Μια υπόνοια εκλογών, και η ελληνική κρίση επανέρχεται στο προσκήνιο. Χθες είδαμε στα διεθνή μέσα μια πρόγευση του τι θα ακολουθήσει, με την ένταση και τη χρονική διάρκεια της κάλυψης να εξαρτάται για μία ακόμη φορά, όπως και το 2012, από τις πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό της χώρας. Σήμερα αναμένεται συνέχεια, μετά τη χθεσινή πτώση του ελληνικού χρηματιστηρίου κατά σχεδόν 13%, τις εκτιμήσεις για «στοίχημα υψηλού ρίσκου» της κυβέρνησης και τις προβλέψεις αναλυτών ακόμη και για χρεοκοπία εάν τελικά δεν αποτραπούν οι εκλογές και επικρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Κάτω από τα ραντάρ των διεθνών μέσων, όπως συμβαίνει εδώ και περίπου δυόμισι χρόνια, είχε μόλις περάσει ένα ακόμη δύσκολο Σαββατοκύριακο, με τις καταστροφές στο κέντρο της Αθήνας και την κρίσιμη ψηφοφορία για τον προϋπολογισμό στη Βουλή να ανακαλύπτονται κατόπιν εορτής: Αμέσως μετά την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να επιταχύνει την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, το Business Week προϊδέαζε τους αναγνώστες του για το τι θα ακολουθήσει, εκτιμώντας ότι η Ελλάδα μπορεί να είναι «το μείζον πολιτικό στόρι» της νέας χρονιάς.
Αν οι αγορές και η διεθνής κοινή γνώμη ανακαλύπτουν ξαφνικά την πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα, οι Ευρωπαίοι πολιτικοί δεν μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν το γνώριζαν. Το γεγονός ότι με πρωτοβουλία της κυβέρνησης η μπάλα επανέρχεται στο ελληνικό γήπεδο –στους βουλευτές και, αν αυτοί δεν αναδείξουν πρόεδρο, στους ψηφοφόρους– δείχνει πόσο μικρά ήταν τελικά τα περιθώρια διαπραγμάτευσης με την τρόικα. Οι Ευρωπαίοι εταίροι είχαν αποφασίσει να περιμένουν να ξεκαθαρίσει η πολιτική αβεβαιότητα. Οχι μόνο δεν ήταν έτοιμοι να αναδιαρθρώσουν το ελληνικό χρέος, αλλά διαπραγματευόμενοι σκληρά τα νούμερα και τις νέες δεσμεύσεις καθυστερούσαν την ολοκλήρωση της επιθεώρησης.
Η απόφαση της κυβέρνησης να επιταχύνει τις εξελίξεις είναι μεν μια κίνηση υψηλού ρίσκου, αλλά όσοι γνωρίζουν τη στάση της τρόικας και των επενδυτών το τελευταίο διάστημα αντιλαμβάνονται ότι η εναλλακτική ήταν χειρότερη: Ενα τρίμηνο παράτασης της πολιτικής αβεβαιότητας μόνο κακό θα έκανε στην οικονομία, παγώνοντας τις επενδύσεις και επιδεινώνοντας τις αναπτυξιακές προοπτικές του επόμενου έτους. Οι εκτιμήσεις αξιωματούχων που συνομιλούν με επενδυτές είναι ότι αν αποτραπούν οι πρόωρες εκλογές, οι επενδύσεις είναι έτοιμες να εισρεύσουν, διότι η ελληνική οικονομία φαίνεται πλέον πολύ ελκυστική.
Οσο για το «κακό» σενάριο των εκλογών, είναι χαρακτηριστική η ανάλυση της Berenberg Bank, που σε σημείωμά της εκτιμά πως νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα σήμαινε «μεγάλο πρόβλημα για την Ελλάδα» αλλά μόνο «μικρή ενόχληση για την Ευρωζώνη». Η εκτίμηση που επικρατεί στο εξωτερικό είναι ότι ο κίνδυνος της μετάδοσης έχει σχεδόν εξαλειφθεί, καθώς οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων είναι τετραπλάσιες των άλλων αδύναμων χωρών της Ευρωζώνης. Το επιχείρημα ότι η Ελλάδα είναι «ειδική περίπτωση» έχει κερδίσει έδαφος, παρά το γεγονός ότι η χώρα έκανε πέρυσι τις περισσότερες μεταρρυθμίσεις στον κόσμο, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα.
Την εποχή που ο κ. Γιώργος Παπανδρέου ζήτησε το δημοψήφισμα, οι αντιδράσεις ήταν τόσο έντονες που αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Σήμερα, ο κ. Αντώνης Σαμαράς παίζει ένα αντίστοιχο –τηρουμένων των αναλογιών– χαρτί. Το γεγονός ότι αυτή τη φορά οι Ευρωπαίοι δεν αντέδρασαν όπως τότε ίσως δείχνει εμπιστοσύνη, ίσως όμως και να προδίδει την εκτίμησή τους ότι η Ελλάδα δεν μπορεί πλέον να πάρει μαζί της στον βυθό τους υπόλοιπους. Και αν το επόμενο διάστημα στηρίξουν λεκτικά την κυβέρνηση, που παρά τις καθυστερήσεις και τα πισωγυρίσματα έχει επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα και ανάπτυξη, μια ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προσφέρεται για παραδειγματισμό προς τα κόμματα διαμαρτυρίας της Ευρωζώνης, τους Podemos στην Ισπανία και το Κίνημα Πέντε Αστέρων του Πέπε Γκρίλο στην Ιταλία. Και για να επιστρέψουμε στον διεθνή Τύπο, όσο ο ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται στα αγγλικά ρεπορτάζ ως «άκρα αριστερά», το έργο αυτό αυτό γίνεται ακόμη πιο εύκολο.