Δέσμη μέτρων για την αυστηροποίηση των ποινών που αφορούν ρατσιστικά εγκλήματα αλλά και την ισχυροποίηση του θεσμικού πλαισίου, προκειμένου να καταστεί αποτελεσματικότερη η αντιμετώπιση ρατσιστικών φαινομένων, προωθεί η κυβέρνηση.
Βάσει των διατάξεων του πολυνομοσχεδίου προβλέπεται η σύσταση Εθνικού Συμβουλίου κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας, το οποίο υπάγεται στη γ.γ. Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Στο Συμβούλιο συμμετέχουν 17 εκπρόσωποι υπουργείων και φορέων υπό την προεδρία του γ.γ. Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Σκοπός του Συμβουλίου είναι η σύνταξη Εθνικού Σχεδίου Δράσης κατά του Ρατσισμού, ο συντονισμός των φορέων που εργάζονται για την πάταξη του φαινομένου, κ.ά.
Ως προς την αυστηροποίηση της ποινικής αντιμετώπισης των ρατσιστικών εγκλημάτων, οι νέες ρυθμίσεις προβλέπουν ότι εάν προκύπτει ότι έχει τελεστεί έγκλημα λόγω χαρακτηριστικών φυλής, χρώματος, θρησκείας, γενεαλογικών καταβολών, εθνικής καταγωγής, σεξουαλικού προσανατολισμού, φύλου, για πλημμέλημα που τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους το ανώτερο όριο ποινής αυξάνεται στα δύο. Σε περίπτωση κακουργήματος που το πλαίσιο ποινής ορίζεται σε πέντε έως δέκα έτη, η κατώτερη ποινή αυξάνεται κατά δύο έτη. Παράλληλα, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και με χρηματική ποινή τουλάχιστον 1.500 ευρώ όποιος δημόσια προμηθεύει αγαθά ή υπηρεσίες αποκλείοντας πρόσωπα λόγω των χαρακτηριστικών φυλής, χρώματος, εθνικής καταγωγής, θρησκείας κ.λπ. Σε περίπτωση άνω των δύο δραστών επιβάλλεται ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 6 μηνών και χρηματική ποινή από 5.000 μέχρι 25.000 ευρώ. Το μέτρο αυτό άπτεται κυρίως των ενεργειών της Χρυσής Αυγής που διοργανώνει συσσίτια «μόνο για Ελληνες».
Τα αντικείμενα λαθρεμπορίας που δημεύονται θα διατίθενται εφεξής στα καταστήματα κράτησης προκειμένου να καλύψουν ανάγκες άπορων κρατουμένων. Επίσης, περιουσία που αποτελεί προϊόν εγκληματικής δραστηριότητας κατάσχεται και μπορεί να δημευθεί με την καταδικαστική απόφαση μόνο αν ανήκει στον αυτουργό ή σε συμμετόχους. Εάν το δικαστήριο κρίνει ότι η δήμευση θα αποστερήσει στον καταδικασθέντα ή στην οικογένειά του τα απαραίτητα για τον βιοπορισμό τους, τότε δεν την επιβάλλει.