Στην Αθήνα, τη γεμάτη τουρίστες αυτήν την εποχή, έχω την αίσθηση ότι τα έσοδα που γεμίζουν το ταμείο της πρωτεύουσας κάθε μέρα είναι πρόσκαιρα. Μπορεί να ακούγεται εξαιρετικά αρνητικό ως εκτίμηση ή πρόβλεψη, αλλά αντικειμενικά δεν υπάρχει κάτι που να συνηγορεί υπέρ του αντιθέτου. Η μεγάλη αύξηση του τουρισμού στην Αθήνα είναι μία πραγματικότητα αλλά θα πρέπει να την προσεγγίσουμε με ποιοτικά στοιχεία προβολής στο μέλλον.
Υπάρχει το οξύμωρο να γνωρίζει η Αθήνα αυτήν την τουριστική πολυκοσμία, καθ’ όλα ευπρόσδεκτη και επιθυμητή, σε μία από τις χειρότερες περιόδους της. Ο δημόσιος χώρος είναι ξεχαρβαλωμένος και η πραγματική οικονομία της πόλης, η οικονομία που απλώνει ρίζες και τροφοδοτείται από την εμπιστοσύνη στο δικαίωμα ρίσκου, παραμένει αφυδατωμένη. Η κινητικότητα που υπάρχει στον τουριστικό τομέα, τα νέα ξενοδοχεία, εστιατόρια και καφέ, αντανακλούν τη φυσιολογική αντίδραση στην αύξηση των αφίξεων.
Είναι σημαντικό, βεβαίως, ότι οι περισσότεροι επισκέπτες χαίρονται την Αθήνα και τους Αθηναίους, και το φαγητό και τα αξιοθέατα. Πολλοί περίμεναν να βρουν μια πολύ χειρότερη κατάσταση. Αλλοι ερχόμενοι εδώ δεν έχουν και τόσο πολλές απαιτήσεις. Αλλά το ζητούμενο για την Αθήνα, αυτό που ενδιαφέρει μακροπρόθεσμα την οικονομία της πόλης, είναι η διαρκής βελτίωση της ποιότητας. Συμβαίνει αυτό; Ορισμένοι ιδιώτες το επιδιώκουν και σαφώς υπάρχουν σημεία της πόλης που είναι πρώτης τάξεως. Αλλά και αυτά χρειάζονται υποστήριξη από ένα πλέγμα δραστηριοτήτων και πρωτοβουλιών.
Περπατώντας καθημερινά στους δρόμους της Αθήνας διαπιστώνω το εξής. Υπάρχει μια σημαντική προσπάθεια από επαγγελματίες και ανθρώπους του τουρισμού, από τμήμα, δηλαδή, του ιδιωτικού τομέα. Και πέραν αυτού, υπάρχει μια εγκατάλειψη της πόλης. Η εγκατάλειψη αναλύεται σε δύο σκέλη. Πρώτον, στις υποδομές και στις υπηρεσίες, στις συγκοινωνίες και στη δημόσια λειτουργία. Και δεύτερον, στην εξασθένηση του ιδιωτικού τομέα, μια παράμετρος της εθνικής οικονομίας και συγκεκριμένα της κυβερνητικής πολιτικής. Ανάμεσα σε αυτές τις εξαιρετικά αρνητικές παραμέτρους, καλείται εκείνος ο ακούραστος ιδιώτης που αγαπάει τη δουλειά του και τον τόπο του να σηκώσει ένα μεγάλο βάρος στις πλάτες του. Η αύξηση των τουριστικών αφίξεων παραπλανά. Χρειάζονται βάθος, προοπτική, εμπιστοσύνη.