ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ – ΑΠΟΣΤΟΛΗ. Η Ουάσιγκτον, που αναλύει την πορεία της Ελλάδας μέσα από το γεωπολιτικό πρίσμα, προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει τις προθέσεις του Αλέξη Τσίπρα. Πρώην αξιωματούχος του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών τόνισε στην «Κ» ότι οι αρχικές εκτιμήσεις συγκλίνουν στο συμπέρασμα πως «ο ίδιος ο πρωθυπουργός, όχι όμως και σημαντικό τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ, εκπέμπει σημάδια ωρίμανσης και σταδιακής μετακίνησης προς τον ρεαλισμό και την αναζήτηση εφικτών λύσεων». Και πρόσθεσε: «Το ερώτημα που τίθεται από πολλούς στην Ουάσιγκτον είναι αν μπορεί να συνεχίσει και να ολοκληρώσει αυτή την προσαρμογή από την προεκλογική ρητορική στη σκληρή πραγματικότητα και, κυρίως, αν θα μπορέσει να κυβερνήσει λόγω των αντιδράσεων στο εσωτερικό του κόμματός του».
Σε αυτή τη φάση, η κυβέρνηση Ομπάμα θα αποφύγει κάθε κίνηση ή δήλωση που θα δυσκολεύει τον κ. Τσίπρα, κάτι που θα φανεί κατά την επικείμενη επίσκεψη στην Αθήνα της βοηθού υπουργου Εξωτερικών για ευρωπαϊκές υποθέσεις, Βικτόρια Νούλαντ. Οι Αμερικανοί παρακολουθούν με ανησυχία την αβέβαιη τροπή που έχει λάβει το «ελληνικό ζήτημα», εκφράζουν τη στήριξή τους στην Ελλάδα, αλλά τηρούν διακριτές αποστάσεις, καθώς, όπως τονίζουν, το πρόβλημα αφορά πρωτίστως την ίδια την Ευρώπη η οποία καλείται να το διαχειρισθεί.
Ιδιωτικοποιήσεις
Η κυβέρνηση Ομπάμα πιέζει τη Γερμανία για λιγότερη λιτότητα -στο πλαίσιο αυτό θεωρεί «πολύ χρήσιμη» την ποσοτική χαλάρωση του Μάριο Ντράγκι- αλλά ταυτόχρονα, καθιστά σαφές ότι η Αθήνα πρέπει να υλοποιήσει τις αναγκαίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τις οποίες άλλωστε υποστηρίζουν και οι ΗΠΑ στο πλαίσιο του ΔΝΤ, καθώς εκτιμούν ότι μόνο έτσι θα καταστεί η ελληνική οικονομία παραγωγική και ανταγωνιστική. Δίνει, δε, ιδιαίτερη έμφαση στην ύπαρξη διαφάνειας στις διαδικασίες των ιδιωτικοποιήσεων αλλά και στις προμήθειες του ελληνικού Δημοσίου λόγω του πιθανού ενδιαφέροντος από αμερικανικές εταιρείες που συχνά παραπονούνται για παρασκηνιακούς αποκλεισμούς.
«Ο πρόεδρος Ομπάμα και η κυβέρνησή του επιμένουν στην αναγκαιότητα της ανάπτυξης, σε αντιδιαστολή με τη λιτότητα, ως το πιο αποτελεσματικό εργαλείο για τη μείωση των ελλειμμάτων και του χρέους» λέει στην «Κ» ο Τζεφ Αντερσον, πρώην διευθυντής Ευρώπης του IIF, ο οποίος πάντως προειδοποιεί ότι το κλίμα είναι πολύ διαφορετικό από το 2012. «Η ανησυχία για τις επιπτώσεις ενός Grexit έχει περιορισθεί σημαντικά, διότι η Ευρώπη είναι πολύ καλύτερα προετοιμασμένη, η ΕΚΤ έχει προχωρήσει σε ποσοτική χαλάρωση, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία έχουν επιστρέψει με πολύ καλούς όρους στις αγορές, και έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος προς μια τραπεζική ένωση».
Το μήνυμα
Αμερικανικές πηγές επισημαίνουν ότι οι ΗΠΑ θα παραμείνουν αναμεμειγμένες, εκπέμποντας σταθερά το μήνυμα ότι «η Ελλάδα χρειάζεται ισχυρή εξωτερική βοήθεια ως αντάλλαγμα για την υλοποίηση φιλόδοξων βαθιών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων». Στα υπουργεία Οικονομικών και Εξωτερικών επικρατεί ανησυχία για το μέλλον ενός σημαντικού συμμάχου της Αμερικής σε μια ευαίσθητη περιοχή, αλλά και για το γενικότερο ευρωπαϊκό οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον, καθώς πολλοί θεωρούν πως μια έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα προκαλούσε σοκ στο σύστημα και η ευρωπαϊκή, πιθανώς και η παγκόσμια οικονομία θα εισερχόταν σε αχαρτογράφητα νερά, και αυτό είναι ένα ρίσκο που οι ΗΠΑ θα ήθελαν να αποφύγουν.
Από την άλλη, υπάρχουν όρια στο πόσο προτίθεται να εμπλακεί η Αμερική. «Οι ΗΠΑ βλέπουν την Ελλάδα ως ένα πρόβλημα που πρέπει να λύσει μόνη της η Ευρώπη» τονίζει στην «Κ» η Αμερικανίδα πρώην υποδιευθύντρια Ευρώπης του ΔΝΤ, Σούζαν Σάντλερ. «Συνήθως, οι ΗΠΑ προτρέπουν τις χώρες να κάνουν ό,τι χρειάζεται και να προχωρήσουν. Αυτή τη φορά όμως πρόκειται για ένα πρόβλημα που έχει κρατήσει υπερβολικά πολύ, και η ελληνική κυβέρνηση δείχνει τόσο αδύναμη να το διαχειρισθεί, που δεν είναι σαφές ότι αυτή η προσέγγιση θα λειτουργούσε. Εάν δεν υλοποιούνται μέτρα ενίσχυσης της ανάπτυξης είναι σαν να πηγαίνουν χαμένα τα χρήματα».
Ο Ντάγκλας Ρέντικερ, πρώην εκπρόσωπος των ΗΠΑ στο ΔΝΤ, σημειώνει ότι «οι ΗΠΑ ενισχύουν οικονομικά την Ελλάδα μέσω του ΔΝΤ, όπου ήταν και παραμένουν μια εποικοδομητική και υποστηρικτική φωνή για την Ελλάδα». Ωστόσο, προσθέτει με νόημα ότι στόχος είναι να διασφαλισθεί «η μελλοντική πορεία της χώρας προς τη βιωσιμότητα εντός του πλαισίου του υπάρχοντος προγράμματος».