Ο Άντριου Γουάις είναι πιθανότατα ο πρώτος δυτικός αναλυτής που προέβλεψε την τρέχουσα κρίση στην Ουκρανία, στην πλήρη της έκταση. Στη διεξοδική του ανάλυση στις 12 Νοεμβρίου, γραμμένη μαζί τον Γιουτζίν Ρούμερ, ο αντιπρόεδρος μελετών του Carnegie Endowment for International Peace – πρώην διευθυντικό στέλεχος της RAND Corporation και παλαιότερα επικεφαλής ρωσικών, ουκρανικών και ευρασιατικών υποθέσεων στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ – ξεκινούσε με ένα δυσοίωνο ερώτημα: «Θα θυμόμαστε το 2021 ως το έτος στο οποίο ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν εγκατέλειψε την προσπάθεια συνεννόησης με την ουκρανική ηγεσία και έκανε την αποφασιστική κίνηση να την επαναφέρει με τη βία στη σφαίρα της Ρωσίας;»
O Γουάις αστόχησε για λίγους μήνες, αλλά κατά τα άλλα αποδείχθηκε ιδιαίτερα διορατικός. Σε συζήτηση που είχαμε προ ημερών μαζί του, έθεσε σε ένα ευρύτερο πλαίσιο την πρόσφατη απομόνωση του Πούτιν, προϊόν της μακροχρόνιας παραμονής του στην εξουσία και των ακραίων μέτρων προστασίας του από την Covid-19. «Η διαδικασία της αυτο-απομόνωσης ξεκίνησε το 2014, όταν αποσύρθηκε από μεγάλο μέρος της καθημερινής διακυβέρνησης, αναλαμβάνοντας το ρόλο ενός προέδρου εν καιρώ πολέμου», εξηγούσε.
Ο Γουάις θεωρούσε ήδη πριν τις καταιγιστικές σημερινές εξελίξεις ότι ο Πούτιν έχει μεγάλη γκάμα επιλογών σε αυτό το σημείο. «Έχει τη δυνατότητα, λόγω του μεγέθους των ενόπλων δυνάμεων της Ρωσίας και της εγγύτητας με την Ουκρανία, να αυξάνει ή να μειώνει την πίεση κατά βούληση. Κρατάει όλα τα χαρτιά […] Αν έχει όντως αποφασίσει ότι δεν μπορεί να ανεχθεί μία κυρίαρχη Ουκρανία, στραμμένη προς τη Δύση, τότε το όποιο κόστος της πλήρους ανατροπής αυτού του καθεστώτος μπορεί να το θεωρεί διαχειρίσιμο».
Το πρώην στέλεχος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ χαρακτήριζε «εικονικές» τις διαπραγματεύσεις που διεξήχθησαν μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Μόσχας του τελευταίους δύο μήνες. «Ο στόχος [από την πλευρά της Δύσης] ήταν να διερευνηθεί το αν υπήρχε κάποια σοβαρή πρόθεση διπλωματικής εμπλοκής από την πλευρά της Ρωσίας, γνωρίζοντας ότι σχεδόν σίγουρα δεν υπήρχε. Και στη συνέχεια να αναδειχθεί αυτή η έλλειψη προσήλωσης στη διπλωματική οδό και να εκτεθεί η Ρωσία. Δεν είναι ότι υπήρχαν και πολλές άλλες επιλογές».
Τον είχαμε ρωτήσει επίσης πώς έκρινε την τακτική των ΗΠΑ να δημοσιοποιούν τις πληροφορίες των μυστικών του υπηρεσιών σχετικά με τις προθέσεις της Μόσχας.
«Δεδομένης της περιορισμένης εργαλειοθήκης της Δύσης, είναι μία χρήσιμη τακτική» είχε απαντήσει. «Δεν βγάζει εκτός ισορροπίας τον Πούτιν, ωστόσο, γιατί ο Πούτιν είναι ένας αναίσχυντος άνθρωπος. Μη ξεχνάτε ότι διεξάγει μία μείζονα εκστρατεία πίεσης κατά της Ουκρανίας εδώ και οκτώ χρόνια, αρνούμενος όλον αυτόν τον καιρό ότι η Ρωσία εμπλέκεται. Γι’ αυτό οι ηγέτες στη Δύση, εδώ και κάποιο καιρό, έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν έχει νόημα η συζήτηση με τον Ρώσο πρόεδρο, γιατί δεν είναι διατεθειμένος να συζητήσει σοβαρά, με βάση την αλήθεια. Ο διάλογος έχει δηλητηριαστεί».
Επικοινωνιακά τουλάχιστον, ο Γουάις χαρακτηρίζει «ιδιοφυή» την προσέγγιση των Ρώσων. «Συζητάμε εδώ και τρεις μήνες για την ιστορία της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ, σε εξαντλητική λεπτομέρεια. Δεν έχουμε αφιερώσει παρά ελάχιστο χρόνο συζητώντας πόσο παλαβό είναι ότι η Ρωσία βρίσκεται σε πόλεμο με μία χώρα που ήταν πάντα φιλική προς αυτήν και με την οποία συνδέεται στενά. Αυτό είναι μεγάλο επίτευγμα της Ρωσίας».