Οπαγκόσμιος πρωταθλητής ποδηλασίας Χρήστος Βολικάκης δυσκολεύεται να προσδιορίσει πότε ήταν η πρώτη φορά που επισκέφθηκε το ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ. «Ξέρω πως ήταν πριν από το 2000, δεν μπορώ όμως να θυμηθώ τη χρονολογία. Αυτό όμως που θυμάμαι ξεκάθαρα ήταν το αίσθημα που μου είχε προκαλέσει, είχα εντυπωσιαστεί στη θέα του, ήταν κάτι το μοναδικό για εμένα. Η ποδηλασία πίστας και το ποδηλατοδρόμιο με κέρδισαν από την πρώτη στιγμή».
Οι πρώτες μνήμες του Χρήστου Βολικάκη αφορούν φυσικά το ανοιχτό ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ, πριν αυτό ανακαινιστεί το 2004 από τον Σαντιάγο Καλατράβα και τοποθετηθεί το περίφημο στέγαστρο. Πρόκειται για το μοναδικό ποδηλατοδρόμιο της χώρας και ως εκ τούτου αποτελούσε σημείο αναφοράς του κάθε ποδηλάτη που έκανε τις προπονήσεις του στην Ελλάδα. Ο κύριος Βολικάκης λέει πως το ΟΑΚΑ είχε γίνει το «δεύτερο σπίτι» του, καθώς έχει περάσει εκεί ατελείωτες ώρες προπόνησης, ενώ «το τελευταίο διάστημα γνωρίζαμε πως θα γίνουν κάποια έργα συντήρησης και φανταζόμασταν πως θα κλείσει για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Αυτές τις μέρες έχουμε μείνει στον αέρα. Προπονούμαστε σε δημόσιους χώρους, με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται. Μην ξεχνάμε πως φέτος είναι και η τελευταία χρονιά προετοιμασίας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και η κάθε εβδομάδα που μένουμε εκτός προπόνησης μετράει».
«Υποχρεωτικά αυτές τις μέρες βγαίνω και προπονούμαι στον δρόμο, δεν έχω άλλη επιλογή. Το να μην υπάρχει ένα δεύτερο ποδηλατοδρόμιο στη χώρα είναι εξωφρενικό».
Ο ποδηλάτης Χρήστος Τσερεντζούλιας έχει επίσης περάσει μεγάλο μέρος της ζωής του μέσα στο ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ, προκειμένου να κατακτήσει τους στόχους του. Οι κόποι του έχουν ανταμειφθεί, καθώς έχει στεφτεί οκτώ φορές πρωταθλητής Ελλάδας και τρεις φορές χρυσός βαλκανιονίκης. «Ζω και εργάζομαι στο Αίγιο, έχω δομήσει όμως με τέτοιο τρόπο το πρόγραμμά μου ώστε να πηγαινοέρχομαι για τις προπονήσεις μου στην Αθήνα. Με το κλείσιμο του ποδηλατοδρομίου βρισκόμαστε ξαφνικά μετέωροι. Για εμάς η αγωνιστική σεζόν ξεκινάει τον Ιανουάριο, άρα τώρα είναι η περίοδος της προετοιμασίας. Υποχρεωτικά αυτές τις ημέρες βγαίνω και προπονούμαι στον δρόμο, δεν έχω άλλη επιλογή. Το να μην υπάρχει ένα δεύτερο ποδηλατοδρόμιο στη χώρα είναι εξωφρενικό».
Ο Χρήστος Βολικάκης συμφωνεί με την άποψη αυτή, προσθέτοντας πως ένα ποδηλατοδρόμιο δεν αποτελεί απαραίτητα μια ακριβή κατασκευή: «Θα μπορούσε να είναι ένα απλό ποδηλατοδρόμιο από τσιμέντο. Πόσο θα κόστιζε;»
«Δεν είναι λύση να πάμε πέντε αθλητές στη Βουλγαρία για προετοιμασία»
Το «λουκέτο» στο ΟΑΚΑ μπήκε στις 29/09, καθώς σε μελέτη για την εκτεταμένη επιθεώρηση των μεταλλικών κατασκευών Καλατράβα και των πολυκαρβονικών των στεγάστρων των εγκαταστάσεων του ΟΑΚΑ αναφέρεται ότι οι μεταλλικές κατασκευές του στεγάστρου του κεντρικού σταδίου και του ποδηλατοδρομίου δεν ανταποκρίνονται στα κανονιστικά επιτρεπόμενα επίπεδα στατικής επάρκειας.
Στις 2 Οκτωβρίου o αναπληρωτής υπουργός Αθλητισμού, Γιάννης Βρούτσης, σε ομιλία του ανακοίνωσε ότι «ενισχύεται οικονομικά η Ομοσπονδία Ποδηλασίας με 150.000 ευρώ για να στείλει την Προολυμπιακή ομάδα στα αγωνίσματα της πίστας στο εξωτερικό (στη Βουλγαρία) για προπονήσεις έως τον επόμενο Ιούνιο, καθώς δεν έχει άλλο κλειστό ποδηλατοδρόμιο η Ελλάδα».
«Τι θα γίνει με τους νέους ποδηλάτες; Πριν ακόμα ξεκινήσουν να κυνηγάνε τα όνειρά τους θα τους αναγκάσουμε να τα εγκαταλείψουν».
Τόσο ο κ. Βολικάκης όσο και ο κ. Τσερεντζούλιας σχολιάζουν πως με αυτόν τον τρόπο η ελληνική ποδηλασία θα απολέσει όλα όσα έχει καταφέρει να κατακτήσει γυρίζοντας πολλά χρόνια πίσω.
«Η απόφαση αυτή αφορά τους αθλητές που είμαστε στην “πρώτη γραμμή”, δηλαδή στην εθνική ομάδα. Μόνο εμείς θα έχουμε τη δυνατότητα να μεταβούμε για προπονήσεις στη Βουλγαρία. Για εμένα αυτό είναι άδικο. Δεν είναι λύση να πάμε πέντε αθλητές στη Βουλγαρία για προετοιμασία. Και τι θα γίνει με τους νέους ποδηλάτες; Πριν ακόμα ξεκινήσουν να κυνηγάνε τα όνειρά τους, θα τους αναγκάσουμε να τα εγκαταλείψουν», καταλήγει ο κ. Βολικάκης, διευκρινίζοντας πως ο ίδιος μέχρι στιγμής δεν έχει λάβει κάποια επίσημη πρόταση.
Ο κ. Τσερεντζούλιας σχολιάζει πως, ακόμα και αν του γίνει το αντίστοιχο κάλεσμα, ο ίδιος θα δυσκολευτεί πολύ να μεταβεί για προπονήσεις στη Βουλγαρία: «Οπως και πολλοί συναθλητές μου έτσι και εγώ εργάζομαι. Είμαι γυμναστής. Δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε τις ζωές μας και να φύγουμε σε μια άλλη χώρα, έτσι ξαφνικά, επειδή δεν υπάρχει δεύτερο ποδηλατοδρόμιο στην Ελλάδα. Επιπλέον με αυτόν τον τρόπο κόβουμε τα φτερά σε όλα τα νέα παιδιά που έχουν επιλέξει να κυνηγήσουν τον πρωταθλητισμό, δεν έχουν όμως ακόμα να επιδείξουν διακρίσεις».
