Πρόκειται για μια δημοπρασία διαφορετική. Διαδικτυακή, που θα διαρκέσει έως την επόμενη Δευτέρα 9 Οκτωβρίου και διοργανώθηκε σε χρόνο-ρεκόρ από την γκαλερί τέχνης «Δυο χωριά» με έργα 39 καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο. «Η ιδέα ξεκίνησε από τους ίδιους τους καλλιτέχνες μας. Είχαν μάθει για την περιπέτεια υγείας του Κωνσταντίνου, που εδώ και χρόνια εργάζεται κοντά μας, και θέλησαν να τον βοηθήσουν», εξηγεί η Μαρίνα Βρανοπούλου, ιδιοκτήτρια της γκαλερί. Η ίδια ξεκίνησε να διοργανώνει τη δημοπρασία και είδε με έκπληξη καλλιτέχνες και από άλλες γκαλερί επίσης να παραχωρούν τα έργα τους.
Ολα τα έσοδα θα πάνε απευθείας στον ερανικό λογαριασμό που έχει ανοιχθεί για να καλυφθούν τα έξοδα ενός δύσκολου χειρουργείου του Κωνσταντίνου Κίμωνα Τσέτσου στην Αμερική. Το μοναδικό που μπορεί να σώσει το πόδι του. «Ο αγώνας δεν είναι μόνο για να σώσω το πόδι. Είναι ο αγώνας για τη ζωή. Με τα δύο πόδια, αλλά στη γη με τα δύο πόδια», λέει ο ίδιος στην «Κ».
Η πρώτη διάγνωση
Τέτοιο καιρό πέρυσι είχε μια ενόχληση, έναν ελαφρύ πόνο στο αριστερό του πόδι. Δεν έδωσε μεγάλη σημασία, όταν όμως ένιωσε ένα μικρό εξόγκωμα στο γόνατο έκλεισε ραντεβού με έναν ορθοπεδικό. Εκείνος ήταν καθησυχαστικός και σίγουρος για τη διάγνωση. «Είναι μια σπάνια περίπτωση μυοκήλης. Την έχω ξανασυναντήσει». Τον συμβούλευσε να μπει άμεσα για ένα χειρουργείο μηνίσκου. Οταν ξύπνησε από τη νάρκωση, θυμάται τον γιατρό να λέει πως όλα πήγαν καλά και πως δεν χρειάστηκε καν να στείλει τον όγκο για βιοψία. Ο Κωνσταντίνος επέστρεψε άμεσα στην γκαλερί και ξεκίνησε να κάνει φυσιοθεραπείες, έβλεπε όμως το πόδι του να χειροτερεύει.
«Πάρε δεύτερη γνώμη»
Ο γιατρός επέμενε πως δεν υπήρχε πρόβλημα, όμως οι φυσιοθεραπευτές τον συμβούλεψαν να πάρει μια δεύτερη γνώμη. Συνέχισε να το ψάχνει αλλά κανείς δεν το αξιολογούσε σωστά. Είχε φτάσει Απρίλιος πλέον, όταν με μια ακόμη μαγνητική στα χέρια μπήκε στο ιατρείο ενός ογκολόγου. Ηταν 9 το βράδυ, περίμενε ήδη δύο ώρες στην αίθουσα αναμονής μετά μια κουραστική ημέρα και ένιωθε εξαντλημένος. Δεν είχε προλάβει να διαβάσει τη γνωμάτευση της μαγνητικής, οπότε ξεκίνησε μηχανικά να λέει το ιστορικό. Οι ερωτήσεις του γιατρού, εάν βήχει και εάν φτύνει αίμα, τον παραξένεψαν λίγο αλλά δεν έδωσε σημασία. Μέχρι που κάποια στιγμή ο γιατρός τον διέκοψε. «Φοβάμαι πως δεν έχετε συνειδητοποιήσει τι ακριβώς σας συμβαίνει. Αύριο πρωί μπαίνετε για μαγνητική άνω και κάτω κοιλίας και εγκεφάλου. Πρέπει να σιγουρευτούμε πως το σάρκωμα δεν έχει κάνει μετάσταση, παράλληλα κανονίζουμε άμεσα τον ακρωτηριασμό του ποδιού». Ο Κωνσταντίνος πάγωσε. «Θυμάμαι ελάχιστα ύστερα από εκείνη τη στιγμή. Θυμάμαι να κλείνουμε το ραντεβού για μαγνητική, να φεύγουμε από το ιατρείο, να φθάνω σπίτι και να λέω στη μητέρα μου να μην το πει ακόμη στον πατέρα μου. Εκείνο το βράδυ έμεινα μόνος και απλώς καθόμουν κοιτώντας το κενό», λέει στην «Κ». Οταν αποκλείστηκε η μετάσταση, αναθάρρησε. Ο γιατρός όμως επέμενε να κλείσει το ραντεβού για τον ακρωτηριασμό. Το ίδιο όταν ένα μήνα αργότερα βγήκε η βιοψία με τον ακριβή τύπο του σαρκώματος. «Κάν’ το και θα ξεγνοιάσεις», τον συμβούλευσε.
Δημοπρασία αλληλεγγύης με έργα τέχνης προκειμένου να μπορέσει ο Κωνσταντίνος να μαζέψει τα χρήματα που απαιτούνται για εξειδικευ- μένο χειρουργείο στις ΗΠΑ.
Εν τω μεταξύ, είχε αρχίσει να επικοινωνεί με ανθρώπους που είχαν χάσει το πόδι τους προσπαθώντας να προετοιμαστεί για τη μεγάλη αυτή αλλαγή στη ζωή του. Από τις συζητήσεις όμως καταλάβαινε πως ο ακρωτηριασμός δεν ήταν μονόδρομος. «Υπάρχουν εξειδικευμένα κέντρα στην Αμερική που χειρουργούν το σάρκωμα», του έλεγαν. Μαγκώνονταν όταν τους έλεγε πως δεν έχει ιδιωτική ασφάλεια που να καλύπτει Αμερική, αλλά εκείνος αποφάσισε να το ψάξει. Ετσι, επικοινώνησε με το κορυφαίο MD Anderson Cancer Center στο Τέξας. Χωρίς κάποιον γιατρό να τον έχει παραπέμψει, φοβόταν πως δεν θα του απαντούσαν καν. Την επομένη όμως ήρθε το e-mail τους και έπειτα από ατελείωτη αλληλογραφία έκλεισαν ραντεβού για να κάνει εκεί μια σειρά εξετάσεων και να συναντήσει τους ειδικούς. Oταν όμως του είπαν το κόστος (26.000 δολάρια) ένιωσε πως δεν μπορεί να προχωρήσει. Οι φίλοι του επέμεναν και τον βοήθησαν να συγκεντρώσει τα χρήματα. Λίγες ημέρες πριν φύγει για Αμερική, μαζεύτηκαν όλοι να τον αποχαιρετήσουν. «Εννοείται πως θα κόψω το πόδι εάν μου πουν εκεί πως είναι θέμα ζωής. Και η ζωή θα συνεχιστεί. Αλλά είναι σημαντικό πως θα έχω εξαντλήσει κάθε προσπάθεια», τους είπε.
«Καλά» νέα
«Δεν είναι από τα πιο επιθετικά είδη σαρκώματος, μπορούμε να το χειρουργήσουμε. Ξέρουμε την πορεία του και δεν μας ανησυχεί», του είπαν στην Αμερική. Η πρότασή τους ήταν να ξεκινήσει άμεσα ακτινοθεραπεία (που μπόρεσε να κάνει στην Ελλάδα) και στη συνέχεια εκεί το χειρουργείο, με κόστος που ξεπερνάει τις 200.000 ευρώ.
«Ως άνθρωπος δεν ήμουν ποτέ τόσο αισιόδοξος. Και εάν παλαιότερα θα μου ακουγόταν κλισέ, τώρα το ξέρω πως ένας μηχανισμός τίθεται σε λειτουργία και λες “τώρα θα το παλέψω”», εξηγεί ο Κωνσταντίνος. Ετσι αποφάσισε με την παρότρυνση των φίλων του να κάνει έκκληση για βοήθεια. Ακολούθησε τις διαδικασίες για να ανοίξει έναν ερανικό λογαριασμό και κοινοποίησε το πρόβλημά του.
«Για όσους δεν με ξέρουν, είμαι ο Κωνσταντίνος Κίμωνας Τσέτσος. Είμαι 42 ετών, έχω δύο πόδια. Προς το παρόν», έγραφε στο κείμενο. Τον τελευταίο μήνα παρακολουθεί έκπληκτος και συγκινημένος ανθρώπους από διάφορες περιόδους της ζωής του να σπεύδουν να τον βοηθήσουν. Από το σχολείο και το πανεπιστήμιο, τα χρόνια που δούλευε ως φιλόλογος, τώρα τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στη δημοπρασία. Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που δεν γνώριζε καν και έδειξαν συγκινητική γενναιοδωρία.
«Ολο αυτό μου έδωσε μια απίστευτη δύναμη, αν και με έπιασε και ένα τεράστιο άγχος. Εάν αποτύχει η προσπάθεια; Θα πάει άδικος ο κόπος και η προσπάθεια τόσων ανθρώπων; Προσπαθώ να το διαχειριστώ», λέει στην «Κ». Πάντως ήταν αυτό το απίστευτο κύμα αλληλεγγύης που τον ώθησε πριν από δύο εβδομάδες να επικοινωνήσει με το νοσοκομείο στην Αμερική για να κλείσει ημερομηνία για το χειρουργείο του. «Δεν έχω ακόμη συγκεντρώσει όλα τα χρήματα, αλλά είμαι σίγουρος πως θα τα καταφέρω», τους έγραψε. Το χειρουργείο του έχει προγραμματιστεί για τις 20 Οκτωβρίου.