Ο ένας έψαχνε τρόπο για να παρακάμψει τη διαφαινόμενη δικαστική απαγόρευση στην κάθοδο του κόμματός του στις εκλογές. Καταδικασμένος και φυλακισμένος για εγκληματική οργάνωση γαρ. Ο άλλος, έχοντας πρόσφατα εκδηλώσει πολιτικές φιλοδοξίες, με την ίδρυση πολιτικού σχηματισμού, αναζητούσε τρόπο να κάνει τις φιλοδοξίες του γνωστές, και όχημα για να βελτιώσει την προοπτική εκπλήρωσής τους.
Κάπως έτσι προέκυψε ο «γάμος από συμφέρον» του Ηλία Κασιδιάρη με τον επίτιμο εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Αναστάσιο Κανελλόπουλο. Είναι η τελευταία «πράξη» στον ιδιαίτερα κινητικό εσχάτως χώρο της ελληνικής Ακροδεξιάς όπου νεοπαγείς σχηματισμοί εμφανίζονται και εξαφανίζονται, συμμαχίες και συνασπισμοί συνάπτονται και διαλύονται, οι καταγγελίες περισσεύουν και το ζητούμενο όλων είναι το πολυπόθητο 3% που θα τους ανοίξει τις πόρτες της Βουλής.
Το κλειδί για την ανάγνωση όλης αυτής της κινητικότητας είναι ακριβώς το απευκταίο για τον Ηλία Κασιδιάρη σενάριο της απαγόρευσης καθόδου του κόμματός του στις προσεχείς εκλογές. Το Εθνικό Κόμμα – Ελληνες (Ελληνες Για Την Πατρίδα παλαιότερα, με αλλαγή ονομασίας έπειτα από το διαδικτυακό γλέντι που προκάλεσε το αρκτικόλεξο ΓΤΠ) συγκεντρώνει στις δημοσκοπήσεις ποσοστό που δείχνει να εξασφαλίζει την άνετη είσοδό του στη Βουλή. Ποσοστό που ζηλεύουν και εποφθαλμιούν όλα τα υπόλοιπα κόμματα, σχηματισμοί, μορφώματα πολύ ή λίγο δεξιά της Δεξιάς. Το σκεπτικό είναι απλό: αν στο κόμμα Κασιδιάρη απαγορευθεί η κάθοδος στις εκλογές, οι δυνητικοί ψηφοφόροι, που δίνουν ποσοστά της τάξεως του 3,5% στις δημοσκοπήσεις (με αναγωγή φτάνει και στο 4%), θα μείνουν «ορφανοί» και σε αναζήτηση πολιτικής στέγης. Στον ίδιο χώρο φυσικά, δεν θα πάνε μακριά.
Ποιο είναι, όμως, το προφίλ των δυνητικών ψηφοφόρων του «κόμματος Κασιδιάρη»; Από την ανάλυση των ερευνών προκύπτει ότι είναι κυρίως άνδρες, προερχόμενοι από την ηλικιακή ομάδα 30-44 και δευτερευόντως από την ομάδα 17-29. Αυτο-τοποθετούνται πολιτικά στη Δεξιά ή πουθενά. Εκτιμάται, δε, ότι κατά πάσα πιθανότητα είχαν ψηφίσει Χ.Α. στις προηγούμενες εκλογές. Αλλωστε, το «κόμμα Κασιδιάρη» θεωρείται το διάδοχο σχήμα της Χ.Α., που στις δημοσκοπήσεις έχει χαθεί.
Οι μνηστήρες
Ανδρας, τριαντάρης, θυμωμένος, με αυτοτοποθέτηση στη Δεξιά ή πουθενά: αυτά είναι τα χαρακτηριστικά του ακροατηρίου του κόμματος που έχει ιδρύσει ο κατάδικος για εγκληματική οργάνωση.
Ποιοι είναι οι «μνηστήρες» που διεκδικούν κομμάτι από την «πίτα Κασιδιάρη» εφόσον απαγορευθεί η κάθοδος των «Ελλήνων» στις εκλογές; Η Ελληνική Λύση προσδοκά ότι θα μπορούσε να έχει κάποιο κέρδος. Η Πατριωτική Ενωση, το κόμμα του Πρόδρομου Εμφιετζόγλου, φιλοδοξεί να εκπροσωπήσει τον χώρο και να καλύψει το κενό που θα προκαλέσει η διαφαινόμενη απαγόρευση. Εκεί συστρατεύθηκε εσχάτως ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος, διαλύοντας τη συμμαχία που πριν από λίγο καιρό είχε συνάψει με την Αφροδίτη Λατινοπούλου, έχοντας προηγουμένως αποχωρήσει από το σχήμα της Εθνικής Δημιουργίας, η οποία επίσης διεκδικεί ψηφοφόρους στον χώρο αυτό. Τώρα μένει να φανεί πώς θα κινηθεί η Αφροδίτη Λατινοπούλου, αν θα συμπορευθεί με κάποιο υφιστάμενο σχήμα ή αν θα προχωρήσει με δική της πολιτική κίνηση. Είπαμε, η κινητικότητα στον χώρο είναι έντονη. Η προοπτική ενός «ορφανού» 4% του εκλογικού κόμματος ξυπνάει προσδοκίες και τρέφει φιλοδοξίες.
Κάπως έτσι προέκυψε και το «συνοικέσιο» Κασιδιάρη – Κανελλόπουλου. Ο επίτιμος εισαγγελέας στην ιδρυτική διακήρυξη του δικού του πολιτικού σχηματισμού, του ΕΑΝ, μιλάει για ένα κόμμα που, μεταξύ άλλων, «θα αναρριπίσει το Πατριωτικό και Θρησκευτικό αίσθημα των Ελλήνων, θα θέσει τέρμα στον Λαθρομεταναστευτικό Εποικισμό της χώρας, με νόμιμα μέσα θα απαλλάξει το Κέντρο της πρωτεύουσας και άλλες περιοχές αυτής, ως και της λοιπής Ελλάδος, από την πνιγηρά ατμόσφαιρα, που πηγάζει από την πλημμυρίδα των Λαθρομεταναστών».
Οι δημοσκοπήσεις αλλά και η διαχρονική εξέλιξη της δυναμικής του χώρου δεξιά της Δεξιάς δείχνουν ότι τα περιθώρια είναι συγκεκριμένα και, ανεξαρτήτως του αριθμού των διεκδικητών, η πίτα δεν μεγαλώνει. Πολιτικοί αναλυτές παρατηρούν ότι σταθερά σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης, ο πολιτικός χώρος δεξιά της Ν.Δ. διαμορφώνεται σε ένα ποσοστό κοντά στο 7%. Συνήθως ένα κόμμα καταφέρνει να αυτονομηθεί και να κυριαρχήσει, παλαιότερα ήταν ο ΛΑΟΣ, τώρα στον χώρο αυτό κινείται η Ελληνική Λύση και μικρότερα κόμματα φυτοζωούν αρκετά κάτω από το όριο εισόδου στη Βουλή. Αυτό άλλαξε στις εκλογές του 2012 όταν η Χ.Α., ενισχυμένη από το κύμα αντισυστημικής ψήφου, κατάφερε να φτάσει στο 6,97%, ποσοστό που διατήρησε και στις επόμενες δύο εκλογικές αναμετρήσεις. Ενα μέρος αυτής της δυναμικής φαίνεται ότι εξακολουθεί να υπάρχει στο εκλογικό σώμα και έχει συγκεντρωθεί στο κόμμα Κασιδιάρη.
Το ερώτημα είναι αν οι φιλόδοξοι διεκδικητές των ψηφοφόρων του έχουν πιθανότητες να προσελκύσουν αρκετούς από αυτούς, ώστε να μπουν στη Βουλή. Απάντηση εύκολη δεν υπάρχει και δεν μπορεί να δοθεί δημοσκοπικά. Μόνο στην πράξη θα φανεί, εφόσον υπάρξει δικαστική απαγόρευση στην κάθοδο των «Ελλήνων», αν οι ψηφοφόροι τους θα μετακινηθούν κάπου αλλού στον λίγο χρόνο που θα μένει μέχρι τις εκλογές ή αν αποτελούν και προσωπικό κοινό του Ηλία Κασιδιάρη και δεν θα πάνε πουθενά.
Επίσης το προσεχές διάστημα θα φανεί αν η εκτίμηση που δείχνει να επικρατεί στον χώρο αυτών των πολιτικών σχηματισμών, ότι το δυστύχημα των Τεμπών μπορεί να πυροδοτήσει ένα ισχυρό κύμα αντισυστημικής ψήφου, που θα κατευθυνθεί προς αυτούς, έχει βάση. Για την ώρα, τα δεδομένα από τις μετρήσεις δεν φαίνεται να δικαιώνουν αυτές τις προσδοκίες καθώς τα οφέλη των «μικρών» από τις απώλειες των «μεγάλων» και η όποια ψήφος διαμαρτυρίας προκλήθηκε ως αντίκτυπος των Τεμπών, δεν κατευθύνθηκε προς τα εκεί, παρά μόνο σε πολύ μικρό ποσοστό.