όπως και γενναία χρηματοδότησή τους, θα μπορούσε να τεθεί σε εφαρμογή μέσα στα επόμενα δύο χρόνια.
Και φθάνουμε στο μεγάλο στοίχημα. Στόχος σε ό,τι αφορά την έλευση ξένων πανεπιστημίων στην Ελλάδα είναι να έρθουν σημαντικά ονόματα και όχι ιδρύματα δεύτερης και τρίτης κατηγορίας.
Στην υλοποίηση του στόχου αυτού πρέπει να πρωταγωνιστήσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο οποίος –όπως και ο υπουργός Παιδείας– έχει ιδία άποψη για το υψηλού επιπέδου διεθνές ακαδημαϊκό περιβάλλον και γνωρίζει πώς να το προσεγγίσει.
Υπό αυτό το πρίσμα έχει αυξημένη υποχρέωση να αξιοποιήσει προς όφελος της χώρας την άνεση με την οποία συνδιαλέγεται με εκπροσώπους κορυφαίων πανεπιστημίων.
Οι επισκέψεις του το επόμενο διάστημα στην Αμερική, στη Βρετανία και αλλού, δεν μπορεί να εξαντλούνται στις προφανείς προτεραιότητες της ασφάλειας και της οικονομίας, αλλά πρέπει να περιλαμβάνουν και συναντήσεις με εμβληματικά ακαδημαϊκά ιδρύματα των χωρών αυτών με στόχο τη δραστηριοποίησή τους στην Ελλάδα.