Η ευρεία αποδοχή που πέτυχε με τις πρώτες κινήσεις της η νέα κυβέρνηση μαρτυρεί την ανάγκη των πολιτών για την ελπίδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ εξελέγη με την υπόσχεση ότι θα απαλλάξει τους Ελληνες από τα βάσανα των τελευταίων ετών, επικεντρώνοντας την προσοχή όλων στην αντίθεσή του στο Μνημόνιο και στην έχθρα του εναντίον της τρόικας. Η κυβέρνηση βρίσκεται στην κορυφή ενός κύματος ευφορίας που γεννήθηκε από τις προεκλογικές υποσχέσεις της, από την επανάληψη των υποσχέσεων μετά τις εκλογές και από την αίσθηση ότι οι πολίτες μπορούν να ελπίζουν σε ριζικές αλλαγές στις ζωές τους και στην επανάκτηση της χαμένης εθνικής και προσωπικής αξιοπρέπειας.
Η κυβέρνηση κέρδισε ψήφο εμπιστοσύνης ύστερα από προγραμματικές δηλώσεις που συχνά έμοιαζαν με περιγραφή ενός ιδεατού κόσμου, όπου κάθε υπουργός μπορούσε να τάζει τα πάντα στους πολίτες χωρίς καμία ανησυχία για το κόστος νέων μέτρων και την ακύρωση προηγουμένων. Εχοντας θέσει ψηλά τον πήχυ και δεσμευόμενη ότι θα επιβάλει την πολιτική της στους δανειστές, η κυβέρνηση τώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με υπέρμετρες προσδοκίες σε ένα δύσκολο περιβάλλον. Η στρατηγική και οι τακτικές κινήσεις της θα κρίνουν εάν θα ανταποκριθεί στις ελπίδες των πολιτών.
Η επιλογή του κυβερνητικού εταίρου, οι προγραμματικές δηλώσεις και οι έως τώρα συζητήσεις με τους εταίρους και δανειστές δείχνουν ότι ο άξονας της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει η αντίθεση στο Μνημόνιο, με την τρόικα και με όσες δεσμεύσεις συμπεριλαμβάνονται στη δανειακή σύμβαση. Αυτή η μονοδιάστατη επιμονή, όμως, δυσχεραίνει τη διαπραγμάτευση με τους εταίρους και προκαλεί ένταση και εντός του κυβερνώντος κόμματος, όπως έδειξε η ενόχληση κορυφαίων στελεχών σε κινήσεις και επιχειρήματα που επιστράτευσε ο υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης στις συνομιλίες του με τους δανειστές. Η διαπραγμάτευση γίνεται σε δύο μέτωπα – με τους ξένους, αλλά και εντός του κυβερνώντος κόμματος. Οσον αφορά τους ξένους, όποια λύση θα είναι μέσω συμβιβασμού, ενώ εντός ΣΥΡΙΖΑ περισσεύουν οι μαξιμαλισμοί. Τα επιχειρήματα που χρησιμεύουν στο ένα μέτωπο προκαλούν προβλήματα στο άλλο, περιπλέκοντας περαιτέρω τα πράγματα.
Δεν είναι, όμως, το μέτωπο με την τρόικα που θα κρίνει την κυβέρνηση· η ανάγκη των πολιτών είναι η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Μια σύγκρουση με τους εταίρους μας θα προκαλούσε αισθήματα περηφάνιας σε κάποιους, αλλά δεν θα βελτίωνε ούτε τα οικονομικά ούτε την καθημερινότητα κανενός. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν έπεισαν ότι βελτιώνουν τις ζωές των πολιτών και πλήρωσαν γι’ αυτό.
Οι ηγέτες πρέπει να έχουν ευρεία γκάμα τακτικών, να ξέρουν πότε να επιτεθούν και πότε να υποχωρούν, να επιλέγουν πότε το ένα όπλο, πότε το άλλο για να επιτύχουν τους στόχους τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές με υποσχέσεις. Για να πετύχει ως κυβέρνηση, όμως, θα πρέπει να κλείσει τάχιστα το μέτωπο με τους δανειστές, να σφυρηλατήσει τη δική του ενότητα, να ενώσει τους Ελληνες και να καταπιαστεί με τα προβλήματα που περιμένουν λύσεις εδώ και χρόνια. Το κόμμα του κ. Τσίπρα έχει μαζί του τις ελπίδες της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων. Αυτή είναι η δύναμή του. Εάν τη σπαταλήσει, αυτή θα μετατραπεί σε μεγαλύτερη απογοήτευση και οργή.