Πριν από τέσσερα χρόνια η κυβέρνηση Σαμαρά, στην πλέον σπασμωδική κίνηση της θητείας της, έκλεισε την ΕΡΤ μέσα σε ένα βράδυ. Ηταν μια αχρείαστη πολιτικά κίνηση, ελάχιστα προετοιμασμένη (όπως έδειξε η συνέχεια), με περιορισμένο δημοσιονομικό όφελος και χωρίς εμφανή στρατηγικό στόχο. Το μόνο που κατάφερε ήταν να ερεθίσει ακόμη περισσότερο τα αντιμνημονιακά αντανακλαστικά μερίδας των πολιτών.
Μπορεί η διαχείριση από την τότε αντιπολίτευση και νυν κυβέρνηση να σηκώνει πολλή συζήτηση και να είχε ως κατάληξη τη χθεσινή, φαιδρή εκδήλωση με την αποκάλυψη του «μνημείου» στο προαύλιο του Ραδιομεγάρου, ωστόσο το ερώτημα παραμένει: Δύο χρόνια μετά την «επανίδρυση» της ΕΡΤ, τι ακριβώς σκοπεύουμε να κάνουμε με την κρατική μας ραδιοτηλεόραση;
Χθες έτυχε και παρακολούθησα κρατική τηλεόραση. Και, ομολογώ, το θέαμα ήταν εξίσου σοκαριστικό με το μνημείο, αν μιλάμε για εντυπωσιακά επίπεδα σκληρής προπαγάνδας σοβιετικού τύπου. Με τον κίνδυνο το παραπάνω σχόλιο να εκληφθεί από ορισμένους ως κοπλιμέντο, σπεύδω να προσθέσω ότι πρόκειται για τη φυσική κατάληξη μιας εκτεταμένης και πανθομολογούμενης παθολογίας που χαρακτηρίζει διαχρονικά την παρά φύση σχέση της ΕΡΤ με την εκάστοτε κυβέρνηση.
Αν οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δοκιμάζουν με ανεξάντλητες δόσεις κυνισμού τις αντοχές τής εν λόγω ανάρμοστης σχέσης, αυτό δεν σημαίνει ότι το ερώτημα χάνει την ουσία του.
Οι Ελληνες πολίτες εξακολουθούμε να πληρώνουμε 3 ευρώ ως ανταποδοτικό τέλος μαζί με τους ήδη φουσκωμένους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Πρόκειται για εξοργιστικά υψηλό αντίτιμο, αν λάβει κανείς υπόψη τις μετριότατες υπηρεσίες.
Δεν είμαι από αυτούς που λένε ότι η ΕΡΤ πρέπει να κλείσει. Σίγουρα πρέπει να μειωθεί το ανταποδοτικό τέλος και να αναζητηθούν εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης (ιδιωτικές χορηγίες κ.λπ.) για παράπλευρες δραστηριότητες που αξίζει να συνεχίζουν να υπάρχουν (Ορχήστρες, Χορωδία, Τρίτο Πρόγραμμα κ.λπ.). Σίγουρα η αγορά οφείλει να έχει πιο ενεργητικό ρόλο, αρκεί ο εταίρος (η ΕΡΤ) να διατηρεί ένα ελάχιστο ποσοστό αξιοπιστίας. Σε κάθε περίπτωση, με το ανταποδοτικό τέλος σε αυτό το ύψος, καμία κυβέρνηση δεν θα έχει το παραμικρό κίνητρο για να σταματήσει να χειραγωγεί τόσο ξεδιάντροπα ένα δημόσιο αγαθό.