Υποτίθεται ότι θα ήταν μία συνάντηση που θα έθετε τις βάσεις για τη νέα συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και των Ευρωπαίων εταίρων – ή για τη γέφυρα προς τη νέα συμφωνία ή για την παράταση της παλαιάς συμφωνίας με διπλωματικές αλχημείες, ώστε να μοιάζει με νέα. Οποιος και να ήταν ο σκοπός, η συνεδρίαση δεν τον πέτυχε. Οπως ανέφερε στο Twitter ο Πίτερ Σπίγκελ των Financial Times: «Οι προσδοκίες για το αποψινό Eurogroup σχετικά με την Ελλάδα ήταν ιδιαίτερα χαμηλές, αλλά κατάφεραν να μην τις εκπληρώσουν».
Μετά τις καθιερωμένες δηλώσεις στο «κατώφλι» (doorstep, όπως έχει καθιερωθεί στη δημοσιογραφική ιδιόλεκτο), οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης εισήλθαν στα ενδότερα του κτιρίου Lex και οι δημοσιογράφοι –μεταξύ των οποίων σημαντικό ποσοστό Ελλήνων– πήραν τις θέσεις τους. Ξεκίνησε το παιχνίδι της αναμονής.
Θα κρατούσε περισσότερο από όσο περιμέναμε. Συνεργάτες των βασικών συνομιλητών έρχονταν μέσα στην αίθουσα και έδιναν κάποιες πληροφορίες για τις εξελίξεις. Απουσία καντίνας, οι πολύπαθοι εκπρόσωποι του Τύπου κυκλοφορούσαν σαν πολικές αρκούδες στους συρρικνούμενους αρκτικούς πάγους, αναζητώντας κάποιο ψήγμα τροφής. Οταν τους καλούσε η φύση, έπρεπε να περάσουν από έναν υπερβολικά ενθουσιώδη υπάλληλο, που κάθε φορά τους υποδείκνυε τις πόρτες της τουαλέτας που βρίσκονταν ακριβώς μπροστά τους. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, απολάμβαναν το κομψό κασκόλ του Γιάνη Βαρουφάκη και διάβαζαν για την αλληλεγγύη που επέδειξε στον Ελληνα υπουργό η Κριστίν Λαγκάρντ, φορώντας μαύρο δερμάτινο σακάκι. Στις συζητήσεις τους, όταν ξέφευγαν από το θέμα που κάλυπταν, οι πιο σοβαροί μιλούσαν για την ουκρανική κρίση. Αλλοι δεν έκρυβαν το πάθος τους για τις εξελίξεις στη δίκη του Ντομινίκ Στρος-Καν, στην οποία μιλούσε για τις «τραχιές» σεξουαλικές του ορέξεις.
Οι πρώτες πληροφορίες από την αίθουσα των διαπραγματεύσεων επιβεβαίωναν τις ανησυχίες ότι οι παλιοί –λιγότερο ή περισσότερο– του Eurogroup θα έκαναν το παραδοσιακό τους καψόνι στον νεοσύλλεκτο Ελληνα. Μετά την παρουσίαση του κ. Βαρουφάκη, που διήρκεσε μισή ώρα, και στην οποία επικράτησαν οι γενικές διακηρύξεις επί των λεπτομερειών, ξεκίνησαν ο ένας μετά τον άλλον οι ομόλογοί του να τοποθετούνται. Η γραμμή ήταν κοινή: για να ξεκινήσει η συζήτηση για την όποια τροποποίηση, πρέπει να υπάρξει αίτημα για (κάποιας μορφής) παράταση από την ελληνική κυβέρνηση.
Λίγο πριν από τις 10 το βράδυ, οι ταλαίπωρες ορδές των δημοσιογράφων, πεινασμένων για φαΐ, διψασμένων για πληροφορίες, ενημερώθηκαν ότι η συνεδρίαση ολοκληρώθηκε. Οι πιο δυναμικοί πήραν θέση μπροστά στις σκάλες που οδηγούσαν στον πρώτο όροφο, όπου θα λάμβανε χώρα η συνέντευξη Τύπου του Γερούν Ντάισελμπλουμ και των συν αυτώ. Αλλοι, επιδεικνύοντας μεγαλύτερο σκεπτικισμό για την ταχύτητα με την οποία θα εξελίσσονταν τα πράγματα, καθότι διεξάγονταν διαβουλεύσεις για το κοινό ανακοινωθέν, κάθισαν πιο πίσω.
Αρκετή ώρα αργότερα, οδηγηθήκαμε στην αίθουσα της συνέντευξης Τύπου. Ημασταν όμως ακόμα μακριά από τη Γη της Επαγγελίας. Οπως θα μαθαίναμε αργότερα, η ηρωική προσπάθεια σύνταξης ενός κοινού ανακοινωθέντος κατέρρεε καθώς τα δημοσιογραφικά πλήθη συνέρρεαν στην αίθουσα. Η μη αποδοχή της παράτασης από την Αθήνα σήμανε την παράταση της αγωνίας μας. Στο γεμάτο δωμάτιο επικρατούσαν συνθήκες σάουνας. Στο ισόγειο, οι δημοσιογράφοι που δεν είχαν επιχειρήσει την έφοδο προς τον ουρανό (δηλαδή τον πρώτο), παραμόνευαν για την εμφάνιση του κ. Βαρουφάκη.
Τελικά, γύρω στα μεσάνυχτα, εμφανίστηκε ο κ. Ντάισελμπλουμ, πλαισιωμένος από τη λαμπερή κ. Λαγκάρντ και τους σαφώς λιγότερο ακτινοβόλους κ. Μοσκοβισί και Ρέγκλινγκ. Πιο δίπλα, στην είσοδο της αίθουσας, στεκόταν ο Πόουλ Τόμσεν, το «φάντασμα» της τρόικας του χθες, επικεφαλής πλέον του ευρωπαϊκού τμήματος του Ταμείου, σε σημαντικό βαθμό πιθανότατα χάρη στην εξαιρετική του δουλειά στην Ελλάδα.
Η συνέντευξη Τύπου ήταν μία ψυχρολουσία, αλλά ευτυχώς δεν κράτησε πολύ. Για τους λόγους που έγιναν γνωστοί, η ελληνική πλευρά, παρότι φλέρταρε έντονα με την ιδέα, δεν υπέγραψε τελικά το ανώδυνο κείμενο στο οποίο κατέληξαν οι «19» εταίροι. Ο κ. Ντάισελμπλουμ είπε ότι, απουσία πολιτικής συμφωνίας, δεν είχε νόημα να υπάρξουν διαπραγματεύσεις σε τεχνικό επίπεδο. Την επόμενη μέρα, ενδεχομένως επηρεασμένος από τις παλινδρομήσεις του κ. Βαρουφάκη, ο οποίος εξελίσσεται ταχέως στον άνθρωπο που ο πρόεδρος του Eurogroup λατρεύει να μισεί, ο Ολλανδός είπε ότι τελικά θα υπάρξουν άμεσα επαφές μεταξύ των τεχνικών κλιμακίων και της Αθήνας.
Κατά έναν περίεργο τρόπο, μέσα στη γενική απογοήτευση, έφυγαν όλοι ικανοποιημένοι. Οι Ευρωπαίοι, όπως ανέμεναν, εκνευρίστηκαν ακόμα περισσότερο με τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι Ελληνες συνέχισαν τη σθεναρή αντίσταση που έχουν υποσχεθεί στον λαό – τουλάχιστον ώς τη Δευτέρα.