Ο Τζο Μπάιντεν είναι γνωστός για τους αστεϊσμούς του. Εκανε και χθες κάποιους στις συναντήσεις του με τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά και με τον Κύπριο πρόεδρο, Νίκο Αναστασιάδη. Δυστυχώς, δεν έγιναν κατανοητοί και δεν αξιοποιήθηκαν από την ελληνική πλευρά, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Εχει, όμως, ενδιαφέρον κάτι που προκύπτει από μια άλλη χιουμοριστική αναφορά του κ. Μπάιντεν στο Νταβός όταν απευθυνόμενος προς την κα Λαγκάρντ η οποία ήταν παρούσα, τόνισε: «Κριστίν, προτού φύγεις ενδέχεται να χρειαστώ μερικά δανεικά αν ευκαιρείς», και συνέχισε: «Κάθε φορά που βλέπω τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ με κοιτάζει και λέει: Ξέρω, ξέρω, η Ελλάδα, η Ουκρανία. Πάντα την καλώ, αλλά αυτή τη φορά είναι για προσωπικό δάνειο». Πέρα από τα αστεία, εδώ προκύπτει, ή μάλλον επιβεβαιώνεται, μια πολύ σημαντική παράμετρος της "ελληνικής υπόθεσης".
Ο αντιπρόεδρος της σημαντικότερης χώρας του κόσμου, αυτής με την ισχυρότερη οικονομία, που είναι με διαφορά ο κυριότερος εμπορικός εταίρος της Ε.Ε. και ο μεγαλύτερος μέτοχος του ΔΝΤ, ζητά πιεστικά και σε επανειλημμένες περιπτώσεις, από την επικεφαλής του ΔΝΤ να στηρίξει την Ελλάδα.
Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι μετά τις συναντήσεις που είχε ο Αλέξης Τσίπρας με την κα Λαγκάρντ και τον Υπ. Οικονομικών των ΗΠΑ, Τζακ Λιου, οι ανακοινώσεις που εξέδωσαν το Ταμείο και το αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών στην ουσία είναι σχεδόν ταυτόσημες καθώς καλούν την Ελλάδα να προχωρήσει στην υλοποίηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, τασσόμενοι με έμφαση υπέρ της "ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους".
Για να είμαστε δίκαιοι, είναι εύκολο για το ΔΝΤ και τις ΗΠΑ να ζητούν πιεστικά να διευκολύνει κάποιος άλλος την Ελλάδα, στη συγκεκριμένη περίπτωση οι Ευρωπαίοι, ενώ αυτοί δεν προτίθενται να συμμετάσχουν στην όποια ελάφρυνση.
Πάραυτα, έχει τεράστια σημασία ότι ο κορυφαίος διεθνής οργανισμός σε θέμα δανεισμού χωρών και διάσωσης οικονομιών, και η ισχυρότερη χώρα του κόσμου, είναι σύμμαχοι της Ελλάδας σε ένα καίριας σημασίας ζήτημα. Ενας ακόμη λόγος για να τολμήσει η κυβέρνηση τις ίσως πολιτικά δύσκολες, αλλά σίγουρα οικονομικά αναγκαίες, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στον τρόπο που λειτουργεί ο κρατικός μηχανισμός.