Το ζήτημα έχει μόνο νομικές πτυχές; Οχι, αλλά και αυτές πρέπει να αξιολογούνται από τον νομοθέτη –δηλαδή τη Βουλή– σε μια ευνομούμενη πολιτεία. Ο λόγος για το νομοσχέδιο που δίνει τη δυνατότητα σε ομόφυλα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης να γίνουν ανάδοχοι παιδιών. Τις νομικές πτυχές επισήμανε χθες στη Βουλή, μεταξύ άλλων, η εισηγήτρια της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Εύη Χριστοφιλοπούλου, λέγοντας ότι καθώς το σύμφωνο συμβίωσης αφορά ομόφυλους και ετερόφυλους, η εξαίρεση των ομοφύλων από τη δυνατότητα αναδοχής θα ήταν μετέωρη νομικά. Οπως είπε η ίδια, όποια εξαίρεση με κριτήριο το φύλο θα καταπέσει με βάση το ελληνικό Σύνταγμα αλλά και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ο κ. Σπύρος Λυκούδης (Ποτάμι) έκανε ένα βήμα περισσότερο, λέγοντας ότι ακόμη κι αν υπάρχουν εύλογες ενστάσεις για το εάν η κοινωνία είναι ώριμη να δεχθεί μια ρύθμιση, «ο νομοθέτης οφείλει να παρεμβαίνει με την αίσθηση της ανάγκης να προωθεί την κοινωνία και όχι να τακτοποιεί ενστάσεις της».
Στον αντίποδα, η Ν.Δ. εμφανίστηκε αρνητική, με την κ. Κατερίνα Μάρκου να λέει ότι «η θέση μας είναι ξεκάθαρη: οι κρίσιμες κοινωνικές συνθήκες δεν επιτρέπουν την επεξεργασία ενός τέτοιου ζητήματος, δεν αρκεί να είναι δεκτική η ανάδοχη οικογένεια, αλλά και να το χωνέψει η κοινωνία». Η κ. Μάρκου και όσοι συμμερίζονται την άποψή της θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη όταν νομοθετούν πως οφείλουν να διασφαλίζουν τα νομοθετήματα από τυχόν προσφυγές. Εκτός κι αν νομοθετούν μόνο με μικροπολιτική στόχευση για να υπηρετήσουν το στενό ακροατήριό τους, αφήνοντας στα δικαστήρια να κάνουν τη «βρώμικη» δουλειά. Από την άλλη, στα ζητήματα προώθησης των ατομικών δικαιωμάτων το κρίσιμο δεν είναι ο νομοθέτης να μετράει (αλήθεια, με ποιο μέτρο;) τι θέλει η πλειοψηφία, αλλά πώς μπορούν να προστατευθούν. «Τα ανθρώπινα δικαιώματα παρέχονται σε όλους χωρίς διακρίσεις, αφού όλοι έχουν –ή μάλλον είναι– ηθικές προσωπικότητες», είπε στο τελευταίο μάθημά του στη Νομική Σχολή Αθηνών ο συνταγματολόγος Σταύρος Τσακυράκης.
Την ίδια άποψη με τη Νέα Δημοκρατία έχουν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι ΑΝΕΛ και όχι μόνο. Η κ. Μάρκου σύστησε στην κυβέρνηση να κοιτά τους εταίρους της. Κατά τον ίδιο τρόπο, η Ν.Δ. δεν οφείλει να κοιτά τους ομοϊδεάτες της;