Τα προβλήματα που έχει η Αίγινα με το νερό και τα σκουπίδια δεν είναι μοναδικά ούτε αποτελούν εξαίρεση στη νησιωτική –και όχι μόνο– Ελλάδα. Είναι όμως ενδεικτικά.
Από το 1979 που πηγαίνω στο νησί, έχω έρθει πολλά καλοκαίρια αντιμέτωπη με τόνους σκουπιδιών σε αποσύνθεση, σε συνδυασμό με καύσωνα, με διαρκείς διακοπές νερού, με θυμωμένους κατοίκους που χρεώνουν τη δημοτική αρχή, τον περιφερειάρχη, την κυβέρνηση… Δεκαετίες τώρα.
Πριν από ένα χρόνο περίσσεψαν τα χαμόγελα και η αισιοδοξία. Υπεγράφη συμφωνία με την Περιφέρεια Αττικής, για την κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού ύδρευσης μεταξύ Αίγινας και Σαλαμίνας.
Ο υποθαλάσσιος αγωγός θα έχει 13.920 μέτρα μήκος, θα ποντιστεί σε 90 μέτρα βάθος και θα τροφοδοτεί την Αίγινα με 25.000-30.000 κυβικά μέτρα ετησίως.
«Επειτα από πολλά χρόνια ένα όνειρο, ένα καθολικό αίτημα όλων των Αιγινητών γίνεται πραγματικότητα», είχε δηλώσει ο αντιπεριφερειάρχης Νήσων, Π. Χατζηπέρος. Για «όνειρο» είχε μιλήσει και στην «Κ» (23/05/2015) ο δήμαρχος Αίγινας, Δημ. Μούρτζης. Εκτοτε, τι απέγινε άραγε;
Η περασμένη εβδομάδα ήταν ένας μικρός εφιάλτης για πολλές περιοχές του νησιού. Το Σάββατο, μπορώ να επιβεβαιώσω, επτάωρη διακοπή νερού (9 π.μ. – 4 μ.μ.), η οποία με ένα μικρό διάλειμμα κανονικής ροής, επαναλήφθηκε στις επτά το απόγευμα μέχρι το βράδυ. Συνθήκη μάλλον αβίωτη, εάν, φυσικά, θεωρείς την παροχή νερού και την πρόσβαση σε αυτό κατάκτηση του πολιτισμένου κόσμου. Αναζήτησα πληροφορίες στο ενημερωμένο σάιτ Aegina Portal. Με ημερομηνία 15/07, ο αρμόδιος αντιδήμαρχος για την ύδρευση Αντώνης Μούρτζης υπογράμμισε ότι «μερικά πράγματα είναι εκτός προγράμματος» και απέδωσε το πρόβλημα που δημιουργήθηκε «σε βλάβη του μεγάλου υδροφόρου πλοίου που τροφοδοτεί τις εγκαταστάσεις του Λεοντίου», υποσχόμενος ότι ώς το βράδυ το νερό θα επέστρεφε. Με ημερομηνία 17/07 διαβάζουμε ότι «μία ακόμη βλάβη στο δίκτυο ύδρευσης, αυτήν τη φορά στην περιοχή της Αγίας Τατιανής», επέτεινε τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα στην υδροδότηση. Ο δήμαρχος Δημήτρης Μούρτζης δήλωσε: «Κάποια πράγματα είναι εκτός προγράμματος (…) έγινε μια πολύ μεγάλη ζημιά που έχει ως αποτέλεσμα να μείνει ακόμη και η πόλη από νερό. Αλλά όχι από έλλειψη νερού. Νερό υπάρχει στην κεντρική δεξαμενή, αλλά αυτή η ζημιά είναι πάρα πολύ μεγάλη και έχουν κλείσει τον κεντρικό αγωγό».
Με διαφορά δύο 24ώρων οι «βλάβες» ήταν δύο και οι δύο «εκτός προγράμματος»… Λες και υπάρχουν και «προγραμματισμένες» βλάβες… Γεμάτοι αγωνία –αυτό απέπνεε ο τόνος της φωνής τους– οι δημοτικοί άρχοντες ζητούν και ξαναζητούν «συγγνώμη» για την ταλαιπωρία κατοίκων και επισκεπτών. Διορθώνεται έτσι το πρόβλημα; Οχι, ασφαλώς.
Θύμα της υπερδόμησης και η Αίγινα, βλέπει τον πληθυσμό της να αυξάνεται από 15.000 κατοίκους (απογραφή 2011) τον χειμώνα σε 60.000 το καλοκαίρι. Τα Σαββατοκύριακα το νησί βουλιάζει. Οι ετήσιες ανάγκες της φθάνουν τα 2,4-2,5 εκατ. κυβικά μέτρα νερού. Πώς καλύπτονται σήμερα; Το 70% με μεταφορά νερού από τις εγκαταστάσεις της ΕΥΔΑΠ στο Πέραμα και στον Ασπρόπυργο, και το υπόλοιπο 30% από γεωτρήσεις του δήμου και ιδιωτών.
«Μεταφορά νερού με υδροφόρα», δεκαετίες τώρα, σε μια περιοχή που απέχει 40 λεπτά από τον Πειραιά. Είπαμε, όμως, ότι τα προβλήματα είναι ενδεικτικά. Αποτυπώνουν τις αμαρτίες μιας χώρας που εθίστηκε στην αρπαχτή, στη συναλλαγή, στον καιροσκοπισμό, που και κάποιος να ήθελε να σπάσει την αλυσίδα της διαπλεγμένης συνενοχής, έσπαγε, στο τέλος, τα μούτρα του. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για τον χειμώνα. Μόνο για το καλοκαίρι του κέρδους. Μαζί με τις δουλειές πληθαίνουν και οι δυσκολίες, η ανυδρία, τα σκουπίδια. Ολα μαζί, πολτός αξεδιάλυτος, σε ένα τόπο μεγάλης φυσικής ομορφιάς και ιστορίας. Με το νερό να μην επαρκεί και τα σκουπίδια να μην ελαττώνονται. Κάπως έτσι, τα προβλήματα έγιναν κανονικότητα και η λύση τους παραμένει όνειρο, «εκτός προγράμματος».