Παρά τις δυσοίωνες προφητείες περί λιμών, λοιμών, σεισμών και καταποντισμών που θα ζούσε η χώρα αν άνοιγαν τα μαγαζιά τις Κυριακές, παρά τις τραμπούκικες ενέργειες (αυτές που στην αριστερή αργκό ονομάζονται «δυναμικές») την περασμένη Κυριακή χαμογέλασε το χειλάκι των εμπόρων. Ανθρωποι μπήκαν στα μαγαζιά, οι εμπορικοί δρόμοι των πόλεων ζωντάνεψαν και μέχρι και ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου είχε ένα καλό λόγο να πει: «Η αγορά είχε ένα καλό Σαββατοκύριακο από πλευράς κίνησης, εκπτώσεων, πωλήσεων, σε ήρεμο κλίμα», ανέφερε σε μήνυμά του στο Twitter ο κ. Βασίλης Κορκίδης.
Αργότερα, μιλώντας στον ΣΚΑΪ ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ πρόσθεσε ότι «η αγορά έχει δείξει πως οι επτά Κυριακές λειτουργίας είναι αρκετές για να ανοίγουν τα καταστήματα». Γεννάται, βεβαίως, ένα ερώτημα: πώς ξέρει ότι «οι επτά Κυριακές λειτουργίας είναι αρκετές», αφού δεν δοκιμάστηκαν οι οκτώ; Δεν δοκιμάστηκαν οι είκοσι ούτε οι πενήντα δύο. Ανάμεσα στο 7 και το 52 υπάρχουν άλλες 45 επιλογές και μπορεί δοκιμάζοντας να ταιριάξουν οι δώδεκα. Η ζωή και οι έμποροι -που δεν είναι ηλίθιοι όπως υπονοούν με τη στάση τους τα συνδικαλιστικά στελέχη του χώρου τους- θα κρίνουν.
Δοκιμάζοντας τις 52 Κυριακές οι ίδιοι οι έμποροι μπορούν να υπολογίσουν πόσες και ποιες μέρες τους συμφέρει να ανοίγουν. Και οι συνδυασμοί δεν είναι μόνο πενήντα δύο. Μπορεί σε κάποιες περιοχές, όπως είναι τα Τρίκαλα (όπου με πρωτοβουλία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στήθηκε το «πανηγύρι των ξωτικών»), να συμφέρει να ανοίγουν περισσότερες Κυριακές την περίοδο των Χριστουγέννων και λιγότερες το Πάσχα. Μπορεί σε άλλες, όπως η Κοζάνη (όπου πάλι με πρωτοβουλία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στήθηκε ένα υπέροχο καρναβάλι), να συμφέρει να ανοίγουν την περίοδο της Απόκρεω. Οι μαγαζάτορες γνωρίζουν το συμφέρον τους, διότι όπως θα έλεγε μια παροιμία «όσα ξέρει ο νοικοκύρης-έμπορος, δεν τα ξέρουν οι πάτρωνες-συνδικαλιστές του κόσμου όλου».
Αυτό το έμαθαν με τον σκληρό τρόπο στην αλήστου μνήμης ΕΣΣΔ, όπου κάποιες «φωτισμένες πρωτοπορίες» ήξεραν τα πάντα για την οικονομία (από τις τιμές των εμπορευμάτων μέχρι και τις ώρες των καταστημάτων) και καταστράφηκαν δύο γενιές. Πρέπει να καταστραφεί και το ελληνικό εμπόριο για να αποφασίσουν οι δικές μας «φωτισμένες» συνδικαλιστικές πρωτοπορίες πόσες Κυριακές θα μπορεί κάποιος να ανοίγει το -δικό του- μαγαζί; Το αναφέρουμε αυτό επίσης διότι αποδείχτηκε και στα καθ’ ημάς ότι οι συνδικαλιστικές πρωτοπορίες συχνά κάνουν λάθος. Ο κ. Κορκίδης, για παράδειγμα, που τώρα λέει ότι «η αγορά είχε ένα καλό Σαββατοκύριακο» και «επτά Κυριακές τον χρόνο είναι αρκετές» το 2008 ήταν πολέμιος και αυτών των «καλών Κυριακών για το εμπόριο». Τότε προήδρευε του Εμπορικού Συλλόγου Πειραιά, ο οποίος διαλαλούσε ότι «η συζήτηση για τη θεσμοθέτηση ορισμένων Κυριακών αποτελεί “κερκόπορτα” για την πλήρη απελευθέρωση της λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων» (22.7.2018), απελευθέρωση που εξυπηρετεί τα μεγάλα πολυκαταστήματα κ.λπ. Τώρα, που με χίλια βάσανα δοκιμάστηκαν οι επτά Κυριακές, οι τρομαγμένοι από τους μύθους και τους δράκους έμποροι κατάλαβαν ότι καλύτερα να διαφεντεύουν οι ίδιοι το μαγαζί και το ωράριό τους, παρά κάποιες «φωτισμένες πρωτοπορίες».