ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ – ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ. Στην εαρινή σύνοδο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) μεταφέρθηκαν οι συζητήσεις για το ελληνικό πρόγραμμα, με όλες τις πλευρές να τονίζουν την ανάγκη και βούλησή τους να ολοκληρωθεί γρήγορα η αξιολόγηση. Ωστόσο, αβέβαιο παραμένει πώς θα επιτευχθεί αυτό, καθώς όλοι δείχνουν να εμμένουν στις θέσεις τους. Από την πλευρά του, το ΔΝΤ οριοθέτησε τους όρους συμμετοχής του στο πρόγραμμα, δίνοντας το στίγμα των θέσεων που θα λάβει στη διαπραγμάτευση, αλλά και στη συζήτηση για την ελάφρυνση του χρέους.
Το ΔΝΤ πιέζει την κυβέρνηση για περισσότερα και ουσιαστικότερα μέτρα, ώστε να επιτευχθεί ο «ηρωικός», όπως τον χαρακτήρισε η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018, στον οποίο επιμένουν οι Ευρωπαίοι.
Ο διευθυντής του ευρωπαϊκού τμήματος, Πόουλ Τόμσεν, εκτίμησε ότι χρειάζονται μέτρα 4,5 ποσοστιαίων μονάδων, που τόνισε ότι είναι πολλά. Οπως πρόσθεσε, πάντως, το ΔΝΤ θα αποδεχθεί αυτόν τον στόχο για το πλεόνασμα, παρά τις επιφυλάξεις του για το πόσο ρεαλιστικός είναι, εφόσον η ελληνική κυβέρνηση παρουσιάσει αξιόπιστα μέτρα για να καλύψει τη διαφορά. Ωστόσο, το Ταμείο πιέζει και τους Ευρωπαίους, ώστε στη συνέχεια ο στόχος για τα πλεονάσματα να μειωθεί σημαντικά κάτω από αυτό το ποσοστό, που δεν θεωρεί ότι είναι εφικτό επί δεκαετίες, ανεξαρτήτως πολιτικού κύκλου και με δεδομένη την υψηλή ανεργία στη χώρα.
Η συνάντηση
Οπως ανακοίνωσε το ΔΝΤ, ύστερα από τη συνάντηση του υπουργού Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτου με την κ. Λαγκάρντ την Παρασκευή, παραμένει έτοιμο να συμμετέχει στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την Ελλάδα, εφόσον αυτό βασίζεται «σε βιώσιμα, ρεαλιστικά μέτρα με μεσομακροπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους και συνοδεύεται από ελάφρυνση του χρέους από τους Ευρωπαίους».
Από την πλευρά του, ο κ. Τσακαλώτος δήλωσε ευχαριστημένος από τη συνάντηση, αναφέροντας τη συμφωνία τους για την άμεση επιστροφή της αποστολής του ΔΝΤ στην Αθήνα και για την ανάγκη αναδιάρθρωσης του χρέους.
Οι ΗΠΑ
Στο «τρίγωνο» των διαπραγματεύσεων μεταξύ Γερμανίας, Ελλάδας και ΔΝΤ που περιέγραψε ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, Μισέλ Σαπέν, οι ΗΠΑ επιχείρησαν για μία ακόμη φορά να λειτουργήσουν υποβοηθητικά. Στις συναντήσεις του με τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και τον πρόεδρο του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών, Τζακ Λιου, προέτρεψε «την Ευρώπη, το ΔΝΤ και την Ελλάδα να επιταχύνουν τις προσπάθειες για την ολοκλήρωση της συμφωνίας και την έγκαιρη και ουσιώδη ελάφρυνση του χρέους».
Ο κ. Λιου σημείωσε μάλιστα τη γεωπολιτική σημασία μιας λύσης, τονίζοντας ότι αυτό είναι «προς το καίριο συμφέρον της Ελλάδος, της Ευρώπης και της παγκόσμιας οικονομίας», ενώ πρόσθεσε ότι «θα είναι καλό να αποφύγουμε την ύπαρξη ενός σημείου αστάθειας».
Σε μία ένδειξη, πάντως, ότι το ζήτημα παρακολουθεί και ο Λευκός Οίκος, ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα προτίθεται να συζητήσει τη διαμόρφωση ενός σχεδίου για τη βιωσιμότητα της ελληνικής οικονομίας και τη βοήθεια προς την Ελλάδα για το προσφυγικό, στη συνάντηση που θα έχει με τη Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ την επόμενη Κυριακή στο Ανόβερο.
Πάντως, ο κ. Λιου άσκησε ιδιαίτερη πίεση στον Ελληνα υπουργό, ώστε να λάβει τις δύσκολες αποφάσεις που θεωρεί ότι χρειάζονται. Κατά τη συνάντησή τους την Παρασκευή, προέτρεψε την κυβέρνηση «να επιταχύνει την πρόοδο για τη συμφωνία και την εφαρμογή στιβαρών μεταρρυθμίσεων». Οπως δήλωσε ο κ. Λιου «υπάρχει ακόμη ένα κενό και αυτό το χάσμα πρέπει να καλυφθεί με έναν τρόπο που όλοι οι θεσμοί να μπορούν να αποδεχθούν». Παράλληλα, όμως, προέτρεψε όλες τις πλευρές να βρουν «μία λογική μέση λύση», ώστε να αποφύγουν μία νέα κρίση. Ερωτώμενος δε για το ενδεχόμενο να αποχωρήσει το ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα, απάντησε ότι «η λύση δεν είναι να πει οποιοδήποτε από τα μέρη ότι θα φύγει, αλλά για όλα τα μέρη να πάρουν τις δύσκολες αποφάσεις για να λύσουν τα ζητήματα».
Ο ρόλος
Η κ. Λαγκάρντ είχε δηλώσει ότι το Ταμείο δεν θα φύγει από την Ελλάδα, αλλά θα παραμείνει με κάποιο ρόλο στο πρόγραμμα, που ο κ. Τόμσεν διευκρίνισε ότι, αν η Αθήνα και τα ευρωπαϊκά κράτη δεν λάβουν τις δύσκολες αποφάσεις που χρειάζονται, μπορεί να είναι μόνο ρόλος επιτήρησης και όχι χρηματοδότησης.
Σε ερώτηση της «Κ» αν οι Ευρωπαίοι είναι θετικοί στη μείωση του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος μετά το 2018, ο κ. Τόμσεν απάντησε ότι δεν έχουν αρχίσει ακόμη οι συζητήσεις. Για το ενδεχόμενο δύο διαφορετικών προγραμμάτων, με διαφορετικούς στόχους το καθένα, είπε ότι το ΔΝΤ δεν θα είχε πρόβλημα με αυτό – με την προϋπόθεση, όμως, ότι για τους σκοπούς της μελέτης βιωσιμότητας του χρέους και της ελάφρυνσής του θα χρησιμοποιηθεί ο (χαμηλότερος) στόχος του πλεονάσματος που θα προβλέπει το Ταμείο.
Αντίθετα, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι εκτιμούσαν ότι η συνύπαρξη δύο διαφορετικών προγραμμάτων θα περιέπλεκε τις διαπραγματεύσεις και θα υπονόμευε την αξιοπιστία τους. Θα προτιμούσαν ένα κοινό πρόγραμμα με διάφορα σενάρια, για την περίπτωση που ο ρυθμός ανάπτυξης είναι χαμηλότερος από τον προβλεπόμενο, ώστε να διευκολυνθεί η αποπληρωμή του χρέους.
Οσο για το πότε θα γίνει η αναδιάρθρωση του χρέους, η θέση του ΔΝΤ είναι ότι η ελάφρυνσή του πρέπει να γίνει εντός του προγράμματος, αλλά ο κ. Τόμσεν τόνισε ότι «δεν χρειάζεται να είναι όλη μπροστά, μπορεί να εξαρτάται από την εφαρμογή του προγράμματος τα επόμενα δύο χρόνια».