Ηταν 29 Σεπτεμβρίου, η τελευταία Παρασκευή του μήνα, στη σκιά του πρώτου γύρου των δημοτικών εκλογών και μακριά από όλα τα φώτα της δημοσιότητας, όταν ο κ. Γιάννης Περρωτής, επικεφαλής του ομίλου Aτρια, που περιλαμβάνει εταιρείες υπηρεσιών στον κλάδο των ακινήτων, έβαζε την υπογραφή του στη μίσθωση, για 50 χρόνια, του κτιριακού συγκροτήματος που φιλοξενεί τους κινηματογράφους «Αττικόν» και «Απόλλων».
Εκεί ήταν, φυσικά, και ο κ. Αντώνιος Γ. Βογιατζής, πρόεδρος του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών – Ιδρύματος Βούρου-Ευταξία, στο οποίο και ανήκει το σημαντικό αυτό κτίριο που αποδίδεται στον σπουδαίο αρχιτέκτονα της Αθήνας Ερνέστο Τσίλλερ. Σύντομα θα ξέρουμε αν αυτή η ημερομηνία ήταν η πλέον καθοριστική για να αρχίσει να μετράει αντίστροφα ο χρόνος για το οριστικό τέλος της καταθλιπτικής εκκρεμότητας του «Αττικόν» και του «Απόλλωνα».
Μας χωρίζουν 11 χρόνια, 8 μήνες και 28 ημέρες από εκείνο το εφιαλτικό απόγευμα, όταν κατά τη διάρκεια μεγάλης αντιμνημονιακής πορείας άγνωστοι πέταξαν μολότοφ στην είσοδο των κινηματογράφων, λαμπαδιάζοντας μια από τις πιο αρχοντικές προσόψεις της προπολεμικής Αθήνας και διακόπτοντας βίαια τη λειτουργία δύο αγαπημένων προορισμών ψυχαγωγίας που ευτυχώς γλίτωσαν από τις φλόγες. Κι επειδή όλα αυτά τα χρόνια ακούσαμε (και διαβάσαμε) αμέτρητες φορές για το πολυπόθητο ξεμπλοκάρισμα της πιο θλιβερής αθηναϊκής ανορθογραφίας στον νέο αιώνα (ξεμπλοκάρισμα που τελικά δεν ερχόταν ποτέ), η πολύ πρόσφατη μίσθωση του ιστορικού συγκροτήματος της οδού Σταδίου γεννάει, αυτή τη φορά, βάσιμες ελπίδες. Το πέρασμα της διαχείρισης του ακινήτου σε ένα αξιόπιστο επενδυτικό σχήμα φαίνεται ότι μας φέρνει πιο κοντά από ποτέ τόσο στην επαναλειτουργία των δύο αιθουσών όσο και στην αναγέννηση του κτιρίου βάσει ενός μακροπρόθεσμου επιχειρηματικού σχεδίου που θα συμβάλλει αποφασιστικά στην επιστροφή της ζωής σε αυτό που σήμερα είναι μια μαύρη τρύπα στην καρδιά του αστικού ιστού της Αθήνας. Ολοι πλέον αναγνωρίζουν ότι όσα νέα ξενοδοχεία κι αν ανοίξουν, κανένα σχέδιο για την «ανέλκυση» της Σταδίου από το σημερινό καθεστώς ερήμωσης και παρακμής δεν μπορεί να στεφθεί με επιτυχία αν δεν ανάψουν ξανά τα φώτα του «Αττικόν».
«Δύσκολο έργο»
Αυτό είναι και το σημείο εκκίνησης του κ. Γιάννη Περρωτή, ο οποίος έχει συνδέσει το όνομά του με την αναγέννηση ενός άλλου εμβληματικού αρχιτεκτονικού τοπόσημου, του ξενοδοχείου «Ποσειδώνιο» των Σπετσών. «Η υπόθεση του “Αττικόν” με πονάει προσωπικά κι αυτός ήταν ο λόγος που προσφέρθηκα να συνεισφέρω εθελοντικά και στη λύση του “γόρδιου δεσμού” που οδήγησε στη συγχώνευση των δύο ιδρυμάτων και μας επέτρεψε να βρισκόμαστε σήμερα στο σημείο που βρισκόμαστε. Δεν είναι ένα πρότζεκτ από το οποίο επιθυμεί κανείς μια γρήγορη, υψηλή απόδοση, είναι έργο δύσκολο από κάθε άποψη, τεχνική και επιχειρηματική, και θέλει σε κάθε περίπτωση τον χρόνο του. Αλλά το αναλάβαμε γιατί ήταν ένα βήμα που θέλαμε να κάνουμε ως επιχειρηματίες αλλά και ως πολίτες, προσωπικά δεν άντεχα άλλο τη διαιώνιση αυτής της εκκρεμότητας. Ας πούμε, λοιπόν, ότι κάποιος έπρεπε να κάνει τη “δύσκολη” δουλειά και αυτός ο “κάποιος” είμαστε εμείς».
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ευκρινές επιχειρηματικό σχέδιο, υπογραμμίζει ο κ. Περρωτής, όλα θα εξαρτηθούν από τις επαφές με τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού (η πρόσοψη του κτιρίου είναι κηρυγμένη διατηρητέα, όπως και οι χρήσεις των δύο κινηματογράφων) προκειμένου να αποσαφηνιστεί τι μπορεί και τι δεν μπορεί να γίνει. Σε γενικές γραμμές οι επιδιώξεις των επενδυτών είναι οι εξής: πρώτον, η επαναλειτουργία των δύο κινηματογραφικών αιθουσών με τη νέα σεζόν, από τον Σεπτέμβριο του 2024, με όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας· δεύτερον, η ανέγερση κτιρίου ξενοδοχείου στην αδόμητη έκταση του οικοπέδου με ερώτημα τη σχέση της νέας οικοδομής με την υπάρχουσα διατηρητέα όψη επί της Σταδίου· και τρίτον, η σε βάθος χρόνου λειτουργία του «Αττικόν» ως κινηματοθεάτρου (δηλαδή, με δυνατότητα φιλοξενίας και θεατρικών παραγωγών), κάτι που συνέβαινε και στο παρελθόν. Το έλασσον (αλλά μάλλον προβληματικό επιχειρηματικά) σενάριο προβλέπει την επαναφορά του συγκροτήματος στην προ 12ης Φεβρουαρίου 2012 κατάσταση.
Στόχος είναι να μπορέσουν να ανοίξουν οι δύο κινηματογραφικές αίθουσες με τη νέα σεζόν, από τον Σεπτέμβριο του 2024.
Και για τις τρεις επιδιώξεις υπάρχει ισχυρός βαθμός μεταβλητότητας. Για την επαναλειτουργία των δύο αιθουσών, βασική προϋπόθεση είναι η δημιουργία τρίτης εισόδου – εξόδου σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς πυρασφάλειας. «Αυτή τη στιγμή έχουμε τις δύο, στην οδό Χρήστου Λαδά και στην πλατεία Κλαυθμώνος, αλλά δεν έχουμε τη βασική είσοδο στη Σταδίου. Φαίνεται ότι το άνοιγμα μιας πρόχειρα διαμορφωμένης διόδου σε εκείνο το σημείο, ανάμεσα στα χαλάσματα, δεν κρίνεται ως η καλύτερη δυνατή, για διαφορετικούς λόγους ασφαλείας που έχουν να κάνουν και με τη στατική επάρκεια του κτιρίου. Είναι μια άσκηση τεχνικού χαρακτήρα που καλούμαστε να κάνουμε άμεσα για να δούμε τι εναλλακτικές έχουμε στα χέρια μας».
Πάντως ο κ. Περρωτής και οι συνεργάτες του επιθυμούν οι δύο κινηματογράφοι να ανοίξουν το συντομότερο δυνατό για πολλούς λόγους. Ο βασικός και ο πιο αυτονόητος είναι για να αποκτήσει ζωή και κίνηση το κτίριο και η ευρύτερη περιοχή. Ενας δεύτερος σχετίζεται με αυξημένα κρούσματα λεηλασίας που παρατηρούνται τα τελευταία δύο χρόνια. Σε πρώτο χρόνο θα ενισχυθεί η περίφραξη του κτιρίου. «Μπαίνουν και παίρνουν κατά βάση καλώδια αλλά και ηχεία, με αποτέλεσμα οι άθικτες από τη φωτιά αίθουσες να υποβαθμίζονται όλο και περισσότερο, κι αυτό είναι κάτι που δεν θέλουμε». Το θέμα της επιπλέον δόμησης και της ανέγερσης ξενοδοχειακής μονάδας είναι βασικό για το νέο επενδυτικό σχήμα γιατί, εκτός από το καθαρά επιχειρηματικό σκέλος, επιθυμούν μια λειτουργία που να εξασφαλίζει ζωή στο συγκρότημα 24 ώρες το 24ωρο. Εξετάστηκε και η εναλλακτική λύση της δημιουργίας οικιστικού συγκροτήματος, αλλά απορρίφθηκε εξαιτίας της θέσης του κτιρίου. Οσο για τη δυνατότητα φιλοξενίας θεατρικών παραγωγών στη νέα εποχή του «Αττικόν», ο επικεφαλής των επενδυτών θυμίζει ότι πριν από το 1996 και για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα το «Αττικόν» φιλοξενούσε κατά καιρούς δημοφιλείς μουσικές παραστάσεις και μιούζικαλ.
Σε τέσσερα χρόνια
Ως προς το σημαντικότερο όλων, το χρονοδιάγραμμα, ο κ. Περρωτής λέει ότι αυτή τη στιγμή το πρότζεκτ βρίσκεται σε πολύ αρχικό στάδιο. «Υπεγράφη η μίσθωση και έχει ξεκινήσει η έρευνά μας για να δούμε ποιο θα είναι τελικά το επικρατέστερο σενάριο. Και αν θα καταφέρουμε να εντάξουμε το έργο στις στρατηγικές επενδύσεις, το οποίο θα σημαίνει και μια πιο κεντρική διαδικασία εγκρίσεων των μελετών. Εχουμε, λοιπόν, μπροστά μας δύο χρόνια ωρίμανσης του έργου: έρευνα, αρχιτεκτονικές και στατικές μελέτες, αδειοδοτήσεις. Και 18 έως 24 μήνες η κατασκευή, σύνολο τέσσερα». Το κομμάτι της έρευνας, επισημαίνει, έχει να κάνει και με επαφές με τους ιδιοκτήτες παρακείμενων κτιρίων σε ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο που περικλείεται από τις οδούς Σταδίου – Χρήστου Λαδά – Καρύτση – Παπαρρηγοπούλου, έτσι ώστε να υπάρχει συντονισμός των επικείμενων παρεμβάσεων. Πρόκειται για την ιστορική αίθουσα συναυλιών του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», το υπό ανακατασκευή κτίριο των παλιών γραφείων του ΔΟΛ (Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη) που βρίσκεται στα χέρια Γερμανών επενδυτών, το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, αλλά και το μεγάλο ελεύθερο οικόπεδο ιδιοκτησίας ΕΦΚΑ στη συμβολή της πλατείας Καρύτση με την Παπαρρηγοπούλου. «Θα επιδιώξουμε συνέργειες με τους γείτονές μας έτσι ώστε οι επιμέρους αισθητικές και λειτουργικές λύσεις να ενισχύουν και να μην υπονομεύουν την κοινή μας προσπάθεια για την αναβάθμιση ενός τόσο νευραλγικού σημείου».
Ο κ. Περρωτής πιστεύει ότι αποφασιστικής σημασίας για τους φιλόδοξους στόχους που έχουν τεθεί από τους περισσότερους επενδυτές της οδού Σταδίου θα είναι και η μελλοντική διαχείριση της πλατείας Κλαυθμώνος. «Η πλατεία είναι σε οικτρή κατάσταση, υπάρχουν σοβαρά θέματα ασφάλειας λόγω της διακίνησης και χρήσης ναρκωτικών, ενώ επείγει και η αναβάθμιση του υπόγειου πάρκινγκ. Χρειάζονται γενναίες αποφάσεις που θα αλλάζουν τη μοίρα της πλατείας», προσθέτει.
Πριν κλείσουμε τη συζήτησή μας, ο κ. Περρωτής σπεύδει να τονίσει τη σημασία της καλής επαφής και συνεννόησης με τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού προκειμένου να μη χαθεί πολύτιμος χρόνος με τις αδειοδοτήσεις. «Θέλουμε να τρέξουμε, αλλά κάνοντας τα σωστά βήματα, έτσι ώστε αυτό που οραματιζόμαστε να στηθεί σε απολύτως στέρεες βάσεις».
