Το φλερτ με την καταστροφή έφερε και ελπιδοφόρες δράσεις όπως τις πρωτόγνωρες για την διαστρεβλωτική ελληνική πραγματικότητα, διαδηλώσεις υπέρ της Ευρώπης, της οικογένειας στην οποία θέλουμε και πρέπει να ανήκουμε.
Οι αυθόρμητες αυτές εκδηλώσεις έχουν ως αποδέκτες και τους εταίρους μας. Είναι μια ευκαιρία να τους δείξουμε ότι παρά τις παλινδρομήσεις και τον διακομμματικό λαϊκισμό, νιώθουμε μέρος της Ευρώπης και θέλουμε να παραμείνουμε στον πυρήνα της. Να φωνάξουμε ότι αναγνωρίζουμε πως η κοινωνία μας εκσυγχρονίσθηκε και η οικονομία μας αναπτύχθηκε κυρίως λόγω της Ευρώπης. Και πως παρά τα εγκληματικά λάθη διαφορετικών ελληνικών κυβερνήσεων, δεν πρέπει να μας αφήσουν να καταρρεύσουμε.
Όμως, το βάρος πέφτει στους δικούς μας πολιτικούς μας ηγέτες οι οποίοι πρέπει να κοιτάξουν στα μάτια τον ελληνικό λαό και να του πουν κάποιες, αυτονόητες για τους άλλους Ευρωπαίους, αλήθειες τις οποίες εμείς είτε τις ξεχνάμε είτε τις αποσιωπούμε.
Η έξοδος από το ευρώ θα ωφελήσει μόνο κάποιους πολύ ισχυρούς, και άρα, όποιος “απειλεί” να μας βγάλει από το δεύτερο ισχυρότερο νόμισμα του κόσμου, προβάλλοντας δήθεν πατριωτικές προθέσεις, ουσιαστικά το κάνει είτε για να κερδίσει ο ίδιος είπατε για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα.
Είναι προκλητικό κάποιοι που με την ανεύθυνη στάση και την λαϊκίστικη συμπεριφορά τους οδηγούν την Ελλάδα στο περιθώριο, να τολμούν να αμφισβητούν τον πατριωτισμό αυτών που θέλουν να κρατήσουν τη χώρα στην Ευρώπη.
Ολα τα στοιχεία δείχνουν, και πρέπει να το βλέπουν αυτό οι εταίροι, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων – με ενοχλητική εξαίρεση μόνο ένα τμήμα των ψηφοφόρων του κυβερνητικού συνασπισμού, και αυτών του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής – είναι φιλοευρωπαϊστές.
Λάθη έγιναν, κενά υπάρχουν, αλλά είναι δυνατόν να αμφισβητεί κανείς τα τεράστια οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά, αλλά και στρατηγικά, οφέλη που διασφαλίζει η συμμετοχή μας στη μεγάλη δημοκρατική ένωση που λέγεται Ευρώπη; Είναι δυνατόν να έχουμε διχασθεί για το εάν θέλουμε να είμαστε εντός της ΕΕ, όταν συμμετοχή σε αυτή σημαίνει όχι μόνο δρόμους, γέφυρες και πάρκα, που έχει χρηματοδοτήσει η Ένωση, αλλά κυρίως, κράτος δικαίου, κανόνες, δημοκρατία, ελευθερία, πολιτικά και πνευματικά δικαιώματα, κοινωνική πρόνοια;
Οι πολιτικοί μας ηγέτες οφείλουν να εξηγήσουν στον ελληνικό λαό, τον οποίο βομβαρδίζουν με ψέμματα και συνωμοσίες, ότι οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης δεν είναι απλά δανειστές, αλλά κυρίως εταίροι.
Στο Σύνταγμα χιλιάδες Ελληνες κρατούσαν με περηφάνεια και ελπίδα όχι μόνο την ελληνική σημαία, αλλά και την ευρωπαϊκή. Γιατι πολυ απλά, η Ελλάδα της προόδου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η σύγχρονη Ελλάδα, η ασφαλής Ελλάδα, είναι η ευρωπαϊκή Ελλάδα.