Αν δεν υπάρξουν θεαματικές πρωτοβουλίες ή απρόβλεπτες εξελίξεις, σε ένα μήνα από σήμερα θα κορυφώνεται ο προεκλογικός αγώνας. Αυτό που σίγουρα δεν μπορεί να προβλεφθεί είναι το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα κλιμακωθεί η κομματική αντιπαράθεση, καθώς ο πολιτικός χρόνος πυκνώνει εκ νέου. Το χθεσινό «επεισόδιο» με τον βουλευτή των ΑΝΕΛ απλώς δίνει τον τόνο. Τα κόμματα της συγκυβέρνησης ευελπιστούν ότι η ρητορική του φόβου και τα συντηρητικά αντανακλαστικά σημαντικής μερίδας της ελληνικής κοινωνίας θα προσδώσουν νέο ενδιαφέρον στην αναμέτρηση που ήδη προεξοφλείται από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης ως η κρισιμότερη των τελευταίων δεκαετιών στην Ελλάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του θέλει να πιστεύει ότι θα καρπωθεί, επιτέλους, τη συστηματική επένδυση του κόμματος στην απελπισία του κόσμου.
Ανεξάρτητα, πάντως, από την εξέλιξη των ελληνικών πολιτικών πραγμάτων, το 2014 επιβεβαιώνει την αδυναμία των θεωρητικά μεταρρυθμιστικών δυνάμεων να υπερασπιστούν ή, ακόμη περισσότερο, να επιβάλουν την ατζέντα τους. Δεν είναι, φυσικά, η κατάλληλη ώρα για να ομολογηθεί κάτι παρόμοιο, όμως η λεγόμενη «μεταρρυθμιστική κόπωση» την οποία χρεώνεται η κυβέρνηση μετά τις ευρωεκλογές αποτέλεσε την πρώτη, πραγματική νίκη της αξιωματικής αντιπολίτευσης μέσα στη χρονιά που φεύγει.
Η μάλλον συνηθισμένη για ευρωεκλογές και σίγουρα αναμενόμενη ήττα της Ν.Δ. με μία διαχειρίσιμη διαφορά της τάξης του 3,89% έσπειρε τον πανικό στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο πανικός καλλιέργησε το έδαφος για έναν αποτυχημένο ανασχηματισμό. Η επανεμφάνιση πολιτευτών που θύμιζαν την «παλιά Ελλάδα» αποξένωσε ένα δυναμικό, αστικό ακροατήριο, το οποίο, εκτός από τη φορολογική λαίλαπα, όφειλε να συμβιβαστεί και με την ιδέα της παλινόρθωσης της «λαϊκής» Δεξιάς στο όνομα της εκλογικής καταδίωξης του ΣΥΡΙΖΑ. Για να ακολουθήσει η ρητορική για το τέλος των Μνημονίων.
Σήμερα τα κόμματα της συγκυβέρνησης επιχειρούν να πείσουν τους Ελληνες ότι αποτελούν τη δύναμη της ευθύνης. Θεωρητικά, μοιάζει με εύκολο έργο όταν έχεις απέναντί σου τον αλλοπρόσαλλο λόγο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ομως το ζήτημα περιπλέκεται σημαντικά αν έχεις πετάξει στα σκουπίδια έξι ολόκληρους μήνες προσπαθώντας να πείσεις την κοινή γνώμη χρησιμοποιώντας τη ρητορική του αντιπάλου σου.