Δεν ήταν ότι η αίτηση του Λ.Μ. να σπουδάσει στη δραματική σχολή απορρίφθηκε. Δεν ήταν καν ότι ο λόγος όπως του διαμηνύθηκε «εξωδίκως» ήταν ότι ήταν τρανς άνδρας («κάποιοι από τους καθηγητές είναι συντηρητικοί»), γεγονός που συνιστά διάκριση λόγω φύλου. Ηταν το «κερασάκι»: απαντώντας γραπτώς στη σχετική καταγγελία, το Δ.Σ. της Σχολής τού απευθύνθηκε με το γυναικείο όνομα που αναγραφόταν στην ταυτότητά του. «Αγαπητή κυρία…».
Ο ίδιος δεν θα ξαναβιώσει αυτήν τη συντριβή. Η αίτησή του για αλλαγή των ληξιαρχικών στοιχείων φύλου και ονοματεπωνύμου έγινε δεκτή από το Ειρηνοδικείο Αθηνών, σε μια ιστορική απόφαση αφού για πρώτη φορά δεν τέθηκε ως προϋπόθεση για την αλλαγή των στοιχείων η αφαίρεση των αναπαραγωγικών οργάνων. Αναγνωρίστηκε έτσι, χωρίς αστερίσκους, το δικαίωμα κάθε ατόμου στον αυτοπροσδιορισμό και στα επίσημα έγγραφα.
Ο Λ.Μ. είχε εμφανίσει συμπτώματα διεμφυλικής διαταραχής από πολύ μικρή ηλικία. Ηδη από τα 12 είχε γνωστοποιήσει στην οικογένειά του ότι ο τρόπος με τον οποίο βίωνε το φύλο του δεν αντιστοιχούσε στην εμφάνισή του. Με την παρακολούθηση από ειδικούς γιατρούς, προχώρησε σε αγωγή με τεστοστερόνη και υποβλήθηκε σε διπλή μαστεκτομή. Σήμερα ζει στον ρόλο του επιθυμητού φύλου με απόλυτη επιτυχία, γεγονός που επιβεβαίωσε στο δικαστήριο και η οικογένειά του. Το γεγονός ότι δεν έχει υποβληθεί σε αφαίρεση των γυναικείων γεννητικών οργάνων δεν αποτέλεσε εμπόδιο. «Τούτο δεν πρέπει να θεωρηθεί πρόβλημα για τις αιτούμενες αλλαγές στη ληξιαρχική πράξη γέννησης», αναφέρουν οι δικαστές στο σκεπτικό της απόφασης. «Συγκεκριμένα, η υποχρεωτική στείρωση, η χειρουργική αλλαγή φύλου με αφαίρεση των γεννητικών οργάνων από θήλυ σε άρρεν και αντίστροφα, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της αλλαγής φύλου στα διεμφυλικά άτομα κρίνεται ότι είναι υπερβολική απαίτηση και πρακτική και παραβιάζει το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, σύμφωνα με την οποία “καθένας έχει το δικαίωμα στον σεβασμό της προσωπικής και οικογενειακής του ζωής, του οίκου του και των επικοινωνιών του”».
Ο Λ.Μ. προσέφυγε στο δικαστήριο με την υποστήριξη του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών και εκπροσωπήθηκε από τον δικηγόρο και Συμπαραστάτη του Πολίτη και της Επιχείρησης Αττικής Βασίλη Σωτηρόπουλο. Οπως σχολίασε ο τελευταίος: «Αποτελεί δικαίωση για τον εντολέα μου, ο οποίος αποδεσμεύεται από τον γραφειοκρατικό “εγκλεισμό” του σε φύλο που δεν αντιστοιχεί στην κοινωνική παράστασή του, χωρίς να χρειαστεί να ακρωτηριαστεί. Αποτελεί όμως και μια πρώτη δικαίωση και για το σύνολο της ελληνικής τρανς κοινότητας και τους συνοδοιπόρους της, που διεκδικούν μια απλή, διαφανή και μη ιατρική διαδικασία για τη ληξιαρχική μεταβολή φύλου».
Σημειώνεται ότι οι χειρουργικές επεμβάσεις, μεταξύ των οποίων και η στείρωση, αποτελούν σήμερα προϋποθέσεις για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Σε φάση επεξεργασίας βρίσκεται νομοσχέδιο που θα τις αίρει.