Η συγκρότηση του ευρωψηφοδελτίου αναμένεται να αποτελέσει το νέο πεδίο εσωκομματικής σύγκρουσης στον ΣΥΡΙΖΑ, με το κλίμα να είναι ήδη φορτισμένο από τις διαφωνίες που προέκυψαν για ορισμένες επιλογές για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, με αποκορύφωμα την υποψηφιότητα Οδυσσέα Βουδούρη στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Η εσωκομματική αντιπολίτευση κήρυξε ανακωχή στο συγκεκριμένο ζήτημα, αυτό ωστόσο «δεν σημαίνει ότι αποδεχθήκαμε την εν λόγω υποψηφιότητα», αναφέρουν στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας, που δεν θεωρούν ότι το ζήτημα έχει λήξει και ουσιαστικά περιμένουν την επομένη των εκλογών για να θέσουν θέμα λανθασμένων επιλογών και να ασκήσουν κριτική, καθώς θεωρούν ότι η υποψηφιότητα δεν θα προχωρήσει.
Για το ευρωψηφοδέλτιο και τη στρατηγική ενόψει ευρωεκλογών η συζήτηση μόλις τώρα αρχίζει. Το ζητούμενο για την εσωκομματική αντιπολίτευση είναι να επιτύχει τουλάχιστον αναλογική εκπροσώπηση στους ευρωβουλευτές που θα εκλέξει ο ΣΥΡΙΖΑ. Η αλλαγή του τρόπου εκλογής των ευρωβουλευτών και η ψηφοφορία με σταυρό προτίμησης άλλαξαν άρδην τα δεδομένα, διαμορφώνουν εντελώς διαφορετικό τοπίο και απαιτούν προσαρμογή της στρατηγικής.
Πριν από την κυβερνητική απόφαση για κατάργηση της λίστας στις ευρωεκλογές, η εσωκομματική αντιπολίτευση ήδη κατηγορούσε την πλειοψηφία ότι προσπαθεί να μεθοδεύσει τις εσωκομματικές εκλογές στις τοπικές οργανώσεις για την ανάδειξη της σειράς με την οποία θα τοποθετούνταν τα ονόματα στο ψηφοδέλτιο, ώστε στις έξι πρώτες θέσεις, ουσιαστικά στις εκλόγιμες, να βρεθούν υποψήφιοι της αρεσκείας της και να αποκλεισθούν οι προερχόμενοι από την Αριστερή Πλατφόρμα. Η καχυποψία δεν έχει υποχωρήσει. Πολύ περισσότερο, δε, εάν η συνεδριακή καταγραφή της επιρροής πλειοψηφίας – μειοψηφίας (70% προς 30%) αντικατοπτρίζει την απήχησή τους στη βάση, κάτι που σημαίνει ότι οι προερχόμενοι από τη μειοψηφία υποψήφιοι δεν θα έχουν πολλές πιθανότητες να εκλεγούν. Για να ξεπεραστεί αυτός ο σκόπελος, στο τραπέζι έπεσε η πρόταση να γίνει προσδιορισμός των υποψηφίων κατά τρόπο τέτοιο, ώστε η τελική λίστα να αντικατοπτρίζει την εσωτερική διάταξη δυνάμεων και να αυξηθούν έτσι οι πιθανότητες εκλογής και στελεχών της εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Αυτό βεβαίως προϋποθέτει μια εσωκομματική «συμφωνία κυρίων», ότι θα υποστηριχθούν στην προεκλογική μάχη και θα προωθηθούν στις τοπικές οργανώσεις στελέχη της μειοψηφίας. Ο αντίλογος σε αυτή την πρόταση υποστηρίζει ότι το ευρωψηφοδέλτιο θα είναι ουσιαστικά ένα ψηφοδέλτιο με υποψηφίους που απευθύνονται σε μια τεράστια εκλογική περιφέρεια, σε ολόκληρη τη χώρα, και θα είναι πιο «ελκυστικό» εάν περιλαμβάνει ευρέως γνωστά ονόματα και πως αυτό θα πρέπει να είναι το βασικό κριτήριο επιλογής.
Διεύρυνση
Ενα δεύτερο πεδίο σύγκρουσης αναφορικά με τη συγκρότηση του ευρωψηφοδελτίου και τη στρατηγική προς τις ευρωεκλογές αναμένεται να αποτελέσει η σαφής επιλογή της πλειοψηφίας να προχωρήσει σε ανοίγματα που σηματοδοτούν διεύρυνση του κόμματος προς άλλους χώρους και, κυρίως, προς το Κέντρο. Η Αριστερή Πλατφόρμα δεν εγκαταλείπει την πάγια θέση της ότι η μόνη αποδεκτή διεύρυνση είναι αυτή προς τα αριστερά, προς ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η πλειοψηφία θα θελήσει να συμπεριλάβει στο ευρωψηφοδέλτιο ονόματα που θα παραπέμπουν ευθέως σε αμφίπλευρη διεύρυνση.
Η εσωκομματική αντιπολίτευση θα συνεχίσει, στον δρόμο προς τις κάλπες του Μαΐου, να προβάλλει τη δική της θέση για την οικονομία, που συμπυκνώνεται στην επιστροφή σε εθνικό νόμισμα και σε μονομερή διαγραφή του χρέους. Η πλειοψηφία επικαλείται τις συνεδριακές αποφάσεις ως προσδιοριστικές των θέσεων του κόμματος και επιμένει ότι δεν είναι στις προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ η έξοδος από το ευρώ, ενώ προτάσσει τη διαγραφή μέρους του χρέους μέσα από διεθνή διάσκεψη και την αναγκαιότητα για ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ για την παραγωγική και αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της χώρας. Πάντως, ο επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Δραγασάκης, σε δύο συνεντεύξεις του μέσα στην εβδομάδα παρέπεμψε σε δημοψήφισμα την απόφαση για παραμονή της χώρας στο ευρώ ή όχι, εφόσον τα πράγματα οδηγηθούν σε ένα τέτοιο δίλημμα.