ΚΡΑΤΟΣ

Σε απέραντα εργοτάξια έχουν μετατραπεί οι πόλεις. Οχι λόγω των μεγάλων παρεμβάσεων, π.χ. μετρό, όπου «η ταλαιπωρία είναι προσωρινή και τα οφέλη μόνιμα». Ούτε τα εργοτάξια είναι φαινόμενο των τελευταίων μηνών ή ετών. Πάνε πολλά χρόνια τώρα που όλοι σκάβουν παντού και ασταμάτητα. Τη δεκαετία του 1980, οι τηλεοπτικοί «Ρεπόρτερ» (Κώστας Χαρδαβέλλας, Γιώργος Λιάνης και […]

Η τοποθέτηση του προέδρου της ΑΔΑΕ στο συνέδριο που οργάνωσαν οι πέντε συνταγματικά κατοχυρωμένες ελληνικές ανεξάρτητες αρχές

Οι παλιότεροι το ξέρουν καλά. Τα προβλήματα στη ζωή δεν τελειώνουν ποτέ. Το ίδιο και στην πολιτική. Η ρομαντική θεώρηση ότι υπάρχει κάπου ένα σύστημα το οποίο αντιμετωπίζει επαρκώς τα πάντα, δεν είναι απλώς ψευδαίσθηση. Δημιουργεί επιπλέον προβλήματα, σπατάλης πόρων και γραφειοκρατίας. Το ξέρουμε, το ζήσαμε και στην Ελλάδα και στην αλήστου μνήμης ΕΣΣΔ. Ενα […]

Η εμπειρία των πρόσφατων φυσικών καταστροφών θα πρέπει να αξιοποιηθεί και να αποτελέσει οδηγό για όλες τις βαθμίδες του κράτους. Πρέπει οι αρμοδιότητες να είναι ξεκάθαρες –τι οφείλουν να κάνουν οι περιφέρειες και οι δήμοι, ποιος καθαρίζει πού– ώστε να μπορεί να ελεγχθεί ποιος κάνει σωστά τη δουλειά του και ποιος όχι. Η κεντρική πολιτεία […]

Το Ταμείο αποκτά δικό του πληροφοριακό σύστημα, απολύτως συμβατό με την υπόλοιπη δημόσια διοίκηση.

Η πολιτική προστασία, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας της δημόσιας υγείας, έχει καταστεί ζήτημα ίδιας προφανώς βαρύτητας με την άμυνα – εθνική ασφάλεια και τη δημόσια τάξη – αστυνομική ασφάλεια.

Η ρομποτική και η διαδικτύωση στο πλαίσιο χρήσεως ηλεκτρονικών συστημάτων συνδέονται με νέους κινδύνους.

Με τη λήξη του ΣΥΡΙΖΑϊκού ψυχοδράματος για την ηγεσία του κόμματος –το οποίο βεβαίως θα συνεχιστεί πιθανότατα με τις «απαραίτητες» για τον χώρο διασπάσεις, απολύτως αδιάφορες για το 99,9% της κοινωνίας– πρέπει να ξεκινήσει η συζήτηση για την επόμενη ημέρα του παρωχημένου ελληνικού κράτους. Τρεις μήνες πριν από τις εθνικές εκλογές και τρεις μήνες ύστερα […]

Η εμπειρία από τις φυσικές καταστροφές δείχνει ότι το κράτος πρέπει να ακούει τις τοπικές κοινωνίες. Οι άνθρωποι που ζουν στις περιοχές που τώρα αποδεικνύονται ευάλωτες στην κλιματική κρίση έχουν βιωματική σχέση με το περιβάλλον και πρέπει να έχουν ενεργό ρόλο στην προστασία του. Ετσι, θα μπορούσε να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή των τοπικών κοινοτήτων στην […]

Παραμένει προσανατολισμένο στους ηλικιωμένους, για τους οποίους στην Ευρώπη δίνεται το 30% του ΑΕΠ.

Μάθαμε πολλά αυτό το καλοκαίρι. Οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες ήταν πρωτοφανείς σε ένταση, όπως και οι καταστροφές που προκάλεσαν. Εγινε κατανοητό ότι η κλιματική κρίση θα συνεχίσει να δοκιμάζει σε ακραίο βαθμό υποδομές και πρακτικές που ήδη αποδείχθηκαν ανεπαρκείς. Ο κατακερματισμός ευθυνών για την πρόληψη και αντιμετώπιση καταστροφών και ο ελλιπέστατος έλεγχος των πολλών […]

Οι τοπικές δομές πολιτικής προστασίας «βουλιάζουν» στο πολύπλοκο θεσμικό πλαίσιο και στην αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων.