Στις Βρυξέλλες και στην προσύνοδο των Ευρωπαίων σοσιαλιστών μεταφέρθηκε χθες η αντιπαράθεση ανάμεσα στη Δημοκρατική Συμπαράταξη και στον ΣΥΡΙΖΑ. Η κ. Φώφη Γεννηματά προκάλεσε την αντίδραση του Μαξίμου, όταν στην τοποθέτησή της ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι «είπε προηγουμένως ο κ. Τσίπρας ότι “δεν φταίει για όλα ο κ. Σόιμπλε” και είναι η πρώτη φορά που τον ακούω να το λέει αυτό». Οπως ήταν αναμενόμενο, το σχόλιό της, από το οποίο εμφανιζόταν ο κ. Τσίπρας να διαφοροποιεί τη στάση του έναντι του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, ενόχλησε το πρωθυπουργικό περιβάλλον.
«Η φράση που αποδίδεται από τη Φώφη Γεννηματά στον πρωθυπουργό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα», ήταν το σχόλιό τους, με την προσθήκη ότι ο κ. Τσίπρας «άσκησε κριτική στους ευρωσοσιαλιστές για το ότι δεν διεκδικούν την πολιτική ηγεμονία και έχουν αφήσει το ΔΝΤ να “αλωνίζει” στην Ευρώπη. Δεν μπορεί να λέμε μόνο ότι φταίει ο Σόιμπλε. Αυτός κάνει τη δουλειά του, αλλά κάποιοι δεν αντιδρούν». Συνεργάτες της κ. Γεννηματά φρόντισαν να απαντήσουν ότι το Μαξίμου, μέσω της διάψευσης, ουσιαστικά επιβεβαίωσε όσα είπε η επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.
Στις εργασίες της προσυνόδου η κ. Γεννηματά, στην τοποθέτησή της, τάχθηκε υπέρ της «περισσότερης Ευρώπης» στο πλαίσιο της συζήτησης για τον προσανατολισμό που θα λάβει η Ε.Ε. και της πρότασης που προκρίνεται για μια Ευρώπη πολλών επιμέρους ομαδοποιήσεων. Η κ. Γεννηματά υπογράμμισε ότι από τους Ευρωπαίους σοσιαλιστές οι πολίτες της Ε.Ε. και ιδιαίτερα οι Ελληνες, που έχουν δοκιμαστεί επί επτά χρόνια από βαθιά λιτότητα, περιμένουν να ακούσουν ότι υπάρχει εναλλακτική πρόταση, προσανατολισμένη στην ανάπτυξη και την απασχόληση. Τόνισε, μάλιστα, τη σημασία να αποκτήσει η Ε.Ε. ισχυρή φωνή στο παγκόσμιο σύστημα, κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα. Αναφερόμενη στη συζήτηση που έχει ανοίξει και προκρίνει τις ομαδοποιήσεις χωρών, η επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, αφού μίλησε για «απειλητικό έλλειμμα αλληλεγγύης», έθεσε μια σειρά από προβληματισμούς. Για την εθνική ασφάλεια, τόνισε ότι «σε μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων χάνεται η δυνατότητα συμμαχιών από τις οποίες κερδίζουμε όλοι». Ακολούθως, έθεσε το ερώτημα της διασφάλισης της ενότητας εάν προκριθούν οι σχεδιασμοί για έναν στενό πυρήνα και κατά πόσον θα υπάρχει ευελιξία που να δίνει τη δυνατότητα σε μια χώρα να μετακινηθεί από έναν κύκλο στον άλλο σε μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων.