Χωρίς τις επίμαχες ρυθμίσεις για την ενίσχυση της εκτός σχεδίου δόμησης δόθηκε τα μεσάνυχτα του Σαββάτου σε διαβούλευση το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος. Επισήμως το υπουργείο υποστηρίζει ότι οι ρυθμίσεις δεν παρουσιάζονται προκειμένου να εξεταστεί η συμβατότητά τους με νέα απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ωστόσο, δεν είναι απίθανο να πρόκειται περί ελιγμού και οι επίμαχες ρυθμίσεις να εμφανιστούν «άφθαρτες» στη Βουλή.
Το σχέδιο νόμου περιλαμβάνει 123 άρθρα, τα οποία καλύπτουν κυρίως πολεοδομικά και ενεργειακά ζητήματα. Τα κύρια αντικείμενα του νομοθετήματος είναι η αλλαγή του πλαισίου για τις κατεδαφίσεις αυθαιρέτων (με το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος να αναλαμβάνει και εκεί κομβικό ρόλο, έχοντας μετατραπεί εδώ και καιρό σε λειτουργικό κλάδο του υπουργείου Περιβάλλοντος), το νέο σύστημα διαχείρισης δασών, η λειτουργία του Οργανισμού Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας και ρυθμίσεις γύρω από την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ. Ανάμεσα σ’ αυτά έχουν συμπεριληφθεί και διάφορες ευχολογιακού τύπου ρυθμίσεις περί αστικής ανθεκτικότητας και βιωσιμότητας, τις οποίες το υπουργείο Περιβάλλοντος παρουσιάζει ως μεταρρυθμιστικού χαρακτήρα. Πιο συγκεκριμένα:
• Οι πολεοδομικοί έλεγχοι για αυθαίρετα μεταφέρονται στους επιθεωρητές Περιβάλλοντος, αλλά και σε ιδιώτες (με τον προφανή κίνδυνο αυτή η διαδικασία να μετατραπεί σε… «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει»). Περαιτέρω, το Τεχνικό Επιμελητήριο (συλλογικό όργανο των μηχανικών, δηλαδή αυτών που καλούνται να ελεγχθούν) αναλαμβάνει να φτιάξει ένα πληροφοριακό σύστημα εντοπισμού αυθαιρέτων και ένα ηλεκτρονικό σύστημα υποβολής καταγγελιών για αυθαίρετα. Το τελευταίο θα αποτελεί τη μόνη δίοδο για υποβολή καταγγελιών, μόνο επωνύμως και με την καταβολή παραβόλου 200 ευρώ, που θα επιστρέφεται αν η καταγγελία αποδειχθεί αληθινή. Πάντως, προτεραιότητα στις κατεδαφίσεις θα έχουν τα πιο πρόσφατα αυθαίρετα – το έργο θα αναλαμβάνουν υπηρεσίες του υπουργείου Περιβάλλοντος ή του υπουργείου Υποδομών, ύστερα από το τέλος της διοικητικής διαδικασίας (ενστάσεις κ.λπ).
• Θεσπίζεται ο Οργανισμός Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας (ΟΔΥΘ). Θα είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου (Α.Ε.), στο πρότυπο της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ (με το πλειοψηφικό της πακέτο να μένει υποχρεωτικά στο Δημόσιο). Ο Οργανισμός θα έχει έδρα τη Λάρισα και παραρτήματα σε Τρίκαλα, Βόλο και Καρδίτσα. Θα λειτουργεί υπό την εποπτεία του υπουργείου Περιβάλλοντος και, αναλόγως του αντικειμένου, των υπουργείων Υποδομών και Αγροτικής Ανάπτυξης. Σκοπός της εταιρείας είναι «η εκπόνηση της στρατηγικής για την προστασία και διαχείριση των υδάτων του υδατικού διαμερίσματος Θεσσαλίας, η εποπτεία και υλοποίηση των στρατηγικών σχεδίων, ο συντονισμός και η συνεχής επίβλεψη της εφαρμογής μέτρων προστασίας και διαχείρισης». Η ρύθμιση δείχνει να ταυτίζεται πλήρως με την πρόταση της ολλανδικής εταιρείας HVA για τη διαχείριση υδάτων στη Θεσσαλία (είχε δοθεί σε δημόσια διαβούλευση νωρίτερα), η οποία ήταν τόσο λεπτομερής που έφθανε στο σημείο να περιγράφει τι είδους υπολογιστές θα χρειαστεί ο νέος φορέας.
• Επαναφέρεται η αρμοδιότητα για τη συντήρηση και ορθή λειτουργία των φρεατίων ομβρίων υδάτων της «περιφέρειας πρωτευούσης» (όλων των δήμων Αθήνας και Πειραιά) στην ΕΥΔΑΠ, με αντίστοιχη αφαίρεση της αρμοδιότητας από την Περιφέρεια Αττικής και το υπουργείο Υποδομών. Αντιστοίχως, στην ΕΥΑΘ περιέρχονται τα φρεάτια ομβρίων όλης της περιοχής ευθύνης της.
• Προβλέπεται ότι «η φέρουσα ικανότητα λαμβάνεται υπόψη κατά την αναθεώρηση των πολεοδομικών σταθερότυπων (σ.σ. ένα τεχνικό κείμενο που χρησιμοποιείται ως προδιαγραφή για την κατάρτιση ενός πολεοδομικού σχεδίου) και εφαρμόζεται στον πολεοδομικό σχεδιασμό πρώτου επιπέδου». Με τη φράση αυτή το υπουργείο Περιβάλλοντος ετοιμάζεται να ζητήσει από μελετητές που εκπονούν πολεοδομικά σχέδια την υποβολή μιας έκθεσης για τη φέρουσα ικανότητα. Κάτι που βέβαια είναι εκτός του συμβατικού τους αντικειμένου και είναι σίγουρο ότι θα φέρει επιπλοκές.
• Επιτρέπεται η σύσταση ενώσεων προσώπων, μελών δασικών συνεταιρισμών και ιδιωτικών εταιρειών (υβριδικά σχήματα) για τη διαχείριση δασών, σε ποσόστωση 50-50. Τα υβριδικά σχήματα μπορούν να αναλαμβάνουν τη διαχείριση και εκμετάλλευση δημοσίων δασών ή μεμονωμένων μονάδων.
• Ενισχύοντας περαιτέρω τον «σημειακό» πολεοδομικό σχεδιασμό, προβλέπεται ότι όταν η εκπόνηση ενός ειδικού πολεοδομικού σχεδίου «εκκινείται» από τον ιδιοκτήτη της έκτασης (λ.χ. σε μια τουριστική επένδυση, που είναι το πλέον σύνηθες), τότε παραλείπεται η διαδικασία δημοσιότητας του νόμου.