H ορμή των «καλών ευρωπαϊκών προοπτικών» μοιάζει ακατανίκητη. Μια σειρά από πισωγυρίσματα όμως υπενθυμίζουν ότι η κρίση στην Ευρωζώνη απαιτεί διαρκή διαχείριση προκειμένου οι προοπτικές να διατηρούν θετικό πρόσημο. Η Πορτογαλία βγήκε τον Μάιο από το πρόγραμμα στήριξης αλλά τα «μνημονιακά» τελεσίγραφα παραμένουν. Οι Πορτογάλοι δικαστές απέρριψαν ως αντισυνταγματικές περικοπές στο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων κι «ακυρώνουν» μέτρα συνολικού ύψους 800 εκατ. ευρώ. Τώρα, η κυβέρνηση του Πέδρο Πάσος Κοέλιο θα πρέπει να βρει «ισοδύναμα» για να κλείσει τον φετινό προϋπολογισμό, αλλιώς η τρόικα δεν θα εγκρίνει την τελευταία δόση των 3,5 δισ. ευρώ. Τα περιθώρια της κυβέρνησης (η οποία έγραψε πέρυσι έλλειμμα 4,9% του ΑΕΠ και του χρόνου πρέπει να το ρίξει στο 2,5%) στενεύουν επικίνδυνα.
Πισωγυρίσματα στόχων και στην Ισπανία: Ο πρωθυπουργός Ραχόι, τσαλακωμένος από τις ευρωεκλογές, υπόσχεται μείωση στη φορολόγηση των κερδών κι ένα πακέτο τόνωσης ύψους 6,3 δισ. ευρώ (από τα οποία το κράτος θα βάλει τα 3,6 δισ.). Η επίδραση του «πακέτου» στη συνολική οικονομία θα είναι μικρή, λόγω σχετικού μεγέθους (το ΑΕΠ της Ισπανίας είναι επταπλάσιο της Ελλάδας). Η καταγραφή του στο έλλειμμα όμως θα επιδεινώσει μια ήδη κακή εικόνα: Εκτιμάται φέτος στο 5,6% και θα αυξηθεί σε 6,1% το 2015 διπλάσιο από το «όριο ασφαλείας» της Ε.Ε.
Πισωγυρίσματα καταγράφονται και στη συνολική επίδοση της Ευρωζώνης. Η δραστηριότητα του ιδιωτικού τομέα δείχνει νέα σημάδια αδυναμίας. Η ένδειξη-βαρόμετρο για την πορεία της μεταποίησης, ο δείκτης PMI, υποχώρησε στα χαμηλότερα επίπεδα του τελευταίου εξαμήνου τον Μάιο. Αντανακλά ανάκαμψη που ασθμαίνει όλο και περισσότερο. Στις επιμέρους ενδείξεις, η βιομηχανική παραγωγή της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωζώνης, της γαλλικής, συρρικνώνεται. Μοχλός πτώσης, οι προοπτικές στην απασχόληση, που δεν λένε να βελτιωθούν. Οι Βρυξέλλες αμφισβητούν ανοιχτά το Παρίσι.
Στην Ελλάδα, τα πισωγυρίσματα αφορούν σε αυτή τη φάση τα πολιτικά αντανακλαστικά: Ο όρος Grexit σκόρπισε πάλι ανησυχία σε πρωτοσέλιδα και τηλεπαράθυρα. Αφορμή στάθηκε η συνέντευξη του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο περιοδικό Focus (αυτό με τα «προκλητικά εξώφυλλα»). Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών ήταν όσο κοινότοπος γίνεται: είπε ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να έχει τη στήριξη των εταίρων της και θα παραμείνει μέλος της Ευρωζώνης όσο συνεχίζει τις μεταρρυθμίσεις. Οι ελληνικές αντιδράσεις χτύπησαν κόκκινο: «Ρουκέτα Σόιμπλε», «Νέος γύρος πιέσεων», «Προειδοποιήσεις/τρικλοποδιές στο ελληνικό οικονομικό επιτελείο»… Πάνω και πέρα από τα παραπάνω, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών με τη συνέντευξή του απαντούσε στο ΔΝΤ. Ή μάλλον, στους Γερμανούς ψηφοφόρους, στον απόηχο των πιο πρόσφατων συμπερασμάτων του Ταμείου για την Ελλάδα. Η αξιολόγηση της Παρασκευής καταλήγει με την ικανοποίηση του ΔΝΤ για την ενεργή υπόσχεση των Ευρωπαίων να στηρίξουν την ελληνική οικονομία. Μια ικανοποίηση με ολίγη από απειλή: Το Ταμείο διατηρεί την πίεση στους Ευρωπαίους να καλύψουν τα χρηματοδοτικά κενά που βάζει ως προϋπόθεση – αλλιώς… Ο Σόιμπλε είχε ένα παραπάνω λόγο να επιβεβαιώσει στο γερμανικό ακροατήριο ότι αυτή η υπόσχεση δεν θα ενεργοποιηθεί με επιείκεια, ότι η απαίτηση για ελληνικές μεταρρυθμίσεις παραμένει «αταλάντευτη».
Σε αυτή την ασταθή συγκυρία για την Ευρωζώνη, όπου οι προοπτικές ξεφουσκώνουν, οι προσδοκίες για ουσιαστική παρέμβαση από την ΕΚΤ αυξάνουν – και πιέζουν τον Μάριο Ντράγκι. Η φυσιογνωμία της ΕΚΤ όμως δεν προδιαθέτει για εντυπωσιακές λύσεις – το πολύ για εντυπωσιακές εξαγγελίες. Η υποχώρηση του πληθωρισμού στη Γερμανία σε χαμηλά τετραετίας χαρίζει επιχειρήματα στον κεντρικό τραπεζίτη για «πληθωριστικά» μέτρα. Πόσο θα καταφέρει να τα αξιοποιήσει;