Γλαφυρή αποτύπωση των σημαντικών μετατοπίσεων που καταγράφονται στην κεντρική πολιτική σκηνή, ως αποτέλεσμα άδηλων κοινωνικοοικονομικών διεργασιών, αλλά και στρατηγικών και τακτικών επιλογών των πρωταγωνιστών της πολιτικής ζωής, αποτελεί το εκλογικό αποτέλεσμα της περασμένης Kυριακής. Οι συνθήκες πολιτικής ηγεμονίας για τη Ν.Δ. είναι αδιαμφισβήτητες και η συνολική εικόνα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το κυβερνών κόμμα κατάφερε όχι μόνο να κερδίσει τον χώρο του πολιτικού Κέντρου, αλλά και να επεκτείνει την επιρροή του στον χώρο της Κεντροαριστεράς, από τον οποίο φαίνεται ότι διεκδίκησε και πήρε ψήφους. Οι αριθμοί δείχνουν αυτό ακριβώς: η Ν.Δ. συγκέντρωσε ποσοστό 40,56% έχοντας στα δεξιά της τρία κόμματα εντός του Κοινοβουλίου, τα οποία αθροίζουν ποσοστό 12,76%. Στις εκλογές του 2019, το κυβερνών κόμμα είχε λάβει ποσοστό 39,85% και στη Βουλή βρέθηκε στα δεξιά του μόνο η Ελληνική Λύση με 3,70%. Ακόμη και αν αθροιστεί σε αυτό το ποσοστό της Χ.Α., που ήταν 2,93%, και πάλι το άθροισμα υπολείπεται σημαντικά από το ποσοστό που συγκεντρώνεται τώρα στα δεξιά της Ν.Δ.
Μέχρι και τις εκλογές του 2004, με την Αριστερά σταθερή, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ κέρδιζαν τις εκλογές ανάλογα με το ποιο από τα δύο κόμματα αύξανε την επιρροή του στον μεσαίο χώρο.
Την ίδια στιγμή, η αποδυνάμωση των κεντρώων – κεντροαριστερών δυνάμεων είναι μεγάλη. Το άθροισμα των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ μας δίνει 29,67%, δείχνοντας την υποχώρηση της επιρροής τους στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Τον οποίο δεν ήρθε να διεκδικήσει κάποιο νέο κόμμα, όπως, για παράδειγμα, είχε συμβεί στο παρελθόν με το Ποτάμι. Τα στοιχεία δείχνουν μια σαφή επέκταση της Ν.Δ. σε ένα πολιτικό φάσμα πολύ πιο αριστερά του χώρου όπου παραδοσιακά κινείτο στο παρελθόν. Αξίζει να σημειωθεί ότι εάν αθροιστεί το ποσοστό όλων των κομμάτων που βρίσκονται στα αριστερά της Ν.Δ., συμπεριλαμβανομένης της Πλεύσης Ελευθερίας, συγκεντρώνεται ποσοστό 40,53%. Εστω και οριακά χαμηλότερο από το ποσοστό που κέρδισε μόνη της η Ν.Δ. Φαίνεται ότι, ενώ στη θεωρία ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ ανταγωνίζονται για την κυριαρχία στον χώρο της Κεντροαριστεράς, δέχονται μια αναπάντεχη πίεση από τη Ν.Δ., η οποία φαίνεται να κινείται, πλέον, πέρα από τα όρια της Κεντροδεξιάς, ίσως και ως «απάντηση» στην αύξηση πίεσης που η ίδια υφίσταται στα δεξιά της από νεοεισερχόμενους και παλαιούς «παίκτες».
Νέα δεδομένα
Μια διαχρονική ανάγνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων της Μεταπολίτευσης δείχνει ότι βρισκόμαστε σε νέα δεδομένα μετά την τελευταία εκλογική αναμέτρηση. Από το 1974 και μετά, μέχρι και τις εκλογές του 2004, φαίνεται να υπάρχει μια απόλυτη ισορροπία στο πολιτικό φάσμα. Με τις δυνάμεις της Αριστεράς να διατηρούν έναν μάλλον περιχαρακωμένο χώρο πολιτικής επιρροής και Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ να κερδίζουν τις εκλογικές αναμετρήσεις ανάλογα με το ποιο από τα δύο κόμματα καταφέρνει να αυξήσει την επιρροή του προς το Κέντρο, πιέζοντας τα ποσοστά του αντιπάλου. Εξαίρεση σε αυτή την περίοδο σημειώθηκε στις εκλογές του 1993, όταν η εμφάνιση της Πολιτικής Ανοιξης διατάραξε τις ισορροπίες. Από το 2007 και μετά, όμως, η εικόνα αλλάζει, καθώς τότε καταφέρνει να εξασφαλίσει την είσοδό του στη Βουλή ο ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη, με τον χώρο στα δεξιά της Ν.Δ. να αποκτά αυτόνομη κοινοβουλευτική παρουσία, κάτι που επαναλαμβάνεται και το 2009.
Από εκεί και μετά, η σκληρή μνημονιακή περίοδος φέρνει μεγάλες ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό. Τον Μάιο του 2012, η Ν.Δ. με 18,85% και το ΠΑΣΟΚ με 13,18% καταγράφουν σοβαρή απώλεια δυνάμεων και εκείνη η εκλογική αναμέτρηση σηματοδοτεί το τέλος του παραδοσιακού μεταπολιτευτικού δικομματισμού. Το άστρο του ΣΥΡΙΖΑ ανατέλλει ενώ στα δεξιά της Ν.Δ. εμφανίζονται οι ΑΝΕΛ και η Χ.Α. και στα αριστερά του ΠΑΣΟΚ, πέραν του δεύτερου πλέον ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται και η ΔΗΜΑΡ. Στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2015 στη Βουλή μπαίνει το Ποτάμι, που ήρθε ως νέα πολιτική δύναμη να διεκδικήσει τον χώρο του πολιτικού Κέντρου, σε μια συγκυρία που έδειχναν τα άκρα, η αντισυμβατική, θυμωμένη ψήφος και η ψήφος διαμαρτυρίας να ενισχύονται. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2012 προέκυψε επτακομματική Βουλή, κάτι που επαναλήφθηκε τον Ιανουάριο του 2015. Τον Σεπτέμβριο του 2015, είχαμε Βουλή με συμμετοχή οκτώ κομμάτων.
Ολική επαναφορά
Το 2019, η Ν.Δ. πέτυχε την «ολική επαναφορά», αυξάνοντας τη δύναμή της περισσότερο από 11 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές. Η νίκη της συνοδεύτηκε με την απαρχή αποδυνάμωσης του ΣΥΡΙΖΑ. Οπως φαίνεται, πλέον, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν κατάφερε να συγκρατήσει τις δυνάμεις του στον χώρο του Κέντρου, τις οποίες προφανώς «κληρονόμησε» από το ΠΑΣΟΚ και το έφεραν στην εξουσία. Και καθώς το άλλοτε πανίσχυρο ΠΑΣΟΚ ακόμη αναζητεί τον βηματισμό του και την επανασύνδεση με την κεντρώα εκλογική βάση, η Ν.Δ. βρήκε χώρο για να επεκτείνει την επιρροή της και να αντισταθμίσει τις απώλειες από τα δεξιά.