«Εγώ δεν γνωρίζω το περιστατικό. Ακούστε, εμείς δεν μπορούμε να παρέμβουμε, γιατί δεν έχουμε σχετική εντολή. Το αστυνομικό τμήμα είναι υποστελεχωμένο και σε όλη την Αττική δεν υπάρχουν αρκετά περιπολικά για να καλύψουμε τις ανάγκες». Αυτή ήταν η απάντηση που έλαβε ο Μ.Γ. όταν τηλεφώνησε στο αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων μέσα στην εβδομάδα, για να ρωτήσει για την εξέλιξη της «υπόθεσής του».
«Το περιστατικό», ακόμα ένα ανάμεσα σε πολλά άλλα, γιατί σχεδόν καθημερινά κάτι έκνομο γίνεται στο «κρατίδιο των Εξαρχείων», είχε συμβεί περίπου στις 11 το βράδυ της περασμένης Κυριακής. Μια ομάδα περίπου 20 νεαρών ατόμων, αγόρια αλλά και μερικά κορίτσια, Ελληνες και ξένοι, βγήκαν από την οδό Θεμιστοκλέους στην οδό Καλλιδρομίου και άρχισαν να κινούνται προς το αστυνομικό τμήμα, που βρίσκεται στην άλλη πλευρά του δρόμου. «Μιλούσαν μεταξύ τους έντονα, τσακώνονταν. Ακουγες ελληνικά ανάμεικτα με αραβικά. Μέσα σε λίγα λεπτά άρχισαν να χτυπιούνται. Θέλω να πω, πολύ ξύλο, με ρόπαλα, φωνές αίματα. Ενας – δύο αιμόφυρτοι διέφυγαν από την οδό Κουντουριώτου και οι υπόλοιποι διαλύθηκαν στο τέλος του δρόμου. Ολη η ιστορία κράτησε περίπου 20 λεπτά. Φοβηθήκαμε πολύ, ήταν ένα εξαγριωμένο μπουλούκι που έπαιζε ξύλο μπροστά στα μάτια μας. Πήραμε τηλέφωνο το 100 και μας παρέπεμψαν στο αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων. Μας είπαν “ναι, ναι ερχόμαστε”, αλλά δεν ήρθε ποτέ κανείς».
Την επόμενη ημέρα το πρωί, ο Μ.Γ. ξανακάλεσε στο αστυνομικό τμήμα: «Ετσι από πείσμα για να δω τι έγινε», εξηγεί. Του απάντησαν ότι δεν είχαν ενημερωθεί για κάποιο γεγονός την Κυριακή το βράδυ. «Το ότι εγώ δεν το ξέρω δεν σημαίνει ότι δεν έγινε ή δεν το κατέγραψε κάποιος άλλος», διευκρινίζει. Και έπειτα, με μεγάλη ευγένεια, όπως επισημαίνει ο Μ.Γ., ο αστυνομικός παράθεσε τους λόγους που δεν του επιτρέπουν να παρέμβει «έτσι και αλλιώς».
Κάτοικοι της περιοχής βρήκαν τα αυτοκίνητά τους σπασμένα τη Δευτέρα το πρωί. Ομως, όπως λένε στην «Κ» οι ίδιοι, δεν γνωρίζουν καν αν το σπάσιμο των αυτοκινήτων σχετίζεται με όσα συνέβησαν την προηγούμενη νύχτα. «Το σπάσιμο των αυτοκινήτων είναι συχνό, καθημερινό πλέον, φαινόμενο», λέει η Λ.Γ. «Είναι η τρίτη φορά που μου σπάνε το αυτοκίνητο μέσα σε τέσσερις μήνες. Παντού στα πεζοδρόμια υπάρχουν σπασμένα γυαλιά. Τον τελευταίο χρόνο, η κατάσταση χειροτερεύει διαρκώς. Μέρα μεσημέρι και δεν αισθάνεσαι ασφάλεια. Δεν μπορείς να αφήσεις το παιδί σου να πάει από τη μία γωνία του δρόμου στην άλλη μόνο του».
Στα Εξάρχεια γίνονταν φασαρίες και τα προηγούμενα χρόνια. Πλέον, υπάρχουν εγκληματικές ομάδες που κάνουν ό,τι θέλουν, λένε οι κάτοικοι, γνωρίζοντας ότι κανένας δεν πρόκειται να επέμβει. «Ολα αυτά με την υποστελέχωση τα ακούω με κατανόηση, αλλά παράλληλα αισθάνομαι να με κοροϊδεύουν. Αν, δηλαδή, άρχιζαν κάποιοι να παίζουν ξύλο στην πλατεία Κολωνακίου, δεν θα επενέβαινε η αστυνομία να τους σταματήσει;», αναρωτιέται ο Μ.Γ.