Μετρήσεις που γίνονται τελευταία στο Μέγαρο Μαξίμου και δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας εξηγούν το πολιτικό σκηνικό και το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία έπειτα από 4,5 χρόνια διακυβέρνησης διατηρεί σχεδόν αναλλοίωτα τα ποσοστά της, ενώ η αντιπολίτευση αδυνατεί να καρπωθεί οφέλη και να ανέβει δημοσκοπικά. Η διαφορετική έρευνα ακτινογραφεί τα κριτήρια με τα οποία οι πολίτες επιλέγουν το κόμμα το οποίο θα ψηφίσουν.
Οπως φαίνεται από τις μετρήσεις, η Ν.Δ. –σε αντίθεση με τα κόμματα της αντιπολίτευσης– ασχολείται διαρκώς με θέματα που αποδεδειγμένα απασχολούν τους πολίτες, κάτι που εξηγεί την πολιτική της κυριαρχία. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», στο ερώτημα πώς επιλέγετε να ψηφίσετε ένα κόμμα, πρώτο και βασικό κριτήριο των πολιτών είναι η οικονομία και το πώς αυτό μεταφράζεται στην τσέπη τους. Η κυβέρνηση, τόσο κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας της όσο και το εξάμηνο της δεύτερης «υπηρετεί» διαρκώς αυτή την ανάγκη, με τις αυξήσεις στους μισθούς και τη μείωση φόρων.
Το δεύτερο κριτήριο των πολιτών είναι το πώς λειτουργεί το Δημόσιο και πόσο φιλικό είναι απέναντι στους πολίτες. Κι αυτή η απάντηση ερμηνεύει το βάρος που έχει δώσει η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα στον τρόπο λειτουργίας του δημοσίου τομέα με διαδοχικά νομοσχέδια από τη Νίκη Κεραμέως, που επιχειρούν να δώσουν λύσεις σε ένα διαχρονικό «αγκάθι» του ελληνικού κράτους.
Τρίτο κριτήριο για την επιλογή κόμματος αποτελεί η αντιμετώπιση των εθνικών θεμάτων. Η πεποίθηση πως αυτά τα ζητήματα αφορούν μόνο το δεξιό κοινό είναι ένας μύθος, που ο Κυριάκος Μητσοτάκης –σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ– το έχει αντιληφθεί πολύ νωρίς. Την ώρα που η αξιωματική αντιπολίτευση είχε μπερδευτεί για τη θέση της στο θέμα του φράχτη στον Εβρο, ο πρωθυπουργός προχωρούσε σε όλη τη διάρκεια της περασμένης τετραετίας σε ένα ξεκάθαρο μήνυμα θωράκισης των συνόρων και ενίσχυε τις Ενοπλες Δυνάμεις. Υπό αυτό το πρίσμα η απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να υπερψηφίσει για πρώτη φορά τις αμυντικές δαπάνες ήταν, σύμφωνα με στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου, μια πολιτικά ορθή επιλογή.
Χαμηλά στην ατζέντα
Το τέταρτο κριτήριο για τους πολίτες με το οποίο επιλέγουν την ψήφο τους είναι το ποιο πρόσωπο θα εκλεγεί πρωθυπουργός. Κι εδώ έχουμε μια απάντηση που ευνοεί απόλυτα τον Κυριάκο Μητσοτάκη έναντι των αντιπάλων του, καθώς θεωρείται καταλληλότερος για πρωθυπουργός από ένα ποσοστό που ξεπερνάει το ποσοστό του κόμματός του. Για να βρει κάποιος ένα κριτήριο με το οποίο επιλέγουν οι πολίτες την ψήφο τους και δεν ευνοεί την κυβέρνηση, πρέπει να πάει στην πέμπτη θέση. Εκεί οι πολίτες επιλέγουν την αντιμετώπιση της διαφθοράς, ένας τομέας που αποτέλεσε διαχρονικά αδύναμο κρίκο για την κυβέρνηση. Ακολουθεί σε πολύ χαμηλή θέση το μεταναστευτικό, κάτι που ερμηνεύει και την «άνεση» με την οποία έφερε η κυβέρνηση την τροπολογία.
Πολύ χαμηλά ως κριτήριο είναι και το θέμα για το αν η κυβέρνηση θα είναι αυτοδύναμη ή όχι, κάτι στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ είχε επενδύσει πολύ και φαίνεται πως είναι σχεδόν αδιάφορο στους πολίτες. Τέλος, θέματα στα οποία τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΠΑΣΟΚ επένδυσαν το προηγούμενο διάστημα, όπως οι υποκλοπές και το δυστύχημα των Τεμπών, είναι ακόμη χαμηλότερα.