Με κοινή γραμμή εμφανίζεται η ηγεσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στο ζήτημα της Ελλάδας, καθώς η γενική διευθύντρια Κριστίν Λαγκάρντ και ο αναπληρωτής διευθυντής Ντέιβιντ Λίπτον έχουν υιοθετήσει την ίδια γλώσσα. Ο δε διευθυντής του Ευρωπαϊκού Τμήματος Πόουλ Τόμσεν έχει την απόλυτη υποστήριξη της κ. Λαγκάρντ, παρά το γεγονός ότι τα στελέχη των ευρωπαϊκών θεσμών δυσανασχετούν μαζί του και αντιδρούν στις «ασφυκτικές», όπως παραπονιούνται, πιέσεις του ΔΝΤ για την ελάφρυνση του χρέους, δηλώνοντας ιδιωτικώς ότι δεν έχουν ιδέα τι θέλει τελικά ο διεθνής οργανισμός.
Οι δε φήμες ότι ο λακωνικός κ. Λίπτον είναι απρόθυμος να συμμετέχει στο πρόγραμμα, διότι θεωρεί την Ελλάδα χαμένη υπόθεση, δεν επιβεβαιώνονται ούτε καν ανωνύμως από πηγές του Ταμείου. Ως Αμερικανός, ο κ. Λίπτον θα ήταν περίεργο να έχει άλλη γραμμή από τη θέση των ΗΠΑ, οι οποίες θέλουν το ΔΝΤ στο πρόγραμμα για να έχουν κάποια επιρροή στην εξέλιξη του ελληνικού ζητήματος.
Συνδρομή
Ολοι στο ΔΝΤ δηλώνουν σε κάθε ευκαιρία ότι είναι πρόθυμοι να συνδράμουν την Ελλάδα, αρκεί να «βγαίνει» το πρόγραμμα. Οπως προειδοποιούν ιδιωτικά, η χώρα δεν θα τα καταφέρει αν δεν επιστρέψει στην ανάπτυξη. Γι’ αυτό η κ. Λαγκάρντ τόνισε ότι με μακροπρόθεσμο στόχο 3,5% του ΑΕΠ για το πρωτογενές πλεόνασμα αυτό δεν μπορεί να συμβεί ― ζητώντας ουσιαστικά λιγότερη λιτότητα και μεγαλύτερη ελάφρυνση του χρέους. Η ίδια, μάλιστα, διαβεβαίωσε τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο ότι θα επιμείνει σε αυτή τη γραμμή.
Οπως σημειώνει η επικεφαλής οικονομολόγος της Manulife Asset Management, Μέγκαν Γκριν, το ΔΝΤ έχει σε αυτή τη συγκυρία τη δυνατότητα να πιέσει τους Ευρωπαίους, ώστε να προσφέρουν την ελάφρυνση του χρέους που θέλει στην Ελλάδα, καθώς οι Γερμανοί έχουν καταστήσει σαφές ότι το χρειάζονται στο πρόγραμμα. Η ίδια η κ. Λαγκάρντ έχει δημοσίως δεσμευτεί ότι δεν θα συμμετέχει στο πρόγραμμα αν το χρέος δεν είναι βιώσιμο, ενώ και το νέο καταστατικό του ΔΝΤ απαιτεί εγγυήσεις για το χρέος προτού συμμετάσχει σε προγράμματα χωρών, το χρέος των οποίων είναι πιθανώς μη βιώσιμο.
Αντιστοίχως, ο κ. Σόιμπλε θέλει να δίνει την εικόνα ότι τα έχει βρει με το ΔΝΤ ― και η συμφωνία για τα δυνητικά μέτρα, αν η Ελλάδα δεν πιάσει τον στόχο για το πλεόνασμα, είναι ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.
Επιπλέον, συμφωνεί με το ΔΝΤ να ληφθούν κατά προτεραιότητα τα σκληρότερα μέτρα που προβλέπουν δημοσιονομική αναδιάρθρωση και μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό σύστημα.
Αλλά στην ελάφρυνση του χρέους εξακολουθούν να διαφωνούν: Ακόμη και αν οι Γερμανοί συμφωνήσουν να προχωρήσει, στελέχη της αγοράς και πρώην αξιωματούχοι του Ταμείου φοβούνται ότι Γερμανοί και ΔΝΤ δεν έχουν το ίδιο πράγμα στο μυαλό τους όταν μιλούν για ελάφρυνση του χρέους: Τι εννοούμε ελάφρυνση, τι μπορεί να γίνει ρεαλιστικά, θα ικανοποιήσει τις αγορές και βέβαια θα γίνει αποδεκτό στη Γερμανία, αναρωτιούνται.