«Στην κορυφή των εταιρειών οι γυναίκες είναι λίγες, επειδή εκεί βρίσκονται λευκοί άντρες, που μιλούν σε λευκούς άντρες για άλλους λευκούς άντρες. Οι έρευνες δείχνουν ότι η ποικιλομορφία των στελεχών –με κριτήριο το φύλο, τη φυλή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την πολιτισμική τους προέλευση, την ηλικία, τις ειδικές ανάγκες– ωφελεί τους πάντες. Οι λευκοί άντρες δεν έχουν λόγο να αλλάξουν τα πράγματα, όμως, γιατί απολαμβάνουν γιγάντιους μισθούς και προνόμια».
Η Βρετανο-Κινέζα 56χρονη επιχειρηματίας Σίντι Γκάλοπ, η οποία δεν μασάει τα λόγια της, μίλησε στο «Κ» με αφορμή τη συμμετοχή της στο φετινό TedxAcademy την 1η Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής.
«Οι άντρες προσλαμβάνονται και προάγονται με κριτήριο το τι δυνητικά θα κάνουν, οι γυναίκες με το τι έχουν ήδη κάνει. Οταν μια γυναίκα μού λέει “δεν θέλω να προσληφθώ λόγω φύλου”, της συνιστώ να κοιτάξει τους πολλούς μέτριους άντρες γύρω της, που προσλήφθηκαν ακριβώς λόγω φύλου, και να αποδώσει άρτια στη δουλειά της, αποδεικνύοντας την αξία της. Οι γυναίκες αποτελούν μία σημαντικότατη πηγή ταλέντου και δημιουργικότητας, η οποία, όταν αποδεσμεύσει το δυναμικό της, λειτουργεί πολύ ευνοϊκά για: την εταιρεία, τα κέρδη της, τους εργαζόμενους, τους καταναλωτές, την οικονομία».
Με ιδιαίτερο εκτόπισμα στη διαφήμιση, στις δημόσιες σχέσεις και στα κοινωνικά δίκτυα, κάθε ομιλία και παρέμβασή της είναι γεγονός.
Εχει θητεία σε υψηλόβαθμες θέσεις σε κολοσσούς, όπως οι JWT, Gold Greenlees Trott και Bartle Bogle Hagarty (ΒΒΗ). Ιδρυσε την ΒΒΗ Νέας Υόρκης το 1998 με ολιγάριθμο προσωπικό και σε λίγα χρόνια την έφτασε να διαχειρίζεται διαφημιστικούς λογαριασμούς πελατών, όπως οι πολυεθνικές Diageo, Unilever και Dove.
«Οταν ξεκινούσα την εταιρεία, διαπίστωνα ότι οι γυναίκες είχαν χαμηλότερες αποδοχές από τους άντρες στην αντίστοιχη θέση», λέει η Σίντι Γκάλοπ.
«Αφ’ ης στιγμής, όμως, απέδιδαν εξαιρετικά, έκανα εξίσωση μισθών». Το χάσμα αυτό γεφυρώνεται είτε με τις γυναίκες να διαπραγματεύονται αποτελεσματικότερα, δεξιότητα την οποία διδάσκει η ίδια, είτε αλλιώς: «Προτείνω η αμοιβή κάθε γυναίκας στελέχους με υψηλές επιδόσεις να εξισωθεί με την αντίστοιχη του άντρα ομόβαθμού της. Ο θετικός αντίκτυπος και η έκρηξη παραγωγικότητας από τις γυναίκες, η οποία πάντα υπάρχει, αλλά δεν ανταμείβεται, θα γεννήσει αντισταθμιστικά έσοδα. Εναλλακτικά, όσες επιχειρήσεις χρειάζονται περικοπές, ας μειώσουν την αμοιβή κάθε άντρα στα επίπεδα εκείνα της γυναίκας ομόβαθμής του».
Τον Ιούνιο, παγκόσμια έρευνα έδειξε ότι μόνο οι 2 στις 100 διαφημίσεις απεικονίζουν τις γυναίκες ως έξυπνες και μόνο οι 3 στις 100 σε ρόλους ηγεσίας.
Ο πρόεδρος της Saatchi & Saatchi, Kέβιν Ρόμπερτς, ισχυρίστηκε πως στη διαφήμιση η συζήτηση της έμφυλης ανισότητας έληξε.
Η Σίντι Γκάλοπ προκάλεσε θύελλα.
Ζήτησε από τους 46.000 και πλέον ακολούθους της στο «Τwitter» να πουν τη γνώμη τους στον κ. Ρόμπερτς, ο οποίος σύντομα παραιτήθηκε λόγω και της γενικότερης κατακραυγής.
«Oταν στις διευθύνσεις δημιουργικού υπάρξουν 50% άνtρες και 50% γυναίκες, αυτόματα θα εξαλειφθούν τα στερεότυπα στις διαφημίσεις με καλύτερες απεικονίσεις και των δύο φύλων», σημειώνει η κ. Γκάλοπ. «Οσα πιστεύω αφορούν, βέβαια, όλες τις εκδοχές της ανθρώπινης πολυμορφίας σε έναν οργανισμό».
Συνέλαβε την ιδέα του ιστότοπου ifweruntheworld.com (IWRTW), όπου εμπορικά σήματα, διαφημιστικές εταιρείες, καταναλωτές και συλλογικότητες δικτυώνονται και δρουν συντονισμένα με μικρές καθημερινές πράξεις για κοινωνικές αλλαγές.
Ως αριστοτέχνης της επικοινωνίας, η Σίντι Γκάλοπ έχει πλάσει το προσωπικό της «εμπορικό σήμα», μιλώντας ευθαρσώς μεταξύ άλλων και για τη ζωή της – δεν ήθελε γάμο και παιδιά, κάνει σχέσεις με μικρότερους, λέει πάντα την ηλικία της και ανήκει, όπως επεξηγεί, σε μία από τις «πιο αόρατες πληθυσμιακές ομάδες, εκείνη των μεγαλύτερων γυναικών, που θέλουν να αναπροσδιορίσουν το στίγμα τους».
Διαπίστωσε την ανυπαρξία ανοιχτής και ειλικρινούς συζήτησης για το σεξ, την οποία «καλύπτει» σχεδόν αποκλειστικά το πορνό.
Το 2009 δημιούργησε την πλατφόρμα makelovenotporn.com (MLNP) και το 2013 την υπηρεσία makelovenotporn.tv. «Xρειάστηκαν χρόνια δουλειάς για να συγκροτήσουμε μια πλατφόρμα αξιόπιστη και ασφαλή, όπου οι άνθρωποι κάνουν κάτι πρώτη φορά, δηλαδή μοιράζονται μέσα από βίντεο την πραγματική τους ερωτική ζωή».
Επιμελητές παρακολουθούν το υλικό και διαπιστώνουν την αυθεντικότητά του, ότι δεν είναι πορνό.
«Θεωρητικά ανταγωνιστές μας θα ήταν το Facebook και το YouTube, εάν επέτρεπαν τη σεξουαλική αυτοέκφραση», διευκρινίζει η κ. Γκάλοπ. «Η έκθεση των ανθρώπων είναι ελεγχόμενη, τι θα δείξουν από τον εαυτό τους και πώς. Δεν «παίζουν ένα ρόλο, δείχνουν το ανθρώπινο στοιχείο της σεξουαλικής επικοινωνίας, το πόσο αστεία, μπερδεμένη, ανόητη, συναισθηματική, αμήχανη και μεγαλειώδης μπορεί να είναι. Τα βίντεο είναι διαθέσιμα όσο καιρό επιθυμούν οι δημιουργοί τους και προσβάσιμα αποκλειστικά στα μέλη της πλατφόρμας αντί ενοικίου. Τα μισά από τα έσοδα δίνονται σε όσους τα φτιάχνουν».
Αξιοσημείωτη είναι η θεαματική ανταπόκριση στο εγχείρημα.
«Αγγιξα ένα μεγάλο κοινωνικό θέμα», επισημαίνει, τέλος, η Σίντι Γκάλοπ.
«Στόχος μου είναι το MLNΡ να λειτουργήσει ως κοινωνικό νόμισμα και στο πλαίσιο αυτό η συζήτηση για τη σεξουαλικότητα στην πραγματική ζωή να γίνει περισσότερο κοινωνικά αποδεκτή και να μοιράζεται».