Χθες το πρωί το κινητό μου αναβόσβησε χαρούμενα, όπως κάνει κάθε φορά όταν καταφθάνει κάποιο νέο γραπτό μήνυμα. Αποστολέας ήταν το υπουργείο Πολιτισμού.
Το sms μας πληροφορούσε για την πραγματοποίηση ενημερωτικής συνάντησης το πρωί της Παρασκευής στο Μουσείο της Αμφίπολης.
Την ενημέρωση, διάβαζα, θα κάνει η κ. Αννα Παναγιωταρέα, μέλος της τριμελούς επιτροπής που συστήθηκε για την επικοινωνιακή διαχείριση της Αμφίπολης.
Μέχρι το μεσημέρι κυκλοφορούσαν στο Διαδίκτυο πληροφορίες που έκαναν λόγο για «σημαντικές ανακοινώσεις» την Παρασκευή το πρωί, παρουσία, πιθανότατα, του ίδιου του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά! Προφανώς επρόκειτο για μια «ερμηνεία» της έκτακτης συνέντευξης Τύπου. Αργότερα, πηγές μέσα από το υπουργείο Πολιτισμού με διαβεβαίωναν ότι η ενημέρωση της Παρασκευής θα εξαντληθεί σε «τεχνικού περιεχομένου» στοιχεία και σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογούν κάποια ιδιαίτερη δημοσιογραφική αναστάτωση. Ετσι, με μεγαλύτερη ησυχία, αναρωτήθηκα λίγη ώρα μετά σε τι ακριβώς εξυπηρετεί η συνέντευξη Τύπου της Παρασκευής. Δεν θα μπορούσαν οι «τεχνικές λεπτομέρειες» της ανασκαφής να αναλυθούν στα τακτικά και ιδιαίτερα ενημερωτικά δελτία Τύπου του υπουργείου Πολιτισμού; Εφόσον δεν συντρέχει σοβαρότερος λόγος, προς τι η νέα κινητοποίηση δημοσιογράφων και μάλιστα επί τόπου;
Οσο μπορώ να θυμηθώ, το υπουργείο Πολιτισμού δεν έχει βρεθεί ποτέ σε ανάλογη θέση. Δεν χρειάστηκε, δηλαδή, κατά το παρελθόν να διαχειριστεί επικοινωνιακά ένα τόσο μεγάλο θέμα. Υπάρχει, λοιπόν, έλλειμμα εμπειρίας και κλίμα σχετικής αμηχανίας που σε ορισμένες περιπτώσεις φέρνουν έναν κατά τ’ άλλα ψύχραιμο και ευφυή άνθρωπο, όπως τον σημερινό υπουργό Πολιτισμού, Κώστα Τασούλα, στην όχι ευχάριστη θέση να απολογείται για δηλώσεις του σχετικά με τον τάφο του Μέγα Αλέξανδρου (!)
Η πίεση της κοινής γνώμης είναι κατανοητή, αλλά πάντα υπάρχει χρόνος για διορθωτικές κινήσεις. Αρχίζει και γίνεται σαφές: όσο λιγότερο μιλάμε για την Αμφίπολη τόσο καλύτερα για όλους μας.