«Ναι» στα POS λένε οι περισσότεροι επαγγελματίες ταξί στο άκουσμα της είδησης για την υποχρεωτική εγκατάστασή τους σε 35 ακόμη κλάδους από την 1η Ιανουαρίου 2024, προσθέτοντας στη φράση τους και ένα «αλλά». Οπως αναφέρουν, «δεν είμαστε αντίθετοι στο POS, αλλά στις υψηλές χρεώσεις των τραπεζών. Αυτές δεν μπορούμε να τις μετακυλήσουμε στον πελάτη, διότι το τιμολόγιό μας είναι διατιμημένο. Πρόκειται για ένα άλλο έμμεσο χαράτσι για τον κλάδο», σημειώνουν εκπρόσωποι του κλάδου. Είναι βράδυ Πέμπτης και ο Μανώλης Γεωργούδης, ετών 48, μπαίνει στο ταξί του, που είναι σταματημένο στον Πειραιά, για να πραγματοποιήσει νέα κούρσα. Ο ίδιος έχει εγκαταστήσει εδώ και έξι χρόνια POS καθώς, όπως μας λέει, αφενός τον εξυπηρετεί, αφετέρου του φέρνει… δουλειές. «Ειδικά τα πρώτα τέσσερα χρόνια, που αρκετοί συνάδελφοι δεν είχαν POS, αρκετοί αναζητούσαν μέσω ραδιοταξί οχήματα με POS για να κάνουν καλές διαδρομές. Εγώ λοιπόν είχα περισσότερες πιθανότητες να τις πάρω. Πάντα κυνηγούσα τέτοιες διαδρομές», λέει στην «Κ». «Εμένα με εξυπηρετεί διότι, πρώτον, δεν έχω χρήματα πάνω μου, δεύτερον, μπαίνουν τα χρήματα στον λογαριασμό μου και εύκολα μπορώ να τακτοποιήσω τις υποχρεώσεις μου». Ωστόσο, ο ίδιος διαπιστώνει ότι οι χρεώσεις των τραπεζών είναι μεγάλες και πως σε πολλά σημεία τα POS δεν έχουν καλή σύνδεση. «Υπάρχουν περιοχές εδώ στον Πειραιά που δεν έχει σήμα, με αποτέλεσμα η κάρτα του πελάτη να μην μπορεί να περάσει. Συνεπώς, πολλές φορές έχει τύχει να μετακινούμαι ώστε να βρω ένα σημείο που “πιάνει”». Ο ίδιος λέει πως κάθε μήνα επιβαρύνεται με 2,5 ευρώ για τα έξοδα κίνησης του λογαριασμού και επιπλέον 6 ευρώ για τη συντήρηση του μηχανήματος. «Σε αυτά προστίθενται οι χρεώσεις προμήθειας», αναφέρει, διαπιστώνοντας πως χθες, «χωρίς κάποια προειδοποίηση», πλήρωσε 96 ευρώ «για κάτι που ονομάζουν ετήσιο πάγιο λογαριασμού όψεως και POS».
Η Δήμητρα Τσολιάκου συμφωνεί με την επέκταση της υποχρεωτικότητας και στον κλάδο των ταξί αφού, όπως λέει, «πλέον θα αρχίσει να σταματά το ρευστό και θα πληρώνουν όλοι με κάρτα. Δεν γίνεται να τα εγκαθιστούν όλοι και εμείς να αποτελούμε εξαίρεση. Δεν μπορούμε να είμαστε εκτός πραγματικότητας». Η ίδια στέκεται και στην ασφάλεια που παρέχει ο συγκεκριμένος τρόπος πληρωμής σε σύγκριση με τη χρήση των μετρητών. «Σίγουρα είναι ένας τρόπος για να παταχθεί η φοροδιαφυγή, ωστόσο τα κόστη των τραπεζών είναι υψηλά», διαπιστώνει η ίδια, η οποία, όπως λέει, χρησιμοποιεί POS εδώ και πέντε χρόνια. «Δουλεύω πολύ με ραδιοταξί και αρκετοί πελάτες μου ζητούν πληρωμή με κάρτα, επομένως προτεραιότητά μου είναι να μη χάσω τον πελάτη μου». Την ίδια άποψη έχει και η Πία Νάνου, οδηγός ταξί, που χρησιμοποιεί POS εδώ και περίπου τέσσερα χρόνια. «Το πλαστικό χρήμα αποτελεί πλέον μέρος της καθημερινότητάς μας», λέει στην «Κ», «συνεπώς πρέπει και εμείς να ταυτιστούμε με τη νέα πραγματικότητα».
Τέλος χρήσης
Σε πρόσφατη ανακοίνωσή του το ΣΑΤΑ (Συνδικάτο Αυτοκινητιστών Ταξί Αττικής) ζητάει, μεταξύ άλλων, επιδότηση σε ποσοστό 100% του εξοπλισμού που απαιτείται για την τοποθέτηση τερματικών πληρωμής, ενώ παράλληλα ζητάει να καθιερωθεί στον τιμοκατάλογο των υπηρεσιών ταξί ένα τέλος χρήσης POS αντίστοιχου ποσού για να καλυφθεί το κόστος των χρεώσεων προς τις τράπεζες.
