Για να πάει καλά η χρονιά για τους μη προνομιούχους πολίτες –όπως είναι το μόνιμο αίτημα της Αριστεράς– ένας δρόμος υπάρχει που η Αριστερά τον αγνοεί: η σύγκλιση με τους εταίρους μας. Ο Ελληνας φτωχός να μην είναι φτωχότερος από τον Ευρωπαίο φτωχό. Η φόρμουλα είναι απλή: να το κάνουμε όπως εκείνοι. Με μια λέξη: μεταρρυθμίσεις. Μεταρρύθμιση δεν αποτελεί, όπως μας λένε οι ανίδεοι, κάθε μέτρο διευκόλυνσης (π.χ. ψηφιακές μετατροπές). Μεταρρύθμιση είναι ο μετασχηματισμός, η τομή στους θεσμούς.
Οι προοδευτικές μεταρρυθμίσεις προωθούν τους θεσμούς και ωφελούν την πλειονότητα, ενώ μοιραία ζημιώνουν εκείνους που εκμεταλλεύονται την καθυστέρηση για δικό τους όφελος. Κι επειδή οι τελευταίοι συχνά είναι οργανωμένες μειοψηφίες (συντεχνίες, τοπικισμοί, δογματικές ομάδες κ.λπ.), διαθέτουν το όπλο της οργανωμένης ψήφου και μ’ αυτό εκβιάζουν κυβερνήσεις και ματαιώνουν μεταρρυθμίσεις. Σύμμαχός τους οι συντηρητικές μάζες της κοινωνίας, που συχνά λειτουργούν ενάντια στα συμφέροντά τους εν αγνοία τους. Τις μάζες αυτές προσπαθούν να χειραγωγήσουν οι οργανωμένες μειοψηφίες, με κύριο επιχείρημα την παράδοση. Αυτό έκανε π.χ. ο μακαριστός Χριστόδουλος το 2000 για να διατηρήσει το θρήσκευμα στις ταυτότητες. Αλλοι συντηρητικοί πολεμούν μεταρρυθμίσεις επειδή «δεν είναι αρκετά ριζοσπαστικές». Π.χ. ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «κάθετα» αντίθετος στο νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης της Ε.Ε. που θεσπίζει υποχρεωτική αλληλεγγύη κρατών, επειδή η αλληλεγγύη δεν του φαίνεται αρκετή!
Οι κυβερνήσεις αρκετές φορές εξαγγέλλουν προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, τις οποίες απεμπολούν κάτω από πιέσεις, όπως π.χ. το ασφαλιστικό νομοσχέδιο Γιαννίτση ή ο ακρωτηριασμός της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Κάθε φορά μπαίνει το δίλημμα: αξίζει η εμμονή σε μια μεταρρύθμιση που μπορεί να κοστίσει πτώση της κυβέρνησης και του υπόλοιπου μεταρρυθμιστικού προγράμματός της;
Ο πρωθυπουργός μιλάει συνέχεια για προοδευτικές μεταρρυθμίσεις και η αλήθεια είναι ότι από το 2019 έχουμε δει αρκετές, όπως π.χ. η επαναφορά του νόμου Διαμαντοπούλου για τα ΑΕΙ. Για φέτος έχουν εξαγγελθεί τρεις μεταρρυθμίσεις: στη Δικαιοσύνη, στα μη κρατικά πανεπιστήμια, στον γάμο ομοφύλων. Η συντήρηση αντιδρά σε όλες. Στις δύο πρώτες η Αριστερά και στην τρίτη η Εκκλησία.
Ελπίζω να υλοποιηθούν και περιμένω από την κ. Κεραμέως τη βαθιά μεταρρύθμιση της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων.