Φανατικός, είχε πει ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, είναι εκείνος που όχι μόνο δεν αλλάζει άποψη, αλλά δεν αλλάζει και θέμα. Έτσι μετά από οκτώ χρόνια σε κρίση οι σύλλογοι εκπαιδευτικών δίνουν μάχες για να μην πειραχτούν οι ιδεοληψίες που οδήγησαν την χώρα σε ουσιαστική χρεοκοπία. Διάφοροι σύλλογοι δασκάλων έσχισαν τα ιμάτιά τους διότι «ο σχολικός σύμβουλος της 54ης περιφέρειας οργάνωσε σεμινάριο στην Παιανία, με θέμα “Καινοτόμες προτάσεις στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού έργου”. Ανάμεσα στους τίτλους των εργαστηρίων αναγράφεται “Παιδική επιχειρηματικότητα και τοπική ιστορία”».
Η επιχειρηματολογία τους είναι η γνωστή, αναχρονιστική: «Η επιλογή του σεμιναρίου κινείται με τον πιο άμεσο τρόπο στην εφαρμογή μιας ακόμα πλευράς του σχολείου της αγοράς. Είναι γνωστό ότι οι κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ, της ΕΕ και του ΣΕΒ που προωθούνται από το Υπ. Παιδείας διαχρονικά και σήμερα είναι η εισαγωγή της επιχειρηματικότητας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και η άμεση εμπλοκή των επιχειρήσεων στην εκπαίδευση… Τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν από πολύ μικρά ότι οι υπέρτατοι νόμοι της κοινωνίας είναι η νόμοι της αγοράς, ο ανταγωνισμός, η ατομική λύση. Εκπαιδευτικοί και μαθητές μέσα από την εισαγωγή της επιχειρηματικότητας ως έννοιας και βιωματικής άσκησης, μέσα από τη δημιουργία εικονικών επιχειρήσεων στο σχολείο, να διαπαιδαγωγούνται μαζικά να αποδεχτούν και να αφομοιώσουν από νωρίς, τις αξίες του συστήματος…».
Τα παιδιά, όμως, σύμφωνα ένωση καθηγητών στα Χανιά (ΕΛΜΕ) πρέπει να μάθουν άλλα πράγματα και πρωτίστως καταλήψεις. Εξωπανεπιστημιακοί έχουν καταλάβει από το 2004 (!) κάποια διατηρητέα κτήρια που ανήκουν στο Πολυτεχνείο. «Το Ιδρυμα εκπόνησε σχέδιο για την αξιοποίηση των κτιρίων, ωστόσο το διατηρητέο κτίριο από τα μέσα του 2004 έως και τώρα είναι κατειλημμένο. Μάλιστα, πριν από την κατάληψη, δόθηκαν περί τις 700.000 ευρώ για την αναστήλωσή του, ώστε να στεγαστεί η Σχολή Καλών Τεχνών» (Καθημερινή 25.5.2017).
Οι δάσκαλοι των παιδιών μας με ανακοίνωσή τους δηλώνουν ότι «η κατάληψη έχει νομιμοποιηθεί κοινωνικά στη συνείδηση τόσο των εργατικών σωματείων όσο και των κοινωνικών, πολιτικών και πολιτιστικών κινημάτων και ομάδων των Χανίων που αλληλοϋποστηρίχθηκαν στους δικαιωματικούς, μαθητικούς, περιβαλλοντικούς, εργατικούς, αντιρατσιστικούς και αντιφασιστικούς αγώνες της τελευταίας δεκαετίας στον νομό». Τι κι αν ο νόμος απαγορεύει τις καταλήψεις, τι κι αν το πανεπιστήμιο ξοδεύτηκε και χρειάζεται τα εν λόγω κτήρια; Η ελαστική συνείδηση της ΕΛΜΕ Χανίων «νομιμοποιεί» την παρανομία.
Ευτυχώς, όμως, κάτι κινείται στον αντίποδα. Δεν μιλάμε μόνο για το μανιφέστο των 220 καθηγητών Πανεπιστημίου για το τέλος της βίας στα ΑΕΙ, αλλά για μια νέα ελπιδοφόρα Πρωτοβουλία για την Παιδεία και την Ανάπτυξη (ΠΡΩ.ΠΑΙΔΕΙ.Α) από εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων. Σε εσπερίδα που διοργάνωσε τον περασμένο μήνα αποκαλύφτηκαν πολλά παράδοξα. Ενώ τα ελληνικά ΑΕΙ ερευνητικά κέντρα παράγουν σημαντικό έργο, δεν το καρπώνονται και εξαιτίας αγκυλώσεων στο σφιχτό νομικό ζουρλομανδύα υπό τον οποίο λειτουργούν, αλλά κυρίως επειδή δυναμικές συνδικαλιστικές μειοψηφίες υπονομεύουν κάθε προσπάθεια σύνδεσης της έρευνα με την επιχειρηματικότητα.
Αύριο Τετάρτη 7 Ιουνίου και ώρα 11:30 π.μ. μια πρωτοβουλία 30 προοδευτικών καθηγητών εξηγεί σε συνέντευξη Τύπου τα πολλά αρνητικά του σχεδίου νόμου για τα ΑΕΙ που το υπουργείο Παιδείας έχει θέσει σε διαβούλευση για μόνο 12 μέρες! Η συνέντευξη θα γίνει στο Αμφιθέατρο Αργυριάδη στο κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών στα Προπύλαια.
Το βασικό όμως είναι ότι παρά τα παιχννιδάκια του κ. Κώστα Γαβρόγλου να ψηφίσει οιονεί στα μουλωχτά ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο, παρά τα αλυχτίσματα των συνδικαλιστών, υπάρχει πλέον σοβαρή αντίδραση στα πισωγυρίσματα που επιχειρεί αυτή η καταστροφική κυβέρνηση. Για του λόγου του αληθές πρέπει να σημειώσουμε το προαναφερθέν σεμινάριο της Παιανίας, με θέμα «Παιδική επιχειρηματικότητα και τοπική ιστορία» έγινε χωρίς να λείψει κανείς. Με επιμονή και θάρρος των πραγματικά προοδευτικών μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας, αλλάζουν τα πράγματα και στην Παιδεία.