Υπάρχουν πολιτικές επιλογές, οι οποίες είναι τόσο θεμελιακές που τις καταγράφει, από την πρώτη στιγμή, η Ιστορία. Μια από αυτές είναι και αυτή που θα καταγραφεί στο ελληνικό κοινοβούλιο αύριο και θα έχει ως αντικείμενο την ισότητα στον γάμο αλλά και την ισότητα στις προϋποθέσεις δημιουργίας οικογένειας.
Οι 300 Ελληνίδες και Έλληνες νομοθέτες θα κληθούν να κάνουν μια επιλογή που θα σημαδέψει για πάντα το βιογραφικό τους. Η Ιστορία θα καταγράψει και οπωσδήποτε θα θυμάται την επιλογή τους, ειδικά για το ζήτημα αυτό. Το δε μελάνι της Ιστορίας δεν ξεβάφει. Τώρα ιδίως που είναι και ψηφιακό.
Η Ιστορία θα σημειώσει ποια/ος ψήφισε υπέρ της ισότητας, ποια/ος ψήφισε υπέρ της διατήρησης της ανισότητας, ποια/ος απουσίασε γιατί προτίμησε να αποφύγει τον ιστορικό του ρόλο, να μην αναλάβει την ευθύνη που του ανέθεσε ο ελληνικός λαός.
Επιτρέψτε μου να προβλέψω πως η Ιστορία θα είναι πολύ αυστηρή, όταν μετά από 10 ή 20 χρόνια θα κοιτάμε πίσω στο μακρινό 2024 (όσες/οι θα βρισκόμαστε ακόμα εδώ).
Το να ζητάς από έναν εκλεγμένο αντιπρόσωπο του ελληνικού λαού να μην φοβηθεί, να μην κρυφτεί, να μην φερθεί καιροσκοπικά, να μην φερθεί μυωπικά, είναι, όπως φαίνεται απαραίτητο. Αν και δεν πρέπει να το ζητούμε αλλά να το απαιτούμε.
Όμως και οι ίδιες/οι θα πρέπει να το καταλάβουν καλά: πρέπει να συναισθανθούν τον ρόλο τους απέναντι στην Ιστορία. Και να ψηφίσουν ό,τι η συνείδησή τους, εμπλουτισμένη από την αίσθηση του ιστορικού τους ρόλου, επιτάσσει.
Ο Αριστείδης Χατζής είναι Καθηγητής φιλοσοφίας δικαίου και θεωρίας θεσμών και Διευθυντής του Εργαστηρίου Πολιτικής και Θεσμικής Θεωρίας και Ιστορίας των Ιδεών, στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.