Η επικράτηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις εκλογές της προηγούμενης Κυριακής και η πρακτική μεταβολή του σε έναν υπέρτατο άρχοντα, με το σύνολο των εξουσιών συγκεντρωμένο στα χέρια του, προκαλούν ανάμεικτα συναισθήματα στην Αθήνα. Ο κ. Ερντογάν είναι, μεν, ο «διάβολος που ξέρουμε», αποτελεί δε έναν παίκτη ο οποίος έχει αποφασίσει να συνεχίσει τον σχεδιασμό του να μετατρέψει την Τουρκία σε καθοριστικής σημασίας περιφερειακό παίκτη. Υπό αυτή την έννοια, η πιο μεγάλη ανησυχία της Αθήνας εντοπίζεται στο πλωτό γεωτρύπανο «Φατίχ», το οποίο βρίσκεται ελλιμενισμένο στην Αττάλεια και, βάσει τουλάχιστον των δημόσιων προθέσεων υψηλόβαθμων αξιωματούχων της Αγκυρας, τους αμέσως επόμενους μήνες θα πραγματοποιήσει κάποια γεώτρηση στην Ανατολική Μεσόγειο, σίγουρα κοντά στην Κύπρο.
Ως προς τη βασική εκκρεμότητα της Ελλάδας με την Τουρκία αυτή την περίοδο, δηλαδή την κράτηση επί 122 ημέρες του ανθυπολοχαγού Αγγελου Μητρετώδη και του λοχία Δημήτρη Κούκλατζη, ελάχιστοι στην Αθήνα θεωρούν ότι ο κ. Ερντογάν είναι πιθανόν να κάνει κάποια κίνηση διπλωματικής μεγαθυμίας. Αντιθέτως, οι πιέσεις και οι υψηλοί τόνοι για τους οκτώ φυγάδες Τούρκους στρατιωτικούς που παραμένουν στην Ελλάδα πιθανότατα θα αυξηθούν. Παρά τις έντονες προσπάθειες της κυβέρνησης να δείξει ότι η κατάσταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι καλύτερη απ’ όσο έναν χρόνο ή έξι μήνες νωρίτερα, η Αγκυρα εξακολουθεί να θέτει ανοικτά όλες τις διεκδικήσεις της. Σε κάθε περίπτωση, αν η πρόσκαιρη ηρεμία, όπως αυτή που αποτυπώθηκε στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, παραμείνει, θα φανεί το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Σε στρατιωτικό επίπεδο, στην Αθήνα εξακολουθεί να υφίσταται ανησυχία για τη συνέχιση του τουρκικού εξοπλιστικού σπριντ, κυρίως επί τη βάσει της ελληνικής καχεξίας στο συγκεκριμένο σκέλος, που οφείλεται κατά κύριο λόγο στη δημοσιονομική κατάσταση. Η ψαλίδα των εξοπλισμών στο Αιγαίο για την επόμενη πενταετία Ερντογάν αναμένεται να ανοίξει κι άλλο παρά τις αξιόλογες, πλην πεπερασμένες, προσπάθειες να διατηρηθεί κάποιο επίπεδο σε ορισμένα οπλικά συστήματα αιχμής, όπως τα F-16.
Ερώτημα αποτελεί ποια θα είναι η θέση της Ελλάδας στη νέα αμερικανική στρατηγική στην περιοχή. Στην τελευταία έκθεση του CSIS που παρουσιάστηκε την περασμένη Πέμπτη στην αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα, έγινε σαφές ότι η Ουάσιγκτον επιθυμεί πάση θυσία τη διατήρηση της Τουρκίας στο δυτικό σύστημα συμμαχιών. Σε αυτή την προσπάθεια, οι μικρότερες δυνάμεις της περιοχής, όπως η Ελλάδα, το Ισραήλ και η Κυπριακή Δημοκρατία, σε στενή επαφή και υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα δίκτυο ασφαλείας, συμπληρωματικό προς τον πάντα καίριο και κεντρικό ρόλο της Τουρκίας. Ιδανικό σενάριο για την Ουάσιγκτον θα ήταν η προσέλκυση της Αγκυρας σε ένα τέτοιο σχήμα περιφερειακής ασφαλείας, παρόμοιο με τις υφιστάμενες τριμερείς και τετραμερείς συνεργασίες στις οποίες συμμετέχει η Ελλάδα.
Για το τι θα μπορούσε να κάνει η Αθήνα, προκειμένου η Αγκυρα να απομακρυνθεί από την επιρροή της Μόσχας και τη συγκυριακή συνεργασία με την Τεχεράνη, έχουν ήδη γίνει πολύ εκτενείς συζητήσεις. Το θέμα αυτό βρέθηκε, με την ευρύτερη έννοια, στο επίκεντρο των επαφών που είχε στις ΗΠΑ πριν από περίπου ένα μήνα ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, ο οποίος συναντήθηκε, τότε, με τον επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Μάικ Πομπέο, αλλά και τον σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας Τζον Μπόλτον.