Ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα, 25 Νοεμβρίου, από την ημέρα που ο Ντιέγκο Μαραντόνα, ο θρύλος του αργεντίνικου και του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, άφησε την τελευταία του πνοή από καρδιακή ανακοπή, βυθίζοντας στο πένθος τόσο την πατρίδα του και την ιταλική πόλη της Νάπολης όπου λατρεύτηκε, όσο και όλο τον κόσμο του ποδοσφαίρου.
Λίγες ημέρες μετά την επέμβαση για αφαίρεση αιματώματος στον εγκέφαλο, ο 60χρονος «Πίμπε ντε Όρο» έχασε τη μάχη για τη ζωή στην έπαυλη όπου ανάρρωνε, στην περιοχή Τίγρε του Μπουένος Αϊρες, περνώντας στην ποδοσφαιρική αιωνιότητα με τρόπο πολύ πιο ήρεμο από ό,τι έζησε τη ζωή του. Ήταν ίσως ο πλέον εντυπωσιακός αλλά και αμφιλεγόμενος ποδοσφαιριστής στην ιστορία.
Ντιέγκο Μαραντόνα: Το «χρυσό παιδί»
Ο Μαραντόνα ξεχώρισε για την εκπληκτική του προσωπικότητα, θετικά στο γήπεδο και αρνητικά έξω από αυτό. Γεννηθείς στις 30 Οκτωβρίου του 1960 στην Αργεντινή, το «χρυσό παιδί» έδειξε αμέσως τις ικανότητές του μπαίνοντας στις μικρές εθνικές ομάδες της Αργεντινής ενόσω έλαμπε στην Αρχεντίνος Τζούνιορς.
Γρήγορα ήρθαν η μεταγραφή στη λατρεμένη του Μπόκα Τζούνιορς και η κλήση του στην εθνική ανδρών, με συμμετοχή στην αποστολή του Μουντιάλ που έγινε στην Αργεντινή και κατέκτησε η «αλμπισελέστε» το 1978, χωρίς πάντως να προλάβει να παίξει καθόλου ο 17χρονος τότε Μαραντόνα.
Ακολούθησαν η μετακίνηση στην Ευρώπη και την Μπαρτσελόνα και το Μουντιάλ του 1982, πριν έρθει η μεγάλη μεταγραφή το 1984 στη Νάπολι, όπου ένας ολοκληρωμένος πια Μαραντόνα έφτασε στο απώγειο της δόξας του στην επταετή περίοδο έως το 1991, περιλαμβανομένης και της κατάκτησης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986 στο Μεξικό.
Η πτώση άρχισε με τη χρήση ουσιών στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και την αποχώρηση από τη Νάπολι με προορισμό τη Σεβίλλη και μετά την Αργεντινή, στη Νιούελς Ολντ Μπόις και την Μπόκα Τζούνιορς.
Ο Μαραντόνα έλαβε μέρος επίσης στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 σκοράροντας το τελευταίο από τα 34 τέρματά του με την εθνική Αργεντινής κόντρα στην Εθνική Ελλάδος, πριν τιμωρηθεί για τη χρήση ναρκωτικών.
Η προπονητική του καριέρα δεν ήταν επ’ ουδενί εφάμιλλη της ποδοσφαιρικής, έστω κι αν έφερε την εθνική Αργεντινής στα προημιτελικά του Μουντιάλ του 2010. Την ίδια ώρα πάλευε με τις εξαρτήσεις, την παχυσαρκία και την ανάγκη αυτοεπιβεβαίωσης μετά τη λήξη της ποδοσφαιρικής του σταδιοδρομίας.
Ο άνθρωπος που έγινε ταινία, τραγούδι, ακόμη και θρησκεία, άφησε πίσω του πέντε αναγνωρισμένα τέκνα, ενώ και άλλα παιδιά ισχυρίζονται ότι ήταν πατέρας τους.
Οι αριστερές του πεποιθήσεις τον έφεραν κοντά στον Φιντέλ Κάστρο της Κούβας, τον Ούγο Τσάβες της Βενεζουέλας και άλλους αριστερούς ηγέτες της Λατινικής Αμερικής.
Λέγεται μάλιστα ότι λατρεύτηκε τόσο πολύ στη Νάπολη, ώστε όταν στο Μουντιάλ του 1990 η Ιταλία αντιμετώπισε την Αργεντινή στο Σαν Πάολο, την έδρα της Νάπολι, οι ντόπιοι υποστήριζαν την Αργεντινή και όχι την ομάδα της πατρίδας τους.
Δείχνοντας την ευγνωμοσύνη της σε όσα είχε προσφέρει ο «Ντιεγκίτο» στο διάστημα που μεγαλούργησε στο Καμπιονάτο, η Νάπολη μετονόμασε το γήπεδό της, «Σαν Πάολο», σε «Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα», φορώντας παράλληλα τον φετινό Νοέμβριο μια συλλεκτική εμφάνιση με το πρόσωπό του.
Il Napoli ricorda Diego Armando Maradona con una maglia speciale
💙 #ForzaNapoliSemprehttps://t.co/eLJcau1xSA
— Official SSC Napoli (@sscnapoli) November 6, 2021
- Μαραντόνα: Αυτά είναι τα καλύτερα γκολ του (video)
- Πελέ για Μαραντόνα: «Μια μέρα θα παίξουμε μαζί μπάλα στον ουρανό»
- Ντιέγκο Μαραντόνα: Ο «Θεός» δεν μένει πια εδώ
- Μαραντόνα: Ένα ατίθασο αγρίμι που έβγαζε τη γλώσσα στο σύστημα
- Nτιέγκο Μαραντόνα, μια ζωή γεμάτη πάθη
- Μαραντόνα: Δάκρυα για τον ραψωδό μιας χώρας και μιας πόλης
- Ο Ντιέγκο και ο μαγικός ρεαλισμός
- Από τα ψηλά στα χαμηλά
- Ντιέγκο Μαραντόνα: Μπούκα
- Και μετά τον Μαραντόνα, ποιος;
- Ένας θεός αμαρτωλός
- Μαραντόνα
- Ντιέγκο Μαραντόνα, μια ομάδα μόνος του
- Ο Θεός δεν άπλωσε το χέρι Του για τον Ντιεγκίτο
- Ποδόσφαιρο που «γεννούσε» ιστορίες
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr