ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ – ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ: Hταν μια πράξη που είχε προαναγγελθεί εδώ και καιρό και που έμελλε να διχάσει το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), καθώς αφορά την ολοκλήρωση της νομοθεσίας στο πλαίσιο της, πλέον εμβληματικής για τη σημερινή Κομισιόν και την πρόεδρό της, Πράσινης Συμφωνίας. Η αρχή έγινε στο Μόναχο τον περασμένο μήνα, όπου, περιστοιχισμένος από 200 εκπροσώπους ευρωπαϊκών κεντροδεξιών κομμάτων στην Πολιτική Συνέλευση του ΕΛΚ, ο επικεφαλής του, Μάνφρεντ Βέμπερ, προανήγγειλε την κατάθεση δύο τροποποιήσεων για την Πράσινη Συμφωνία με στόχο να «φρενάρει» τους στόχους για μείωση της χρήσης φυτοφαρμάκων κατά το ήμισυ, καθώς και εκείνους για την αποκατάσταση υποβαθμισμένων οικοτόπων και επαπειλούμενων ειδών, στο σχέδιο νόμου για την αποκατάσταση της φύσης (Nature Restoration Law).
Το τελευταίο μάλιστα εξελίχθηκε σε αιχμή του δόρατος στη σταυροφορία που ξεκίνησε εσχάτως το ΕΛΚ κατά της Πράσινης Συμφωνίας, καθώς οι νομικά δεσμευτικοί όροι αφορούν την «επιστροφή» ανεκμετάλλευτων αγροτεμαχίων προκειμένου να γίνουν οικότοποι έως το 2030, κάτι που σύμφωνα με τον Βέμπερ ενέχει κινδύνους για την επισιτιστική ασφάλεια, καθώς θα οδηγήσει σε μείωση της παραγωγής κατά 10% και αντιστοίχως έκρηξη στις τιμές των τροφίμων, εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία.
Στην πορεία προς το χθεσινό τελικό «μπλοκάρισμα» του σχεδίου νόμου στην Επιτροπή Περιβάλλοντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είχαν προηγηθεί σειρά τροποποιήσεων, καταγγελίες περί εκβιασμών ευρωβουλευτών που ανήκαν στο ΕΛΚ –τις οποίες διέψευσε κατηγορηματικά ο Βέμπερ–, αλλά και αποχές κεντροδεξιών ευρωβουλευτών. Με πρόθυμους συμμάχους όμως από άλλες ευρωομάδες, τους Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές (ECR), από την ακροδεξιά ομάδα Ταυτότητα και Δημοκρατία (ID), καθώς και κάποιους από τους φιλελεύθερους του Renew, η ψηφοφορία στην 88μελή επιτροπή «μοιράστηκε»: 44-44 υπέρ και κατά αντιστοίχως, που σημαίνει ότι δεν πέρασε για μία μόλις ψήφο, με την επόμενη «μάχη» να δίνεται στην ολομέλεια είτε στα μέσα Ιουλίου είτε τον Σεπτέμβριο. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέφυγε –ως είθισται– να τοποθετηθεί ως προς τη χθεσινή ψηφοφορία, όμως εκπρόσωπός της υπογράμμισε ότι ισχύει στο ακέραιο η δήλωση του ευρωσοσιαλιστή αρμόδιου επιτρόπου Φρανς Τίμερμανς ότι δεν πρόκειται να καταθέσει καμία νέα πρόταση. Πάντως οι «μάχες» που δίνονται στο Ευρωκοινοβούλιο αντανακλούν μικρό μέρος του διαφαινόμενου ευρύτερου πολέμου κατά της Πράσινης Συμφωνίας σε επίπεδο κρατών-μελών μετά την άνοδο κινημάτων αγροτών, όπως στην Ολλανδία, αλλά και των εν δυνάμει 9 εκατ. αγροτών ψηφοφόρων σε ολόκληρη την Ε.Ε.
Μεταρρυθμιστική κόπωση
«Υπάρχει μεταρρυθμιστική κόπωση», διαπιστώνουν αρκετοί ευρωβουλευτές με τους οποίους συνομίλησε η «Κ», λόγω των 46 νομοθετημάτων που έχουν εγκριθεί, την ώρα που προβληματισμό και πρόθεση για «φρένο» σε επιμέρους νομοθετικές προτάσεις εκφράζουν Γαλλία, Βέλγιο, Ιρλανδία, αλλά και Δανία, Ρουμανία και Πολωνία.
Είναι, λοιπόν, οι ηγέτες των κρατών-μελών που κρατούν στο χέρι το μέλλον της Πράσινης Συμφωνίας απειλώντας με παράλυσή της. Ομως, είναι οι ίδιοι που θα κληθούν το 2024 να επιλέξουν τους «εκλεκτούς» για την επόμενη Κομισιόν. Και αυτό δεν διαφεύγει της προσοχής ούτε της προέδρου Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ούτε των επίδοξων επιτρόπων. Η «μάχη» για τις θέσεις στους ευρωπαϊκούς θεσμούς ίσως φέρει νέες διαπραγματεύσεις στο προσκήνιο ή και προσπάθεια να «αγοραστεί» πολιτικός χρόνος, όπως εκτιμούν κάποιοι ευρωβουλευτές, με την ευχή όμως αυτή να μην υπερκεράσει τη «μάχη» για την προστασία του περιβάλλοντος.