Η Αγκελα Μέρκελ, ο Φρανσουά Ολάντ και ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, είχαν δεχθεί το επιχείρημα του Αλέξη Τσίπρα ότι μετά τη μεταστροφή που έκανε και την υπογραφή του νέου μνημονίου, είχε ανάγκη νέας λαϊκής νομιμοποίησης. Το αποτέλεσμα της κάλπης δεν τους εξέπληξε. Αλλωστε, συνάδει με την «προτίμηση» τους στην επανεκλογή του Αλέξη Τσίπρα, με το σκεπτικό ότι αυτός είναι ο πρωθυπουργός που διαπραγματεύθηκε το τρίτο μνημόνο και, άρα, είναι λογικό να το υλοποιήσει.
Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι λεγόμενες φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις – ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι – θα στηρίξουν την εφαρμογή του μεγαλύτερου μέρους – σχεδόν του συνόλου – των εφαρμοστικών νόμων, όπως άλλωστε έκαναν με την υπερψήφιση της συμφωνίας στη Βουλή, θεωρητικά καθίσταται πιο ομαλή η πορεία υλοποίησής του.
Οι εταίροι δεν υπεισέρχονται στα ελληνικά κομματικά σενάρια περι φθοράς του ΣΥΡΙΖΑ, Δεν τους αφορούν και δεν τους ενδιαφέρουν. Με αυτά ασχολούνται οι πολιτικοί αντίπαλοι του κ. Τσίπρα στο εσωτερικό της χώρας. Οι ξένοι ηγέτες και οι θεσμοί επιθυμούν την απρόσκοπτη εφαρμογή των όσων συμφωνήθηκαν, χωρίς να έχουν σταθμίσει απόλυτα τους «κινδύνους» που ελοχεύουν από τις αναμενόμενες αντιδράσεις, διαφοροποιήσεις, και, τελικά, την ενδεχόμενη καταψήφιση επιμέρους νομοσχεδίων από βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος.
Σε κάθε περίπτωση, τώρα, μετά και αυτή την εκλογική αναμέτρηση, Βερολίνο, Παρίσι και Βρυξέλλες αναμένουν να κυβερνηθεί, επιτέλους, η Ελλάδα και να προχωρήσουν όσα έχουν συμφωνηθεί, με τις περιορισμένες αλλαγές – όχι ουσιαστικές μεταβολές – που είναι φυσικό να υπάρξουν στην πορεία.
Τα χρονικά περιθώρια είναι εξαιρετικά πιεστικά. Με δεδομένες τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η προηγούμενη κυβέρνηση, οι σημαντικές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και οι θεσμοί αναμένουν τον άμεσο σχηματισμό της νέας, και την στελέχωσή της με ανθρώπους που δεν προτίθενται να αναλωθούν σε ένα αδιέξοδο κύκλο αντιπαραθέσεων, αλλά θα επιθυμούν και θα δύνανται να συνεργασθούν αρμονικά με τους θεσμούς. Υπό αυτό το πρίσμα, το πρώτο τεστ θα είναι η επιλογή του υπουργού Οικονομικών και κατα πόσον ο πρωθυπουργός θα διατηρήσει στη νευραλγική αυτή θέση τον υπηρεσιακό υπουργό, Γιώργο Χουλιαράκη, με τον οποίο οι εταίροι είχαν πολύ καλή συνεργασία.