Η τέχνη μπορεί να μη δίνει λύσεις στο πιάτο, αλλά προσφέρει έναν καθρέφτη που αντανακλά την ανθρώπινη ψυχή, διαφορετικές κοινωνίες και εποχές, και, αν ένα έργο τέχνης είναι πραγματικά διαχρονικό, και τη σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα.
Σε μια χρονική συγκυρία κατά την οποία ο επίδικος τέως πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται πλέον πιθανό να επανέλθει στην αμερικανική προεδρία, η επιτυχία μιας αθηναϊκής παράστασης του θεατρικού έργου του Μπέρτολτ Μπρεχτ «Η άνοδος του Αρτούρο Ούι», ενός μαφιόζου που γίνεται δημαγωγός για να εδραιώσει την κυριαρχία του, θα μπορούσε ίσως να εξηγηθεί και με όρους επικαιρότητας. Και αν ο συνειρμός φαίνεται υπερβολικός, βοηθά ο ίδιος ο Τραμπ, όταν δηλώνει ότι θα ήθελε να γίνει δικτάτορας για μία (ή και δύο) ημέρα, αφού επανεκλεγεί.
Στην κεντρική σκηνή του Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός, η προοπτική επανόδου του Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία χαρακτηρίστηκε «γεωπολιτικός κίνδυνος», καθώς υπάρχουν αβεβαιότητες για το πώς θα επηρεάσει τα μεγαλύτερα διεθνή ζητήματα: την πορεία του πολέμου στην Ουκρανία αλλά και τη Γάζα, τη στάση των ΗΠΑ απέναντι στη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν, τις σχέσεις με τους Ευρωπαίους. Ο κίνδυνος για την αμερικανική δημοκρατία μπορεί να είναι υπαρκτός, αλλά οι εκλογές θεωρούνται εσωτερικό ζήτημα για το οποίο οι οικονομικοί και πολιτικοί ηγέτες αποφεύγουν να τοποθετηθούν. Πολιτικοί όπως ο Ελληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν διπλωματικοί στις απαντήσεις τους για την προοπτική επιστροφής του Τραμπ στην εξουσία – στην περίπτωσή μας, τονίζοντας σωστά ότι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις υπερβαίνουν πρόσωπα και κόμματα, και υπενθυμίζοντας μάλιστα ότι οι σχέσεις των δύο χωρών ήταν εξαιρετικές και επί της προεδρίας του. Το τελευταίο, βέβαια, οφείλεται και στις ειδικές συνθήκες που δημιούργησε η ελληνική κρίση χρέους, καθώς είναι γεγονός ότι την ίδια περίοδο οι διατλαντικές σχέσεις δοκιμάστηκαν.
Εκτός σκηνής και off the record, οι συμμετέχοντες δεν έκρυβαν τον προβληματισμό τους από τις αυξανόμενες πιθανότητες να επανεκλεγεί ο Τραμπ, που πλέον αρκετοί θεωρούν ως το πιθανότερο σενάριο. Με την απόσυρση του Ρον ντε Σάντις από τη μάχη για το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών, η τελευταία ελπίδα της μειοψηφίας του κόμματος που επιμένει στη θέση «ποτέ με τον Τραμπ» ήταν αν η Νίκι Χέιλι θα κατάφερνε να κάνει την έκπληξη στους χθεσινούς προκριματικούς του Νιου Χαμσάιρ. Αν όχι, μπορεί να θεωρείται βέβαιο ότι ο Τραμπ θα είναι ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών, παρά τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει για υποκίνηση της εξέγερσης της 6ης Ιανουαρίου.
Στη θεατρική σκηνή, πάλι, οι συνειρμοί γίνονται ελεύθερα: Ο Μπρεχτ είχε χαρακτηρίσει το συγκεκριμένο έργο του «ιστορική φάρσα», καθώς χρησιμοποίησε το γκροτέσκο φλερτ της μαφίας του Σικάγου με την εξουσία, για να εξηγήσει την άνοδο του Χίτλερ στη Γερμανία.