Θα περίμενε κανείς πως σε περίοδο πολέμου ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θα έκανε πιο συχνές δημόσιες εμφανίσεις δίπλα στις ηγεσίες του υπουργείου Άμυνας και των ενόπλων δυνάμεων.
Η τελευταία φορά, ωστόσο, που ο Πούτιν παρουσιάστηκε δημοσίως δίπλα στους Σεργκέι Σοϊγκού και Βαλερί Γκερασίμοφ ήταν – όπως σημειώνουν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης – πριν από σχεδόν έναν μήνα, στις 27 Φεβρουαρίου, κατά τα πρώτα 24ωρα δηλαδή της ρωσικής εισβολής η οποία όμως πλέον οδεύει προς την 29η μέρα της.
Ακόμη και εκείνη η εμφάνιση δε, του Φεβρουαρίου, ήταν μάλλον «παράξενη» ή δύσκολα ερμηνεύσιμη σημειολογικά, πράγμα που σχολιάστηκε στον διεθνή Τύπο, καθώς ο Ρώσος πρόεδρος είχε παρουσιαστεί να κάθεται τότε, εν καιρώ πολέμου, στην κεφαλή ενός – πλέον διάσημου – μακρόστενου τραπεζιού στο Κρεμλίνο, σε απόσταση αρκετών μέτρων από τους συνομιλητές του που ηγούντο των πολεμικών επιχειρήσεων.
Σχεδόν τέσσερις εβδομάδες μετά, οι κ.κ. Σοϊγκού και Γκερασίμοφ παραμένουν «άφαντοι» από τη διεθνή ειδησεογραφία. Εάν ανατρέξει κανείς στο – καλά ενημερωμένο – αρχείο του πρακτορείου Reuters, η τελευταία είδηση στην οποία αναφέρονται τα ονόματα Σοϊγκού και Γκερασίμοφ είναι εκείνη της 27ης Φεβρουαρίου, ενώ μεμονωμένα για τον Σοϊγκού οι ειδήσεις «τελειώνουν» γύρω στις 04 Μαρτίου.
Εμπόδια και αστοχίες
Έκτοτε, έχουν βέβαια μεσολαβήσει πολλά και… αδιέξοδα. Έπειτα από 28 ημέρες μαχών, ο πόλεμος συνεχίζεται, με τους Ουκρανούς να αντιστέκονται μετρώντας μεν απώλειες αλλά διατηρώντας παράλληλα τον έλεγχο των περισσοτέρων εκ των μεγάλων ουκρανικών πόλεων.
Για τις ρωσικές δυνάμεις από την άλλη, ο περίπατος ή το Blitzkrieg, που προσδοκούσαν ή ανέμεναν, έχει πια προσλάβει διαστάσεις… δύσβατου μαραθωνίου.
Οι στρατιώτες της Ρωσίας έχουν μεν προωθηθεί εντός των ουκρανικών εδαφών, πλην όμως όχι στον βαθμό και με τον ρυθμό που θα επιθυμούσαν, ενώ και το κόστος για τη ρωσική πλευρά μοιάζει, προς το παρόν τουλάχιστον, δραματικά δυσανάλογο εάν συγκριθεί με τα όποια οφέλη.
Περίπου τέσσερις εβδομάδες έπειτα από την έναρξη της ρωσικής εισβολής, δεν είναι σαφές πια ποιός ακριβώς είναι ο απώτερος στόχος της ρωσικής ηγεσίας στην Ουκρανία. Η εξασφάλιση δεσμεύσεων περί μελλοντικής «ουδετερότητας» εκ μέρους του Κιέβου; Η αποστρατιωτικοποίηση της χώρας; Η de-facto και de-jure απόσχιση περιοχών (μια πιθανή «ένωση» του Ντονμπάς με την Κριμαία); Η ανατροπή του Ζελένσκι; Κάτι άλλο που μένει να ανακοινωθεί, ανάλογα με τις εξελίξεις στο έδαφος;
Κόστος
Αυτό που είναι πολύ σαφές ωστόσο από την άλλη πλευρά, είναι το μέγεθος των κυρώσεων που έχουν μέχρι στιγμής επιβληθεί σε βάρος της – σε πρωτοφανώς μεγάλο βαθμό αποκλεισμένης πια από τη Δύση – Ρωσίας του Βλαντιμίρ Πούτιν, μιας χώρας οι ελίτ της οποίας προτιμούσαν όλα τα προηγούμενα χρόνια να απολαμβάνουν τις χαρές της ζωής στη Δύση… και όχι στην Κίνα ή στις χώρες της Αφρικής που τώρα στηρίζουν τις επιλογές του Κρεμλίνου.
Στα μάτια σειράς επιφανών Ρώσων το κόστος του τρέχοντος πολέμου ίσως να είναι ήδη, με άλλα λόγια, πολύ μεγαλύτερο έναντι του όποιου οφέλους. Και για αυτόν τον λόγο κάποιοι πλέον φεύγουν, γυρνώντας την πλάτη στον Πούτιν.
Ο Ανατόλι Τσουμπάις, που δρούσε τα τελευταία χρόνια ως ειδικός απεσταλμένος του Πούτιν στη διεθνή σκηνή, ένας άνθρωπος με μακρά θητεία στα πολιτικά πράγματα της Ρωσίας που υπήρξε μάλιστα επί σειρά ετών και συνοδοιπόρος του Πούτιν, ήδη από την εποχή του Γέλτσιν, παραιτήθηκε και βρίσκεται ήδη στο εξωτερικό (στην Τουρκία, σύμφωνα με αναφορές).
Το παράδειγμα του Τσουμπάις φέρεται πως θέλει να ακολουθήσει, ωστόσο, και η 58χρονη επικεφαλής της ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας, Ελβίρα Ναμπιουλίνα, που λέγεται πως υπέβαλε την παραίτησή της η οποία όμως δεν έγινε δεκτή.
Ρώσοι καλλιτέχνες (όπως ο σκηνοθέτης Καντεμίρ Μπαλάγκοφ, η διεθνούς φήμης μπαλαρίνα Όλγα Σμιρνόβα κ.ά.) έχουν επίσης πάρει τον δρόμο της φυγής, όπως άλλωστε και πολλοί (συνολικά εκατοντάδες) δημοσιογράφοι.
Ακόμη και στις τάξεις των «υποστηρικτών του πολέμου» ωστόσο, λέγεται πως πλέον, έπειτα από σχεδόν έναν μήνα συγκρούσεων, αρθρώνονται φωνές επικριτικές, που αναζητούν ευθύνες για την αναποτελεσματικότητα των αποφάσεων της ρωσικής πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας στο μέτωπο της Ουκανίας.
Διότι ακόμη και με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς, οι νεκροί Ρώσοι στρατιώτες πλέον ανέρχονται σε χιλιάδες (το ρωσικό υπουργείο Άμυνας είχε μιλήσει επισήμως για 498 νεκρούς πίσω στις… 02 Μαρτίου και έκτοτε δεν έχει εκδώσει άλλη σχετική ανακοίνωση). Χιλιάδες νεκρούς στρατιώτες όμως η Ρωσία είχε δει για τελευταία φορά πριν από αρκετές δεκαετίες.
Αρκεί, άραγε, αυτό προκειμένου ο Πούτιν να αναγκαστεί να αλλάξει πορεία; Επιφανείς Ρώσοι αναλυτές, όπως ο γενικός διευθυντής του Ρωσικού Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων (RIAC), Αντρέι Κορτούνοφ, υποστηρίζουν πάντως πως «όχι». Και αυτό είναι μάλλον το πιο ανησυχητικό από τα πολλά ανησυχητικά της τρέχουσας ουκρανικής κρίσης.
Live: Πόλεμος στην Ουκρανία – 28η ημέρα εισβολής: Οι εξελίξεις λεπτό προς λεπτό
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr