Η καθυστέρηση χορήγησης της δεύτερης δόσης και ο συνδυασμός διαφορετικών εμβολίων για την ολοκλήρωση του εμβολιασμού (mix ‘n’ match) φαίνεται να οδηγεί στην ανάπτυξη ισχυρότερης άμυνας του οργανισμού στον SARS-CoV-2 έναντι των κλασικών σχημάτων εμβολιασμού. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η άμυνα σε αυτές τις περιπτώσεις πλησιάζει την «υβριδική ανοσία», όπως ονομάζεται η ανοσία ατόμων που έχουν εμβολιαστεί μερικούς μήνες μετά τη φυσική νόσο και η οποία απαντά σε ένα ευρύ φάσμα μεταλλαγμένων στελεχών του κορωνοϊού.
Οι καθηγητές της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ Γκίκας Μαγιορκίνης και Θάνος Δημόπουλος, σε άρθρο τους, συνοψίζουν τα μέχρι τώρα δεδομένα που μπορεί να οδηγήσουν στη δημιουργία εμβολιαστικών σχημάτων για την «υπερ-ανοσία». Ειδικότερα, όπως αναφέρουν, τα άτομα που εμβολιάστηκαν μερικούς μήνες μετά τη φυσική νόσο έχουν αναπτύξει αντισώματα τα οποία εξουδετερώνουν ένα ευρύτερο φάσμα μεταλλαγμένων στελεχών του SARS-CoV-2 σε σχέση με τα αντισώματα που αναπτύσσουν άτομα που έχουν λάβει το κλασικό σχήμα του εμβολιασμού χωρίς προηγούμενη νόσο. Τα αντισώματα που αναπτύσσονται σε αυτά τα άτομα φαίνεται ότι μπορούν να εξουδετερώσουν ακόμα και πιο απομακρυσμένα είδη κορωνοϊών.
Τα δεδομένα που οδηγούν σε διαφορετικά σχήματα εμβολιασμού σύμφωνα με έρευνες.
Πίσω από αυτή την ποιοτικά ανώτερη υβριδική ανοσία οι επιστήμονες υποθέτουν ότι κρύβονται τα β-λεμφοκύτταρα μνήμης. «Η παραγωγή αντισωμάτων στην αρχική φάση της ανοσολογικής απάντησης παράγεται από μια κατηγορία των λευκών κυττάρων του αίματος, τα β-λεμφοκύτταρα, που εκπαιδεύονται στο να παράγουν κατάλληλα αντισώματα και μετατρέπονται έτσι σε πλασματοκύτταρα. Ωστόσο, μετά την ανάρρωση τα πλασματοκύτταρα μειώνονται και έτσι η παραγωγή των αντισωμάτων φθίνει. Σταδιακά όμως μετά την ανάρρωση αναπτύσσονται κάποια β-λεμφοκύτταρα που παράγουν αντισώματα σε βάθος χρόνου –ακόμα και μήνες αργότερα από την αρχική έκθεση στον ιό–, τα λεγόμενα β-λεμφοκύτταρα μνήμης. Ετσι, όταν γίνει ο εμβολιασμός ύστερα από νόσο, αυτά τα καλά εκπαιδευμένα β-λεμφοκύτταρα μνήμης επεκτείνονται ακόμα περισσότερο, με αποτέλεσμα να παράγεται μια αντισωματική απάντηση υψηλότερης ποιότητας και μεγαλύτερου φάσματος», επισημαίνουν οι καθηγητές.
Σύμφωνα με τους ίδιους, η καθυστέρηση της δεύτερης δόσης των εμβολιαστικών σχημάτων οδηγεί σε βελτιωμένη ανοσιακή απόκριση, ισχυρότερη από αυτή των κλασικών σχημάτων και μάλλον πολύ κοντά σε αυτή που παρατηρείται στην υβριδική ανοσία. Πολύ ενθαρρυντικά είναι και τα αποτελέσματα μελετών «mix ‘n’ match», όπου ο εμβολιασμός ολοκληρώθηκε με εμβόλιο διαφορετικό από αυτό της πρώτης δόσης. Σε μελέτη που έχει γίνει διαθέσιμη σε μορφή προδημοσίευσης, η χρήση ενισχυτικής δόσης με εμβόλιο διαφορετικό από αυτό με το οποίο είχε ολοκληρωθεί το αρχικό σχήμα είχε ως αποτέλεσμα ισχυρότερη ανοσολογική απόκριση από ό,τι όταν χρησιμοποιήθηκε εμβόλιο ίδιο με αυτό του αρχικού σχήματος.