Είχε πάθος με τη μηχανολογία από μικρός. Οταν ήταν 15 ετών, επειδή οι γονείς του δεν του επέτρεπαν να αγοράσει μηχανάκι, μετέτρεψε ολομόναχος το ποδήλατό του σε μοτοσικλέτα! Στη συνέχεια άρχισε να αγοράζει παλιές μοτοσικλέτες, να τις βελτιώνει και να τις πουλάει. Το να σπουδάσει, λοιπόν, μηχανολόγος ήταν αναμενόμενο για εκείνον τον «ανήσυχο» έφηβο. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι η πορεία του μετά το πτυχίο. Ο Γιώργος Καλλίγερος ξεκίνησε την καριέρα του ως σχεδιαστής στην αυτοκινητοβιομηχανία, στην Bentley Motors, στη Μεγάλη Βρετανία. Μετά εργάστηκε στην Tesla του Ελον Μασκ. Στα μέσα της περασμένης δεκαετίας, μαζί με τον Νταν Κιν, ίδρυσαν την Pushme, ένα πρωτοπόρο δίκτυο άμεσης επαναφόρτισης μικρών ηλεκτρικών οχημάτων (ηλεκτρικά ποδήλατα και σκούτερ), με 4.500 σταθμούς σε 85 ευρωπαϊκές πόλεις σήμερα. Από το Λονδίνο όπου ζει και εργάζεται, ο 27χρονος επιχειρηματίας –είναι διευθυντής Hardware στην TIER Mobility, εταιρεία ενοικίασης ηλεκτρικών πατινιών– αφηγήθηκε στην «Κ» την πορεία του και μοιράστηκε τη χαρά του για μία ακόμη διάκριση: συμπεριλήφθηκε στη λίστα του περιοδικού Forbes με τους τριάντα νέους, κάτω των 30 ετών, που ξεχωρίζουν σε διάφορους τομείς. Ο Γιώργος είναι η μοναδική ελληνική παρουσία στο πεδίο της βιομηχανίας.
– Πώς μπορεί μια δημιουργική ιδέα να μετατραπεί σε επιτυχημένο επιχειρηματικό μοντέλο;
– Ο δρόμος είναι μακρύς, αβέβαιος και με πολλές παγίδες. Ο πρώτος κανόνας είναι ότι πρέπει να χτίσεις κάτι που ο πελάτης χρειάζεται. Είναι προφανές, αλλά πολλές νεοφυείς εταιρείες επικεντρώνονται στην καινοτομία και φτιάχνουν προϊόντα χωρίς αγορά. Δεύτερον, πολλές startups στερεύουν από χρήμα πριν καταφέρουν να γίνουν κερδοφόρες ή να λάβουν επενδύσεις· η εξέλιξη ενός καινούργιου προϊόντος είναι πολύ κοστοβόρα υπόθεση. Τρίτον, πολλές εταιρείες ταλανίζονται από εσωτερικές τριβές μεταξύ των συνιδρυτών τους και αναγκάζονται να κλείσουν πρόωρα. Οι διαφωνίες είναι δεδομένες και αναπόφευκτες – σημασία έχει πώς θα τις χειριστεί η ομάδα. Οσο πιο καινοτόμος είναι μια ιδέα, τόσο περισσότερες αναπάντητες ερωτήσεις θα υπάρξουν στην πορεία. Αν αποφευχθούν τα βασικά λάθη, αν στηθεί ένα προϊόν με απήχηση στην αγορά και αν διασφαλιστεί πορεία αύξησης εσόδων, τότε είσαι στον δρόμο προς την επιτυχία.
– Ποια είναι τα «συστατικά» μιας επιτυχημένης πορείας;
– Δεν υπάρχει συνταγή, όμως σημαντικά στοιχεία είναι η σκληρή δουλειά, το πάθος και η τύχη. Η σκληρή δουλειά σού επιτρέπει να αξιοποιήσεις το ταλέντο που διαθέτεις στο έπακρο, το πάθος σε βοηθά να υπομένεις τις δυσκολίες της διαδρομής και η τύχη χρειάζεται γιατί καμιά φορά, ασχέτως του πόσο προσπαθείς, οι εξωτερικοί παράγοντες είναι πέρα από τον έλεγχό σου.
– Η Tesla ήταν ένα «σχολείο» για εσάς; Τι κρατάτε από όσα μάθατε εκεί;
– Μεγάλο σχολείο και πηγή έμπνευσης για τη μετέπειτα πορεία μου. Η φιλοδοξία των Αμερικανών μού ταίριαξε πολύ και στην Tesla ένιωσα για πρώτη φορά πως τα καλύτερα μυαλά του κόσμου δούλευαν με πάθος πάνω σε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Ενώ στην παραδοσιακή αυτοκινητοβιομηχανία ο σχεδιασμός ενός νέου αυτοκινήτου είναι θέμα διαδικασίας, στην Tesla ήταν θέμα χρόνου. Οι διαδικασίες επιταχύνονταν, οι μηχανικοί μπορούσαν να παίρνουν αποφάσεις γιατί απολάμβαναν την εμπιστοσύνη των ανωτέρων τους κι έτσι η δουλειά έρρεε. Επίσης, φρόντιζαν να προσλαμβάνουν το καλύτερο διαθέσιμο ανθρώπινο δυναμικό· η φιλοσοφία ήταν ότι το προϊόν θα είναι τόσο καλό όσο και οι άνθρωποι που το σχεδιάζουν. Τέλος, εκεί έμαθα πως για να πετύχει μια startup πρέπει να κάνει απίστευτα πολλή δουλειά, ώστε να φτάσει και στη συνέχεια να ξεπεράσει τους εδραιωμένους παίκτες.
– Ποιος είναι ο ορισμός σας για την καινοτομία;
– Καινοτομία είναι ένας καινούργιος, καλύτερος τρόπος να υλοποιήσεις κάτι. Δεν προϋποθέτει απαραιτήτως κάτι τεχνολογικό, αλλά συνήθως η τεχνολογία είναι αυτή που «ξεκλειδώνει» έναν καινούργιο τρόπο για να λυθεί ένα υπάρχον πρόβλημα.
– Θα μπει, τελικά, στην κουλτούρα του Ελληνα το ποδήλατο;
– Η αρχή έχει γίνει. Η έλλειψη ασφάλειας είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στη χρήση ποδηλάτου στην Ευρώπη γενικότερα. Τα δεδομένα δείχνουν στενό συσχετισμό μεταξύ αυξημένης χρήσης ποδηλάτου και ύπαρξης εκτεταμένου και προστατευόμενου ποδηλατικού δικτύου. Στην Αγγλία λένε πως «αν το χτίσεις, οι ποδηλάτες θα έρθουν» και εν μέσω πανδημίας, όπου πολλές πόλεις αναγκάστηκαν να αυξήσουν τα ποδηλατικά τους δίκτυα, αυτό αποδείχθηκε. Στην Ελλάδα τα ποδηλατικά δίκτυα είναι υποτυπώδη, αλλά υπάρχει εθνική στρατηγική για την αύξησή τους, και με τον καιρό πιστεύω ότι θα γίνει. Στο θέμα της κουλτούρας, πράγματι, ο Ελληνας δεν είναι εξοικειωμένος με το ποδήλατο, δεν υπάρχει «κριτική μάζα» χρηστών που θα το καθιερώσουν ως μέσο καθημερινής μεταφοράς. Ταυτόχρονα, ως λαός έχουμε ιδιαίτερη αγάπη για το αυτοκίνητο. Στα επόμενα χρόνια πιστεύω ότι αυτό θα αρχίσει να αλλάζει: η αύξηση της κίνησης θα καταστήσει το αυτοκίνητο λιγότερο χρηστικό και τους διαθέσιμους ποδηλατόδρομους πολύ πιο πρακτικούς, κάνοντας το ποδήλατο μια πολύ δελεαστική λύση.
– Είναι μονόδρομος η φυγή κάθε «ανήσυχου» νέου στο εξωτερικό;
– Η εκτός Ελλάδας εμπειρία είναι κάτι θετικό –και για έναν επιστήμονα, και για τη χώρα μας, αρκεί να υπάρξει επιστροφή–, ένα μονοπάτι που θα πρότεινα σε όλους να ακολουθήσουν. Είμαι βέβαιος ότι θα είχα προσπαθήσει το ίδιο εάν είχα μείνει στην Ελλάδα. Ομως, τα ερεθίσματα και οι εμπειρίες που αποκόμισα από τις χώρες όπου έχω ζήσει και εργαστεί είναι ανεκτίμητα και αναντικατάστατα.